Author's POVNagising si Woozi na malambot ang hinihigaan nya. Maganda ang gising nya dahil maganda rin ang naging panaginip nya. He dreamt about being happy with the one that he love. Happy moments na sa tingin nya baka sa panaginip na lang mangyari.
Woozi's eyes were still covered nakakatamad daw kasi tanggalin. Unti unti syang bumangon nang may malambot na nadampian ang mga labi nya. He immediately removed the cover in his eyes. A pair of shocked eyes met his. His eyes then landed on lips.
Putangina.
Agad naman syang lumayo kay Hoshi. At nagtatakbo palabas leaving his luggage and Hoshi dumbfounded.
"Oh hyung. Asan si Hoshi hyung. Kanina pa kayo dun ahh. Anong ginawa nyo?" Tanong ni Seungkwan.
Agad naman namula ang pisngi ni Woozi. Tangina bat ba kasi nangyari yun?
"Hala hyung bakit ka namumula?"
Nagtakip naman ng mukha si Woozi. "W-wala. Asan ba ung kwarto ko?"
"Luh hyung bakit? Nilalagnat ka ba?" Tanong ni Seungkwan at dinampi ang kamay sa noo ni Woozi.
Agad naman nya tong tinapik. "Andami mong tanong. Sabihin mo na lang kasi." Baka maabutan pa nya ako dito.
"Sungit mo na naman hyung ha. Dun sa taas ung pink na pinto sa gitna-- Oh Hoshi hyung bat ngayon ka lang?"
Woozi froze as he hears the name of the person who just came in. He just stayed on his spot wishing na wag syang pansinin ni Hoshi.
"Gamit mo." Simpleng sabi nito sa knya.
Agad nyang kinuha ang mga bagahe nya at dali daling umakyat sa kwarto nya. Deretso sya sa kama nya at dumapa. He screamed in his pillow.
"Tangina bat ba kasi ko affected?!"
"Affected saan?" Bigla namang pasok ni singkit wearing his 10:10 eye smile.
"ANONG GINAGAWA MO DITO SA KWARTO KO?!"
__________________________________•
BINABASA MO ANG
When Two Hearts Meet [SOONHOON&MINKWAN]
Fanfic"Mahal kita" "Sorry. Pero kaibigan lang talaga. May mahahanap ka rin na makapagbabalik nyan" "Tangina pwend, lumubog ship natin. Paano na yan?" "Edi paglapitin natin ulit sila, para magkadevelopan tayo - este sila. Hehe."