The Childish Heremia Meets The Snobber Carter

Chapter 39

Heremia's POV

    
"Trade?" Gulat na gulat na tanong ko ng makita si trade sa isang coffee shop dito sa state. Matapos kasi akong hinatid ng mga maids at body guards ko sa condominium dumiretso na ako dito sa isang coffee shop upang magpahinga at kumain.

"Mia?!" Gulat na gulat niya din na tanong matapos akong makita.

"Anong ginagawa mo dito?" Sabay na sabi namin. Kaya natawa nalang kami pareho.

"You first" sabi niya at pinaupo ako sa harap niya.

"Hmm. Dito na kasi ako mag aaral."

"What? But why?" Gulat na gulat na tanong niya. Syempre 'di niya naman eni-expect na dito ako mag aaral, you know mahirap lang kami.

"Kasi ganito yun trade. Blah blah blah. " ayun kweninto ko sa kanya lahat ng nangyari. At hanggang ngayon gulat na gulat parin siya.

"You're the daughter of the most powerful in the whole asia? God, tell me you're lying mia." Sabi niya na 'di parin makapaniwala. Kaya tinakpan ko ang bibig niya.

"Shhh. Wag ka ngang maingay trade. Baka marinig ka nila, wala pang nakaka alam maliban sayo Trade Gonzales kaya shut up." Sabi ko sa kanya.

"Okay. Sorry, but the heck? Pinaglaruan kalang pala ni carter? Damn that man! Humanda lang talaga siya sa akin pagbalik ko sa pilipinas." Galit na sabi niya.

Hindi ko alam pero tumulo na naman ang luha ko. Ang sakit kasi, nandito parin sa puso kong wasak ang nangyayari.

"Shhhh. Sorry mia, sorry dahil wala ako dun para ipagtanggol ka sa kanila. Gusto kasi ng mga magulang ko na dito ako mag aral. Hindi na ako nakapag paalam sayo nun dahil biglaan. I'm so sorry, I promise na tutulungan kitang makalimot sa masasamang nangyari sayo sa pilipinas.'' Sabi niya at niyakap ako ng mahigpit. I just wanted to hug him but I can't. Wala akong lakas.

"Thank you so much trade." Sabi ko sa kanya ng hinatid niya ako sa harap ng room ko.

"No problem mia-- I mean Precious. Basta pag may kailangan ka katukin mo lang pintuan ko." Sabi niya na tumatawa at tinuro ang room niya na katabi ko lang. What a coincidence isn't? 

"Yeah. Trade panget." Sabi ko at pumasok na sa condo ko. Although hindi ako sanay na ako lang mag isa dito kailangan kung sanayin ang sarili ko. I need to be mature and face the fact that I'm not a kid anymore. Mabuti nalang nandito si trade, same school din pala kami ng papasukan. Hindi ko alam kung paano makihalubilo sa ibang tao na hindi naman mga pilipino mabuti nalang talaga na andito si trade. I'm so lucky.

Naligo na ako at sumalampak sa kama ko. I miss my family, my friends, my bestfriend and I miss my ex-boyfriend. I just close my eyes ng maalala ang isa sa hindi ko makakalimutan na nangyari sa amin ni carter na nakakatawa.

*Flashback*

  
Hindi ko alam kung bakit ako bigla bigla hinila ni carter at pinasok sa sasakyan niya.

"Saan ba tayo pupunta? May next subject pa ako my prince"

"I don't care. We're going to my aunt house."

Napatahimik nalang ako, alam ko naman kasi na wala akong laban sa kanya. Basta gusto niya dapat masunod. You know he is carter sion. What he wants what he gets.