-8. BÖLÜM- "Aslında ben vampirim"

1K 34 6
                                    

Kerem gitti. Gideli tam 1 ay oldu ve hiç aramadı. Araya 15 tatil girdi. Yarın Pazartesi ve 2. dönemin ilk günü.Tatil başladığından beri,hatta Barış hastahaneden çıktığından beri nerdeyse her gün Barış'layım.İnanmayacaksınız ama, o kadar yakın arkadaş olduk ki! Yani Kerem'in yokluğunu aratmıyorum o derece..Ama Barış Kerem'i çok özlüyor.Bunu görebiliyorum. Ben de arada çok özlüyorum.Ama Kerem gerçekten gitti. Yarın, okul başlarsa gelir. Yoksa, gerçekten umudumuz kesilecek.Barış'ın da benim de.Zeynep'inde..

"Evet,kahven geldi." diyerek içeri hayat dolu bir gülüşle girip Barış'a kahvesini uzatıyorum.

"Teşekkür ederim Melis."

"Barış.Bir şey diyeceğim ya.Bugün beraber bir şey yapalım.Yemin ederim bunaldım bugün nedense."

"Sen çık istersen,zaten tatile girdiğimizden beri her gün beraberiz.Sıkılmışs-"

"Barış!" diye hemen sözünü kesiyorum."Yemin ediyorum bidaha böyle söylersen ölümün benim elimden olur." diyerek kötü bir bakış atıyorum.Sonra da beraber gülmeye başlıyoruz.Sonra birden Barış'tan hiç beklemediğim bir şeyi duyuyorum.

"Seni seviyorum Melis." Önce biraz duraksıyorum.Sonra Barış devam ediyor. "Arkadaş olarak tabi."

"Ha,tamam.Ben de seni." 

"Sana bir şey söyliyeceğim ama bana kızmayacaksın."

"Neden kızayım söyle?"

"Ben Kerem'i çok özlüyorum Melis." diyor gözlerimin içine bakarak.Gerçekten Kerem'i çok özlediğini gözlerinin içinden görebiliyorum.

"Biliyorum..Bunu görebiliyorum ama Barış.. Kerem gitti..Ve geri döneceğini de zannetmiyorum."

"Evet,biliyorum.Benim hatam.Orada gitme diyecektim.Kal kardeşim giyecektim.Ama hoşçakal demeyi tercih ettim."

"Haır senin hat-" derken telefonum çalmaya başlıyor. "Özür dilerim Barış,hemen geliyorum." diyerek bahçeye çıkıyorum ve telefonu açıyorum.

"Ne var Aksel?"

"Nasılsın Melis."

"Sanane?"

"Melis,neden bana böyle davranıyorsun?"

"Bilmem,sen söyle?"

Aksel'e böyle kötü davranıyorum ama onun sesini duyunca onu ne kadar çok özlediğimi fark ediyorum. 

"Melis,biliyorum beni görmek istemiyorsun..Ama , sadece bir saat?"

"Yarın zaten göreceksin Aksel! Ayrıca Barış'layım.Onu bırakamam."

"Tamam Barışlardaysan hemen oraya geliyorum." diyerek telefonu yüzüme kapatıyor.

"A-Aksel? Aksel! Allah belanı versin gerizekalı." diye söylene söylenen Barış'ın yanına tekrar gidiyorum.

"Kimdi?" diye soruyor hemen sevgilimmiş gibi.

"Aksel.Buraya geliyor.Ben çağırmadım.."

"Tamam gelsin.Onunla konuşacaklarım vardı zaten.."

"Ne konuşacaks-"

OHA !! DAHA BISMILLAH BE OLUM. NE ARA GELDİN AMK.............................

Beyci teyze Aksel'i içeri alıyor ve merdivenlerden ayak seslerini duyuyoruz. Barış'a bir bakış atıyorum.O da bana 'Rahatla' bakışı atıyor. 'Hı çok kolaydı' bakışı attıktan sonra Aksel bakışmalarımızın içine ediyor.Aksel hemen yanıma oturuyor ve yanaştıkça yanaşıyor.Kaymaya çalışıyorum ama kaysam direk yere yapışacağım..

Tesadüf mü Kader mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin