Telefonumun bininci kez çalmasıyla zar zor gözlerimi açıyorum.Sağıma dönüp çalan telefonumu elime aldığımda gözlerimi hafifçe aralayıp kimin aradığına bakıyorum. 'Barış.' Açamıyacak kadar uykulu olduğumdan tekrar telefonu yerine bırakıp yastığı yüzümle kapatıp uyumaya çalışıyorum ama aptal telefon susmuyor.İçimden küfür ederek telefonu tekrar elime alıp açıyorum.
"Efendim." diyorum sakin olmaya çalışır bir ses tonuyla.
"Uyandırdım mı?Yani saat öğlen 1.30.Uyumuyorsun diye arayım dedim."
"Evet uyandırdın.Ama geç olmuş kalkmalıydım zaten."
"Dün gece..Aradım seni.Öylece çıkıp gittin.Bir şey oldu mu?Aksel'le çıktın dediler."
"Hayır hayır.Sadece, bana yardım etti.Arabamı alıp gittim ben yani bir şey yapmadık."
"Anladım..Bugün bir şeyler yapalım mı?"
"Olur,tamam."
"Tamam yarım saate alırım seni."
"Peki."
Diyerek telefonu kapatıyorum ve direk uzandığım yataktan doğrulup banyoya yöneliyorum.İyice elimi yüzümü yıkayıp ılık bir duşa giriyorum. 10 dakika sonra çıkıp tekrar odama gidiyorum ve elime geçen ilk pantolunu altıma geçiriyorum. Üstüme beyaz bir tişört buluyorum ve direk giymeye başlıyorum.Askılıkta duran bana biraz bol gelen beyaz hırkayı da üstüme geçiriyorum.Tekrar banyoya gidip saçımı kurutuyorum ve hafif dalgalar yapıyorum.Çok az bir makyajdan sonra banyoyu terk edip aşağıya iniyorum.
"Hiç uyanmayacaksın sandık kızım?" diye dalga geçiyor benle babam.
"Uyanmaya niyetim yoktu aslında.Ama Barış aradı bir şeyler yapalım dedi.Ben de kabul etmek zorunda kaldım." diyorum babamın karşısındaki koltuğa geçerken.
"Siz Barış'la-" sözünü bitirmeden hemen itiraz ediyorum.
"Hayır baba saçmalama ,sadece arkadaşız." diyorum paniğe kapılarak.
"Tamam,peki." birbirimize gülümserken kapı çalıyor.
"Barış gelmiştir.Seni seviyorum." diyerek babamın yanağına bir öpücük konduruyorum ve masanın üstünde duran telefonumla arabamın anahtarını alıyorum.Direk kapıya yönelip kapıyı açıyorum.
"Merhaba." diyor direk Barış.Ben de gülümseyerek karşılıyorum onu. "Ben çıktım." diye bağırdıktan sonra kapıyı kapatıyorum ve dış kapıya doğru yürümeye başlıyoruz.
"Nasılsın?" diyor Barış hemen.
"Normal,sen."
"Lütfen,bana yalan söyleme."
"Yalan söylediğim yok. Bir kaç kız makyajsız halimi sevmedi diye asosyele bağlayıp durmadan ağlamamı mı bekliyorsun?" diyerek dış kapıyı açıyorum ve arabama doğru ilerliyorum.Barış'ta arkamdan geliyor.
"Arabayla gitmeyelim." Hemen arkama dönüyorum ve kaşlarımı çatıyorum.
"Neden?"
"Yürüyelim biraz." İtiraz etmeden tamam manasında kafamı sallıyorum ve yürümeye başlıyoruz.
"Öyle yapmanı beklemiyorum tamam mı?Sadece, Aksel..Seni çok koruyor farkında mısın?Senden hoşlanıyor gibi." Birden gülmeye başlıyorum.
"Saçmalama Barış lütfen. Hem hoşlanıyorsa ne olmuş?İkimiz de benim onu sevmediği mi ve asla öyle bir şey olamayacağını biliyoruz."
"Ah hadi ama Melis.Aksel'e karşı bir şey hissetiklerini biliyorum." birden duraksıyorum.
"Ne?! Nerden çıkardın bunu!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf mü Kader mi?
Romance"Seni sevmek istiyorum Aksel,seni gerçekten sevmek istiyorum.Sana güvenmek istiyorum.Seni hissetmek istiyorum.Ama nasıl yapacağı mı bilmiyorum." Aksel gülümseyerek bana karşı bir adım attı.Öne gelen saçımı kulağımın arkasına attırdıktan sonra yanağ...
