When Two Hearts Meet [SOONHOON&MINKWAN]

NEETRUOF

5am palang nasa tapat na ng bahay nila Chan si Hoshi para sunduin si Woozi. 7am pa dapat ang pasok nila pero dahil natakot sya na baka maunahan sya ni Woozi, ganito kaaga na sya nagpunta. He even forgot to eat breakfast.

1 hour na syang nakatayo sa labas nang bahay. Naisipan na nyang umupo at dumukdok muna. Inaantok pa kasi sya. Di naman kasi sya sanay na gumigising ng maaga. Things people do for love eka nga.

Papatulog na sana si Hoshi nang biglang bumukas ang gate ng bahay nila Chan. Agad namang tumayo si Hoshi at inayos ang sarili.

"Hoshi-hyung?" Ah si Chan pala Hoshi said in his mind. Nginitian naman nya si Chan.

"Hyung anong ginagawa mo dyan? Kanina ka pa ba? Bakit di ka kumatok o nagdoorbell man lang?" Chan said. Hoshi mentally slapped himself. Antanga mo talaga Hoshi.

"Ahehe oo nga. Ano di pa ba papasok si Woozi?" tanong ni Hoshi.

"Nako nako dumadamoves ka ba sa pinsan ko hyung?"

"H-hindi ahh. Sabay lang kami papasok."

"Sige hyung sabi mo ee. Nandun pa sya sa kwarto nya. Dapat nga gising na un ngayon ee. Kaso kanina nung ginigising ko ayaw pa bumangon. Puntahan mo nalang Hyung. Ung unang kwarto sa kanan pag-akyat mo sa hagdan un ung kwarto nya. Una na po ako." Dino said and bowed to his Hyung.

Pumasok naman si Hoshi sa bahay nila Dino at pinuntahan ang kwarto ni Woozi.

"Jiii~~ Si Hoshi to. Bangon ka na dyan. Pasok na tayo." Hoshi said through the door as he knocks.

He knocked and knocked pero wala pa ring sumasagot so he decided to open the door. Good thing hindi nakalock.

Unti unting lumapit si Hoshi sa kama ni Woozi. He just stand there and stared at Woozi. He's covered with his blanket na abot hanggang sa ilong nya. He really looks cute.

Umupo si Hoshi sa gilid ng kama at inalog ng konti si Woozi para magising. Woozi replied with a groan. Gumalaw sya ng konti dahil dun bumaba ung blanket hanggang sa bewang nya. Woozi is really a heavy sleeper kaya lagi syang ginigising ni Dino ng maaga. That's why Dino finds it weird when Woozi didn't wake up when he tried to wake him up.

Gigisingin dapat ulit ni Hoshi si Woozi nang mapansin nyang pinagpapawisan si Woozi. He seems like he's in pain.

Hoshi panicked at hinawakan ang noo ni Jihoon. He's really hot. Like literally hot.

"Ji! Ji! Okay ka lang? Shizzz." Dali dali nyang tinanggal ang kumot ni Woozi. Tinignan nya si Woozi hanggang sa huminto ang mata nya sa kaliwang wrist ni Woozi. It was wrapped with bandage pero mahahalata mo ang pugdudugo nito.

"PUTANGINA JIHOON ANONG GINAWA MO" Hoshi said at pinasan si Woozi sa likod nya. Lumabas sya agad ng bahay nila Chan. Dahil wala sa nagpapanic sya at wala syang makitang sasakyan tinakbo nalang nya si Woozi papuntang hospital as in literal na itinakbo.

"H-h-hoshi. A-ano b-bang.."

"TANGA KA BA HA LEE JIHOON?! ANONG GINAWA MO SA SARILI MO HA?!" Sigaw ni Hoshi. Galit na galit sya sa di nya malamang dahilan at the same time he's also worried.

"Hoshi..." that's the last thing Hoshi heard hanggang sa nawala na si Woozi sa paningin nya.

-------------------------////

"Doc kumusta po ung kaibigan ko?" tanong ni Hoshi sa Doctor na tumingin kay Woozi.

"He suffered minor infection dahil sa sugat nya sa wrist nya kaya sya inapoy ng lagnat. But he'll be fine now. Kailangan nya lang na laging linisan yung sugat nya and a little rest would also help. Pwede nyo na rin syang idischarge mamaya. Anyway may problema ba ang kaibigan mo?" The doctor said. Umiling naman si Hoshi. "I think you should talk to him paggising nya. I have to go. Say hi to your mom for me." The doctor said at umalis na.

Pumasok naman sya sa loob ng hospital room ni Woozi. He saw Woozi sleeping peacefully. He looked much better now unlike kanina na namumutla.

Umupo sya sa may gilid ng hospital bed and he took Woozi's hand. "Ji bakit mo ba ginawa to? Alam mo ba kung gano ako nag-alala sayo? Ji alagaan mo naman sarili mo." Hoshi said and kissed the back of Woozi's hand.

Woozi flinched and finally opened his eyes. Agad namang binitawan ni Hoshi ang kamay ni Woozi.

"Ji buti naman gising ka na?"

"Bakit ako nandito? Bakit mo ba ko dinala dito" Woozi said as he sat up.

"Inaapoy ka ng lagnat kanina. Nainfection daw kasi yung ano.... yang ano..."

Woozi then looked at his wrist. Oo nga pala.

"Ano pang ginagawa mo dito? Bat di ka pa umalis?"

"Ee ano binabantayan ka! Tsaka sabi ng doctor dito daw muna ako!" baka kasi ano na naman gawin mo sa sarili mo.

"Umalis ka na. Kaya ko na sarili ko. Matutulog na lang muna ulit ako."

"Ji pwede ba kong magtanong?"

"Nagtatanong ka na. And please stop calling me Ji."

"Bakit ka ano--"

"Wag mo nang ituloy."

"Pero bakit nga?"

"Wag ka ngang makulit patulugin mo na lang ako."

"Bakit nga? Alam mo bang masama yon? Pano kung di ako nagpunta dun? Pano kung di kita dinala dito? Pano kung namatay ka? Pano si Lee Chan?? Pano kaming mga kaibigan mo? Pano ung pamilya mo? Di mo man lang sila inisip na baka---"

"PWEDE BA MANAHIMIK KA NA LANG! WALA KANG PAKIALAM KUNG ANONG GAGAWIN KO SA SARILI KO. BUHAY KO TO KAYA WAG KANG MAKIALAM."

"Nag-aalala lang naman ako--"

"PWES WAG MO KONG ALALAHANIN. BAKIT KA BA NANGINGIALAM HA?"

"PUTANGINA NAMAN JIHOON OH? BAKIT AKO NANGINGIALAM? DI MO BA TALAGA ALAM? DI MO MAN LANG BA KO NARARAMDAMAN O SADYANG MANHID KA LANG TALAGA?" Hoshi paused.

Woozi just sat there. Alam na nya kung anong ibig sabihin ni Hoshi. Hindi naman kasi sya manhid. Manhid-manhidan oo.

Lumapit si Hoshi sa kanya at tumingin sa mga mata nya. No. Not again Hoshi.

"Jihoon, gusto kita. Gustong gustong gusto kita kaya please wag mo naman akong itulak palayo. Hayaan mo na lang akong alagaan ka--"

"Tumigil ka na. Magpapahinga na ko." Sabi ni Woozi at nagtalukbong ng kumot. Still wishing that Hoshi would go away and leave him alone.

Hoshi just sighed. "Sige matulog ka na. Goodnight Jihoon."

------------------------///

SHJC: Woozi's pink hair is back and I'm loving it. 💓💓💓