ÇIK AKLIMDAN

BÖLÜM 5

Resim buğra yani Asya nın abisi👆👆👆

Bölüm şarkısı : Rihanna - needed me  medyada var.

  "Affetmek güçlü insanların intikamıdır."

        yolculuk boyunca sohbetler, kahkahalar havada uçusmustu. abimin benle olan dalgaları, ve yemek sevdası herkesi güldürmeyi basariyordu. çok gülmüştüm ama sonradan durgunlaştım. berk'i düşünüyordum. benim için geliyordu. sadece , benim için. ama şuan arabasında yalnız başına geliyordu. onun böyle yalnız olması beni üzüyordu. onun da bizim gibi bir ailesi olmalıydı. o bunu gerçekten hakediyordu.  ama bir gün -gerçekten buna inaniyorum- o  da bizim ailede olacaktı ve bizimle güzel zamanlar geçirecekti. belki babam onun alışkanlıklarını öğrenirse evlenmemize karşı çıkacaktı. ama onun için, onun mutlu olması için, yalnızlığından kurtulması için herşeyi yapacaktım,  onunla evlenecektim. o bunu gerçekten hak ediyordu. hele bugün yaptığı şey beni çok etkilemişti. bana güven hissini vermişti ve güven benim için çok önemliydi. ben insanların bana yaptıklarından  güven hissimi kaybetmiştim. evet çok mutlu görünen bir kızdım ama çok şey yaşamıştım. sadece mutlu olmaya çalışıyordum. böyle yapmak zorundayım. yoksa bu hayatın durgun,tekdüze gecmeyecegini çok iyi biliyordum. mutlu görünmek için elimden geleni yapıyordum. kimseye guvenemezdim ama o bugün bana güven vermişti. böyle olmasına rağmen bir gün beni bırakacak,  hatta çok kötü bir şey yaşayacağımızi hissediyordum. ama şuan geleceği düşünmek istemiyordum ben şuana , yaşadığımız zamana bakmaliydım .   şuan mutlumuydum evet mutluydum peki ona aşık miydim? . ben ona aşık değildim. hatta onu sevgilim gibi görmüyordum.  belki bir kanka, belki bir kardeş. ama ona aşık olmadığımı biliyordum. onunla evlenmeyi düşünüyordum evet ama bunu onu sevdiğim için yapmıyordum. o benim için her şeyini feda ederken benim hicbirşey yapmamam kötü hissettiriyordu. onun da mutlu olmaya hakkı vardı ve onu mutlu etme görevi bana düşüyordu. iyi biriydi ama aşık olacağım kişi o değildi. peki ya birine aşık olursam gerçekten hala onla evlenme fikrini düşünecek miydim? ya ankarada birine aşık olursam. düşünüyorum da berk ' in benle beraber gelmesi o kadar güzel değildi. çünkü ben aşka inanırdım ve berki bırakmaktan korkuyordum. hayır bunu yapacak kadar kötü bir insan değildim. onun da duyguları vardı. bu olaya çok takilmiştım. bir de araba beni tutuyordu iyice başım ağrımışti ve onun beraberinde de midem bulanıyordu. 

     " bizim peri kızı yine hayallerine döndü sanırım. yakışıklı oğlan var mıdır diye mi düşünüyorsun kardeşim. merak etme ankara erkek doludur." ahh ne saçmalıyordu bu salak annemgilin yanında. " kapa çeneni ben sen değilim. " abim kaşlarını kaldırarak " ben sen değilim derken? erkeklerden hoşlandığımı mı ima ediyorsun?" aslında onu düşünerek söylememiştim ama böyle düşünüldüğünde ona iyi laf sokmuş oluyordum hiç bozuntuya verme Asya "aslında şüpheleniyorum. " abim  bozulmuş ve önüne dönmüştü.  yüzüme sinsi bir gülüş yerlestirmistim. ah süpersin bebeğim!  off ama bu yolculuk bitmek bilmiyordu. internette takılmaya başladım. the Walking Dead in bir bölümünü izlemeye başladım. gerçekten bu-bu mükemmeldi.  abim de yaklaşıp benle izlemeye koyuldu. kolunu boynumdan geçirdi. o zaman abimi sevdiğimi hissettim. ne kadar kavga etsek de o çok iyiydi, tatlıydı. benle uğraşmak onun bir huyuydu evet ama huydu işte değişmez, değiştiremez. aslında istese değiştirir ama değiştirmek istemiyordur orası ayrı konu ama doğruyu söylemek gerekirse ben de onla uğraşıyordum. birden telefona bildirim geldiğini farkettim. oha berktendi ve abim görmüştü. ona baktığımda bana güven verir bir şekilde işaret yaptı " kimseye söylemem ama bu çocuk için dikkatli ol belki de seni bir gün sırtından bıçaklar. bu çocuğa tam güvenmen  lazım.  bu çocuğun seni arkandan bıçaklamayip tersine yaralarını saracağıni düşünüyor musun? " abimi hiç bu kadar ciddi görmemiştim. ama her kelimesinde haklıydı.  ona abimin dediği şekilde güveniyor muydum? açıkçası o kadar güvendiğim soylenemezdi.  evet ona karşı bir güven duygusu vardı ama tam anlamıyla güvendiğimi soyleyemezdim. çünkü bakışları ve geçenki   kavgamız, o gün bana söyledikleri, üstelik benim veya bir yakınım yüzünden yalnız kaldığını söylüyordu. bunu o gün söylediklerinden anlamıştım. sonunu bana bağlamıştı. madem böyle düşünüyordu. niye hala benimle duruyordu. abime çok katılıyorum.  ama şuan berkin bana zarar vereceğini düşünmüyordum. belki bir gün beni terkedip gidebilirdi. daha fazlasını yapacağını düşunemiyordum.

     Ankaraya gelene kadar diziyi izlemiştik ve dizi için gelene kadar yorum yapmıştık. bu çok eğlenceliydi. bu diziyi bir daha abimle izlemeye karar vermiştim. gerçekten komikti. üstelik tek başıma  izlediğimde gece bire kadar korkuyordum. her an bir yerden zombi çıkacak falan zannediyordum. sonra ya annemgilin yanına ya da abimin yanına yatıyordum.  ya da uyku kollarını sarıyordu. ama şuan gerçekten korkmamıştım.

       eveeeet yeni evimiz şuan tam karşımda duruyordu. gerçekten çok lüks bir binaydı.  babamın borcu varken niye böyle bir ev alırdı ki sanki. ama bu binadan hoşlanmıştim.  gözlerimi biraz daha yukarı çıkardığımda neredeyse benim yaşlarımda güzel bir kız bana el salliyordu. bana elleriyle bekle işareti yaptığında kafamla  onayladım. koşarak geleceğini anlamıştım.  tabi o da yeni arkadaş bulmanın sevincini yaşıyordu. " kızım biz eve çıkıyoruz.  sen de geç kalma. ama yeni arkadaşın çok tatlı birine benziyor.hanım hanım." ooooo annemin kriterlerine uyuyorsa benim hemen arkadaşım yapmışlardı. "Asya kız çok güzel bana ayarla tamam mı kardeşim. sen yaparsın koç koç." koç derken sırtıma sert bir şekilde vurmuştu. akıl dağıtılırken heralde şemsiye tutmuştu bu gerizekalı. 

     kız yanıma gelmişti sonunda . biraz daha bekleseydim eve çıkacaktım.  gerçekten yorulmuştum.  ama kızı kırmamak için kabul etmiştim. aslında tam eve çıkacakken annem ayıp olduğunu söyleyerek beni engellemişti. " merhaba. ben ece." hımm. Ece güzel isim. kız çok enerjikti.  bu kızdan hoşlanmıştim. buğra da bu kızı kaçırmazdı.  " ben de asya. gerçekten tanıştığıma memnun oldum. çok hanım hanım birine benziyorsun. yanlış mı düşünüyorum?" kız şaşırmış gibi kaşlarını kaldırdı sonra "bak Asya doğal bir kıza benziyorsun yani beni yadirgayacağıni sanmıyorum sana gerçek davranacağım. çok şımarık bir kızım ben ,okulu katan karıştıran kişi benimdir. kötü alışkanlık olarak da sadece sigara. onu da bir hata olduğunu düşündüğüm arkadaşım alıştırdı. umarım bu huylarım seni benden uzaklaştırmamıştır. " vaaav!  yaramazliklardan ben de hoşlanırım. ve bu kızla çok eğleneceğiz. " o zaman kankalığımız adına mahallenin zillerine basarak başlayabiliriz. hadi benle gel." bunu diyerek koşmaya başladım.  peşimden gülerek o da koşuyordu. " vay anasını! bunu sevdim yeni kız. çok eğleneceğiz kankacim!  sonuna kadar kankayız!  " bütün zilleri bitirdigimizde çok yorulmustuk.  kafamıza da bazı teyzelerin terliğini yemiştik. ama bu eğlenceliydi. ama şimdi eve gitsem iyi olacaktı.  yarın pazardı ve okul yarından sonra başlıyordu. yarın için ankarayı turlamayı  düşünüyordum. annem ve babam yerleşme işleri yüzünden benle gelemezdi. o yüzden ece'yle gezmeyi düşünüyordum. hem o buraları çok iyi biliyordu. bana rehber olurdu ve çok eğlenirdik ve tabi buğrayı unutmamak lazım. ecenin de geleceğini duyarsa gelmek için ayaklarımı öperdi. o da eğlenceli olduğu için onu da yanımda götürmeyi düşünüyordum. aslında ece ve buğranın  arasını  ayarlama fikri hiç de kötü gelmiyordu. " o zaman ececim. yarın ankarayı gezdiriyorsun bana . itiraz yok. yeni kankanı karakollarda aramak istemiyorsan geliyorsun. yarın yakalım ortalığı bebeğim!" son cümlemi elimi kaldırarak ve bağırarak söylemiştim.  o bu halime gülmüştü. " ama yapacağım hicbirşeye itiraz etmeyeceksin söz mü?  " bu kızın yapacaklarindan korksam da o deliyse ben de deliydim.  " hahahaa söz ama buğra da gelecek yani abim." umursamaz bir şekilde " sorun olmaz." dedi. eve doğru çıkmaya başlamıştık.  biraz daha zaman geçirmek için merdivenden çıkıyorduk. bizim ev daha alt katta olduğu için ona yukarı kadar eşlik edemiyecektim.   " hadi bay bay. rüyanda bol bol çikolata ye." bundan güzel dilek olabilirmiydi "oha sen de mi çikolata aşığısın. "  bunu sorması çok büyük hataydı. böyle soru mu olurdu? " vazgeçilmezim. "  biraz daha gülüşünden sonra artık bizi o durdurmuştu. " hadi be acıktım şimdi eve gidip soslu makarna yapıp yemem gerekiyor. sen burda durmuşsun beni makarnadan mahrum ediyosun hadi gir evine." hala gülüyordum. ama canımı makarna çektirmişti. makarna da vazgeçilmezlerim arasındaydı çünkü. artık makarna yapmada pro olmuştum. Ece zilime basıp eve koşarak çıkmıştı. bunu yapmak zorundaydı çünkü anlatacak çok şeyimiz vardı ve duramıyorduk. kapıyı açtıklarında sonunda eve girebilmistim. şimdi bir tencere makarna yapıp ama fazlaca yapıp çünkü büyük bölümünü buğra yiyecekti. yiyip yatacaktım. saat 1 alışkanlığım bugün işlemezdi. çok yorgundum. yarın güzel bir gün olacaktı.  yani öyle umuyorum.  İnşallah umduğum gibi olurdu. dün de böyle diyip yatmıştım ve bugünüm çok güzel geçmişti. Allah'ım sana çok şükür.

●●●
♡♡♡