-10. BÖLÜM - "Kerem gitti,aşık rolü bitti."

975 35 12
                                    

EVET BEN GELDİM BENİ ÇOK ÖZLEDİNİZ BİLİYORUM :')) s:fADf:DSG:d NEYSE YORUM VE VOTELRİNİZZİ BEKLİYORUM :)

"Aksel,şuan seni sevdiğimi veya sevmediğimi söylesem ne olucak söyler misin?"

"Bir şey olmayacak.Olacağı da yok zate-"

"Evet,hiçbir şey olmayacak. Şu 1 aydır neler yaşadım farkında mısın sen?Sevgilim beni en yakın arkdaşının eski sevgilisiyle aldattı ve ben onları yakaladım,bunu duyan Barış kaza geçirdi,en yakın kardeşi gitti,kazadan beri Barış'ın yanındayım ve bunu beraber atlatmaya çalışıyoruz.Şuan senden sadece seni evime bırakmamı istedim ama senin merak ettiğin tek şey senden hoşlanıp hoşlanmamam mı?"

"Dinle Melis.."

"Hayır Aksel.Sen beni dinle. Cevabımı duymak istiyor musun?Bilmiyorum!Şu bir aydır hiçbir şey hissetmiyorum,hissedemiyorum.Tek dayanağım Barış. Ve gerçekten şuan aşk işleriyle uğraşacak vaktım yok!" diyorum ve sinirli bir şekilde arabadan iniyorum ve kapısını çarpıyorum.Arkama bile bakmadan dış kapıyı anahtarla açmaya çalışıyorum ama sinirden titrediğim için girmiyor.En sonunda sert bir şekilde sokup içeri giriyorum. Evin kapısını da açtıktan sonra girdiğim gibi odama koşuşturuyorum. Odama girdiğim gibi çantamı bir tarafa montumu bir tarafa fırlatıyorum. Bir kaç dakika sonra sinir krizim geçince penceremden dışarı bakıyorum ve hala Aksel'in arabasının orda durduğunu görüyorum. Bu sırada telefonum çalıyor.Gözlerimi pencereden ayırmadan cebimdeki telefonu çıkartıyorum ve açıyorum.

"Efendim Barış."

"Evde misiniz?"

"Misiniz derken?"

"Aksel'de sizdedir diye.."

"Barış Aksel neden bize gelsin iyimisin sen ya?!" diye girişiyorum sert bir şekilde.

"Yani o seni bıraktı ya.."

"Evet ya,ben,ben üzgünüm.Biraz,sinirlerim bozuldu."

"Aksel bir şey mi yaptı?"

"Yok,hayııır..Annem kızdı da geç geldim diye." 

"Peki tamam.Yarın okulda görüşürüz."

"Görüşürüz." derken pencereden Aksel'e bakmaya da devam ediyorum.Gerizekalı!Neden gitmiyor ya??Arabayı bile çalıştırmıyor. Deliricem yemin ediyorum.Neyi bekliyorsun ya gitsene?Tabi buldun iyi park yeri kal orda dimii!

Birden kapı açılıyor ve ben hızla geri dönerken pencerenin önündeki bardağa çarpıp yere düşürüyorum.Bir günde iki bardak.Yokmu bir alkış?

"Kızım?"

"Efendim annecim."

"Dışarda ki siyah arabalı çocuk seni bekliyor sanırım."

"Ne?Hayır ..Tanımıyorum ki onu.Ben de işte araba sesi duyunca babam geldi sandım ondan baktım.."

"Peki,tamam.Yat artık yarın başlıyor biliyorsun."

"Tamam anneciim."

"İyi geceler."

"Sana da." diyerek odadan çıkıyor.Ben yine son hızla pencereden dışarı bakıyorum ve arabayı yerinde bulamıyorum. Rahatlamış bir şekilde dolabımı açıyorum ve pijamalarımı giymeye başlıyorum.Yatağıma girip uyumaya çalışıyorum.

3 saatlik uykudan sonra zilin çalmasıyla uyanıyorum. Terliklerimi yere süründüre süründüre merdivenlerden yavaş yavaş inerken gelen kişinin Barış olduğunu görüyorum.Annem kapının yanına çekiliyor ve ben de Barış'a doğru ilerliyorum..Barış alaycı bir tavırla yüzünü buruşturuyor.

Tesadüf mü Kader mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin