Gerçek dünya bu muydu yani...
Sevdiklerin seni tek tek terk etmesi midir?
Bu defa her şey çok güzel olucak dediğin anda mıdır insanların seni bırakıp gitmesi?
Belki de budur gerçek aşk...ACI
Yine de HERKES GİDER Mİ? Dünyada??
Soruyorum size bu mudu...
Uyandığımda dünki kızı yani Bernayı hatırlayınca yüzümde hafif bir tebessüm oluştu. Yüzümdeki tebessüm ile gözlerimi yavaş yavaş açtım. Yataktan doğrulunca karşımda Görkemi görünce çığlık attım. Nerden çıkmıştı bu! Ve neden beni öldürecekmiş gibi bakıyordu." Ne işin var benim odamda!"cırlamıştım. Resmen. "Ne cırlıyorsun be bişey konuşmaya geldik heralde" ben şaşkınlığı hala atamadığım için saf saf ona bakıyordum "yanii?" O da bişey anlamamış olucak ki "ne yani Güneş?" Gözlerimi devirip "yanisi şu Görkem abicim bişey konuşacaksan bu sabahın köründe burda olmayabilirdin diyorum" bu sefer göz devirme sırası ondaydı. Yüzümde istemsiz bir gülümseme oluşmuştu hemen sildim o gülümsemeyi çünkü benim şuan sinirli olmam lazımdı! " Ne bilim Güneş geldim işte önemli bir konu ne yapabilirim?" Işte şimdi merak etmiştim.
Görkem. Benimle. Bu saatte. Önemli. Birşey. Konuşacaktı.
"Tamam konuşalım o zaman" Bir oh çekip "tamam şimdi 3 gün sonra Ela nın doğum günü ve ben ona sürpriz doğum günü yapmak istiyorum. Ve senin de bana yardım etmen gerekiyor" yüzümü ifadesiz tutmaya çalışıyordum çünkü mecburdum.! Ben ona zoraki gülümsemeye çalışırken onun gözlerinin içi gülerek bakması...
"Tamam yardım ederim. Ela sonuçta benim de arkadaşım." Görkem anında yanıma gelip bana sarılınca... Ben donakalmıştım çünkü sevdiğim adam bana sevgilsi icin sarılıyordu. Geri çekilip çıktı odadan. Bende hemen kendime gelip banyoya gidip işlerimi hallettim. Banyodan çıkınca dolabımın karşısına geçtim. Bugün Ela için doğum günü mekanları gezicektim. Üzerime t-shirt ve onun üstüne kot bahçıvan tulum giydim. Ayakkabı olarak da siyah deri pencereli ayakkabımı giydim. Koluma da kalın bilekliğimi takıp gözlüğümü saçıma taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltı yapmadan evden çıktım. Tam yolda ilerlemeye başlamışken bir anda geri döndüm. Berna ların evinin önüne geldim. Kapıyı çalınca karşıma yardımcı olarak çalışan kız çıkınca gülümseyip "Berna evde mi?" Kız da gülümseyip "evet efendim odasında size eşlik etmemi ister misiniz?" Kafamı tamam anlamında yukarı aşşağı sallayıp "olur" dedim ve içeri geçtik. Evin üst katına çıkıp bir kapının önünde durduk. "Tamam canım sen inebilirsin ben hallederim." Kız sadece başını sallayıp "olur efendim." Kapının kulpundan tutunup kapıyı tıklayıp kafamı içeriye uzattım. Berna beni görünce hemen oturduğu yerden kalkıp bana koştu "Güneşş hoşgeldin " bende gülümseyip ona sarıldım. Çünkü bana koşmuştu o kadar. Ben Bernayı çok sevmiştim inşallah yanılmam da.
"Hoş buldum canım"benden ayrılıp beni tutup"gelsene içeri "bende ona gülümseyip "yok canım benim dışarda işim var da sen de gelir misin diye gelmiştim " hemen gözlerinin içi gülmüştü resmen anlaşılan pek arkadaşı yoktu. "Olur ben hazırım zaten çıkalım hadi." Birlikte evden çıktık. Yolda yürürken "Güneş biz nereye gidiyoruz?"bende ne zaman sorucak diye merak etmiştim. Sonuçta söylememiştim. "Şey hani Görkem. Yani Görkem abinin sevgilisi Elanın 3 gün sonra doğum günüymüş işte benden yardım istedi onun için bugün mekan seçmem gerekiyor." Bernaya döndüğümde baya şaşırmışa benziyordu "na-nasıl yani Görkem abinin sevgilisi Ela mı?" Neyine şaşırmıştı anlamamıştım ama "evet de niye şaşırdın bu kadar." Ben durmuş ona bakarken o yola dalmıştı. Bana bakınca "hmm bence Görkem abi ile Ela yakışmıyor. " yorum yapmadım bu konu hakkında çünkü çenem açılsa susmayacak biliyordum. Berna bana döndüğünde yüzünde sinsi bir gülümseme vardı. "Hemm bence siz daha cok yakışıyorsunuz Görkem abi ile" donakalmıştım ne diyordu bu kız böyle ama ne bilim hoşum- kes sesini Güneş hoşuna gidemez!! "Saçmalama Berna! O benim abim gibi yani" cümlenin sonuna doğru sesim kısılmıştı. Berna bana dönüp "Tamam Güneş sustum." Kıkırdıyordu! Allah kahretsin ki benimde yüzümde gülümseme oluşmuştu.
