Don't You Dare [COMPLETED]

Part 7

 Part 7:

Kleya (POV)

Lumipas ang dalawang linggo.

"Hihintayin kita mayang uwian," paalam ni Cleeven ng nasa tapat na ako ng room ko na tinanguan ko lang.

Sinundan ko pa ito ng tinging. Sa kasunod lang na room namin room nila.

Isang nakalipas ng dalawang linggo na pamamalagi ko rito laging ganyang ang routine.

Sabay kaming magla-lunch at uuwi ni Cleeven.

Pero may gusto lang akong linawin, "walang kami".

Nakakapagtaka rin kung bakit lagi na siyang sumasama saakin. Nainis ko pa siya ng nung first day eh.

These past few days mas lalo siyang nagiging sweet.

Aaminin kong 'kinikilig' ako pero hindi halata.

May ideya ako kung bakit ganun si Cleeven pero ayokong umasa.

Imposible.

Maya-maya lang ay natapos na ang last subject namin.

Kagaya ng sinabi ni Cleev hinintay niya ako sa gilid ng room namin habang nakapamulsa.

Tinignan ko lang ito bago walang pasabing naglakad. Agad naman itong sumunod saakin. Alam na nito ang gagawin eh, basta kapag tinignan ko ibig sabihin sumunod na siya.

"So....uuwi na tayo agad?" alanganing tanong nito.

Imbes na sagutin ay tinanguan ko lang siya.

Habang naglalakad kami palabas ng gate ay may napansin pa akong mga kababaihan na grabe kung makatitig saamin.

Tsked. Lagi amang ganyan. Nakakasawa na.

Hindi ko nalang sila pinansin tuloy lana naglakad habng si Cleeven namam nasa likuran ko lang, nakasunod sakin.

Napansin ko pa ang bagong poster sa gilif ng pader tabi ng gate yung Photoshoot ni Cleeven habang may nakasulat nanamang "Congratulations! Cleeven Santiago our Teen King winner of 2016!"

Agad naman akong bumaling sa likuran ko kung saan nakita ko siyang nakatungo habmag naglalakad.

"Oy." tawag ko sa atensyon niya kaya agad siyang napatigil sa paglakad at agad na iniangat ang ulo dahil sa gulat.

"W-why?" tanong nito

"Congrats" nasabi ko nalang. Expectation: Hoy! Hindi mo sinabi saaking nanalo ka pala ulit last week! Sayang di kita napanood!

Ang kaso iba takbo ng reality. Tsked.

Hindi ko kasi siya napanuod non. Sabado kasi ginanap. Hindi ako pinapunta ni papa. Bahay at shool lang kasi ako simula nung....

"Ah yun ba. S-salamat." ani nito ng mapansin ang tinutukoy ko bahagya pa nga siyang namula at napakamot sa batok.

Tinigan ko lang ito ng matagal. Hindi ko kasi agad matanggal. Nagpaprocess palang sa utak ko ang salitang 'umiwas'. See? Napaka-late reaction ko.

Napansin ko ang bahagyang paghinga nito ng malalim.

"Alright, i understand na late rumeact ang utak at katawan mo. Pero, nakakailang lang kasi talaga." gusto kong mamula. Ramdam ko na gusto kong mag-'blush' pero wala akong mardamang pag-iinit ng mukha upang mangyari yun.

Akmang iiwas na ako ng mag-fully procesed na ng magsalita ulit ito.

"I like you, Kley.." na naging rason upang manatili ulit akong titigan ulit siya.

Hindi ko rin naramdaman ng paglapat ng labi nito sa labi ko.

Pero may naramdaman ako.

Isang sobrang kakaiba na nagpabilis ng tibok ng puso ko.

Dahil ramdam ko...

ramdam ko ang pamumula ng pisnge ko sa unang pagkakataon.

Pero may isa pa.

Unti-unti narin akong nakakaramdam ng takot dahil sa mga lumalabas na mga bagong emosyon saakin.

Kailangan kong iwasan ang nagiging dahilan nito. Dahil alam kong sa oras na hindi ko pa ginawa, alam ko na ang magiging epekto.

At ang dahilan ay si....Cleeven. Unti-unti niya pinabalabas ang iba't-ibang klaseng emosyon at reaksyon saakin na alam kong makaasakit saakin. Pati narin skanya....

------x