gospel #bts

when you are so close

Namjoon önden sürdüğü arabasıyla çoktan Chumsang yoluna ulaşmıştı. Saat akşam altıya çalıyor ve hava yavaş yavaş kararmaya başlıyordu. Arabanın farı, kendiliğinden açılmıştı.

"Şu yol! Şurası olmalı."

Yoongi'nin işaret ettiği yere baktı. Otoyolun koruma yapılmamış kısmında ormanlık alana direk bir geçiş hattı vardı. Gerçi, ona hat demek garip olurdu. Yalnızca belirgin lastik izleriydi o kadar.

"Hoseok'un arabasının izleri olabilir mi?" diye sormuştu Taehyung arka koltuktan ve öndeki Yoongi'den bir onay kazanmıştı.

Namjoon gösterilen yola sapıp köşelerdeki ağaçlara çarpmamaya dikkat ederek bir çok taş ve çürük dalın olduğu yerde en düşük hızıyla ilerledi. Tam arkasında, Seokjin onu takip ediyordu.

Yaklaşık on dakika süren yolculuğun ardından yollarının sonu boş bir ağaç eve çıkmıştı. Taehyung diğerlerine beklemesini söyleyip arabadan indi ve ağaç evin içini kontrol etti. Bomboş olan ortamda batan güneşin pencereden geçip çarptığı tek yerde bir masa ve üzerindeki kağıtta dizi telefon numarası vardı. Taehyung kağıdı alıp cebine koyduktan sonra ağaç evini terk etti.

Çok yaklaştığını hissediyordu. Hoseok kesinlikle bir süre burada kalmıştı.