Don't You Dare [COMPLETED]

Special chapter (Part I)

Special chapter (Part I)

Kleya (POV)

"Kleven, baba na diyan." ani ni  Cleeven sa anak naming si Kleven na nasa taas parin ng tree house dito sa likod-bahay na ipinagawa ni Cleeven.

"Daddy! Daddy! I wanna sleep here!" masayang mungkahi ng anak namin ni Cleeven habang nasa maliit na veranda mung tree house. Medyo may kalakihan din kasi iyon.

Si Cleeven mismo ang nagdesign dahil isa na siyang Engineer ngayon. Habang ako naman ay Elementary teacher. Siyam na taon na taon narin ang nakalipas simula nong naging kami ni Cleeven.

Limang taon naman na ang lumipas simula ng ikasal kaming dalawa.

Sa nagdaang taon na yun ay masasabi kog hindi nagbago si Cleeven. Sa katunayan ay mas dumoble ang pagiging maalahanin at maagala nito. Lalong-lalo na sa nag-iisang anak namin na si Kleven.

"No, young man. Wala kang kasama jan," maawtoridad pero kalmadong tanggi ng asawa ko.

Si Kleven ay mag aapat na taon na sa susunod na buwan. Hindi ko alam kong saan siyang nagmana pero ang bipolar niya. Kukulit, kakalma tapos ang cold pa minsan!

Gaya nalang ngayon, "Okay," malamig na ani nito bago bumaba sa tree house at akmang lalagpasan kami ni Cleeven ng magsalita ako.

"Hey, boy. Pwede kang matulog jan." ani ko ng may ngiti sa labi.

Sa nagdaang taon ay nasanay narin akong ilabas ang iba't-ibang klaseng emosyon na meron ako. Mga emosyong pinilit kong itago noon.

"But----" akmang magsasalita pa si Cleeven ng titigan ko ito ng kalmado kaya agad nitong natikom ang bibig.

Palipat-lipat saamin ang paningin ni Kleven bago nagtatlon. See? Napakabipolar.

Nang pumasok na si Kleven sa loob ng bahay ay agad kong hinarap si Cleeven. Nakaupo kasi kaming dalawa sa malaking sofa dito sa may garden kung saan nakalocate ang tree house.

"Cleeven," sambit ko bago pisilin ang kamay nito na nasa ibabaw ng hita ko.

Imbes na sagutin ako ay iniwas lang nito ang paningin saakin.

"Hey," tawag ko ulit bago ikampay ng marahan ang kamay niya

"I'm sorry." malambot na paumanhin ko bago tumungo.

"Hey, baby.." tawag saakin nito bago hawakan ang kabilang pisnge ko.

"No, i'm sorry.." ani nito bago dampian ng halik ang noo ko.

"Ayoko lang na mag-isa si Kleven na matulog jan. Masyado pa siyang bata," dahilan nito.

"Hayaan mo na," ani ko.

"Alright. Alright," sambit nito.

Baligtad kami ni Cleeven. Kung ako medyo kunsentidor siya naman ay may pagkamahigpit sa anak namin.

Tinitigan ko muna ito bago gawaran ng halik sa labi na medyo nagpapako sakanya habang namumula.

"I love you.." puno mg sensiredad kong sabi.

"I love you, baby..." tugon nito bago halilan ang likod ng palad ko.

Sa nagdaang taon ay masasabi kong napaka-understanding din nito. Hindi fan ng PDA pero napakavocal.

I really love Cleeven. Sa dami ng napagdaanan naming dalawa ay never itong sumuko. At masasabi kong hindi ako nagkamali na siya ang minahal at pinagkatiwalaan ko sa lahat ng bagay.

Mahal na mahal ko sila ni Kleven.

------------x
FOR THE REST SPECIAL CHAPTERS PLEASE FOLLOW ME ON WATTPAD. HINDI KO NA IPOPOST DITO ANG NEXT CHAPTS. DOON DIN MABABASA ANG SPECIAL CHAP NG NEXT GENERATION
GAYA NILA KLEVEN, CADE AT ANG MAGIGING ANAK NILA ZEROOOO. HAHA MWAH!