Chapter 33

2.2K 56 6
                                    

Heremia's POV

3 words and 8 letters, I love you.

'Yan ang mga katagang lumabas sa bibig ko. Masaya ako dahil nasabi ko na ang nararamdaman ko sa kanya. Malungkot din dahil wala siyang sagot. Pero, okay lang. Ganun naman talaga ang pagmamahal eh. Mahal mo nga siya pero hindi ibig sabihin nun  mahal ka rin niya.

Nandito ako ngayon sa bahay, nakahiga at iniisip ang ginawang pag surprise ni carter sa akin. Siya lang ang gumawa nun sa akin. Oo na! Ang swerte ko na. Nagulat ako ng biglang tumunog ang cellphone ko. May tumatawag pala. At kyaah si carter! Nakangiti ko itong sinagot.

 
"Hello?" Nakangiti kong sabi.

"Kumain kana ba my princess?" Mahinang tanong ni carter

"Oo kanina pa"

"Bakit hindi kapa natutulog? It's already 11:45 in the evening."

"Hindi kasi ako makatulog eh."

"Why?"

"Iniisip kasi kita" napatakip ako sa bibig ko ng ma realize ang ang sinabi ko. Nakakahiya.

"A-h hehehe my prince. Ano joke ko lang yun" Sabi ko at tumawa ng mahina.

"Hahaha. It's okay my princess. We're the same, hindi din ako makatulog dahil iniisip din kita." Tinakpan ko ang speaker ng cellphone ko at tumili.

Kyaaaahhhh. Kinikilig ako! Oh my.

"Do you remember when the first  time we meet?" tanong nito sa akin. Napakunot naman ang noo ko? Ah yung nag kiss kami accidentally.

"Oo naman nu! Yung nag kiss tayo accidentally.'' Masayang sabi ko.

"Nope"

"Huh? Eh saan naman?" Naka kunot noo kong tanong.

"Gabi 'yun, nag away kami ni nick kaya lumabas ako. Nakita kita na sinusundan ng lalaki kaya palihim din akong sumunod baka kung ano pang gawin niya sayo. At napa iling nalang ako nung tinanong mo pa siya kung may barbie ba siya sa bahay nila. Akala ko sasama ka talaga pero hindi pala, tinakbuhan mo siya at sa 'di inaasahang pang yayari nabunggo mo ako."

(A/N: Basahin ang chapter 5 nandun yun.)

"Ikaw pala 'yon?!" Gulat na gulat na tanong ko.

"Yes" sagot niya. Hindi ako makapaniwala siya pala 'yong lalaking nabunggo ko ng hinabol ako ng lalaki. Napangiti na naman ako ng magsalita na naman siya.

"Actually nong sinipa mo si kyle at sinapak napahanga na talaga ako sayo nun. Ang lakas mo at ang tapang mo. Hindi ka man lang natakot sa kanya." Napangiti naman ako nun. Naalala niya pala ako at napansin niya pala ako nun.

( A/n: basahin niyo ang chapter 6. )

"At" hindi niya na natuloy ang sasabihin niya ng mag salita ako.

"At?" Excited na tanong ko.

"At ako din yung lalaking bumato sa mukha mo"

"What? Bakit mo naman ako binato sa mukha?" Gulat na tanong ko. Siya pala yung bumato sa mukha ko ng natutulog ako sa likod ng ABM building.

"Dahil kailangan mo ng maglinis sa gym. At ako din yung naghanda  ng mga pamunas na gagamitin mo sa paglilinis."

"Don't tell me ikaw yung--"

"Yes my princess. Ako yung lalaking naglalaro ng basketball at ako din yung lalaking binato mo ng bola sa ulo."

"So ibig sabihin ikaw yung---"

The Childish Heremia Meets The Snobber Carter Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon