ŞARKIYI BENİM SÖYLEDİĞİM YERDE AÇIIIN :)İYİ OKUMALAAR :D
"Aksel" diyorum ve gülümsüyorum.Derin bir nefes alarak devam ediyorum. "Erkek arkadaşım."
6 göz bana şaşkınlıkla bakarken benim yaptığım tek şey 32 diş sırıtmak oluyor. Dilan ağzı açık kalıyor.Sonra kaşlarını çatıyor. Ona söylemediğimden olsa gerek.Aksel'e baktığımda o da önce şaşırmış olsada yüzüne istemsizce bir gülümseme konuyor.Bende onu gülümserken görünce gülümsüyorum.Yatağın başında bana bakan annemin yüzünde hiçbir değişiklik görmüyorum.
"Erkek arkadaşın mı?" diyor en sonunda annem.Evet manasında kafamı sallıyorum mutlulukla."Ne zaman oldu bu?"
"Ve bana neden söylemedin?Hey,Melis! Aramız da gizli saklı bir şey ne zamandır var?" diye ekliyor Dilan.Gülümsüyorum.
"Tabi ki önceden olsa size söylerdim. Ama şimdi oldu.Yani. Siz gelmeden öcne bana teklif etti.Cevabımı verememiştim." Aksel'e dönüyorum ve gülümseyerek sözlerime devam ediyorum. "Şimdi cevabımı veriyorum.Evet."
Annem önce beni sonra Aksel'i süzüyor. Annemin şaşkınlığına gülmemek için üçümüzde zor tutuyoruz .Annem kaşlarını kaldırıp devam ediyor. "Tamam,harika.Ben,bir doktorlara bakayım." diyerek odadan çıkıyor.Annem çıkar çıkmaz üçümüz kahkahalarda gülmeye başlıyoruz.Aksel hemen yanıma oturup elimi sımsıkı tutuyor.
"İyi olucaksın." diye ekliyor.En içten gülümsememi Aksel'e yolluyorum. Bu,çok tuhaf. Yani Aksel'le ben..
"Gerçekten.Bu çok tuhaf." diyor Dilan sanki düşüncelerimi okumuş gibi.Sonra bize doğru ilerlerliyor."Melis bana önceden ben Aksel'e aşığım dediğinde de gerçekten çok şaşırmıştım." Dilan'a susması için kaş göz işareti yapıyor ama hala susmuyor.Aksel'de onu merakla dinliyor. "Resmen bana söyledi dedi 'Dilan,ben Aksel'e-"
"Kapa çeneni Dilan!" diye sustuyorum onu.
"Hayır,hayır.Anlatsın ne zaman dedin bunu peki?"
"Okulun ilk günleri falandı." diyor Dilan.
"Ne?"
"Hayır!"
"İtiraz etme Melis! Bal gibi dedin bana işte."
Bir of çekip kollarımı göğsümde birleştiriyorum ve gülen Aksel'le Dilan'a kötü kötü bakışlar atıyorum.En sonunda dayanamayıp ben de onlara katılıyorum.Sesimiz dışarlara yankılanırken kapı birden açılıyor ve içeri Barış giriyor.Barış hızlı adımlarla yanıma geliyor.Önce Aksel'e bir bakış atıyor.Sonra bana yönelip sımsıkı sarılıyor.
"İyi misin güzelim?" diyor Barış saçlarımı okşarken.Bu sırada arkada dik dik bakan Aksel'i görüyorum.
"İyiyim Barış.Merak etme."
"Yeni öğrendim.Önceden öğrenseydim bir dakika bile beklemeden gelirdim yanına.Sen benim yanımdayken ben senin yanında hiç olamadım Melis.Üzgünüm.Çok üzgünüm.Affet beni." diyerek bana daha çok sarılıyor.
"Saçmalama Barış.Önemli değil."
Bu sırada Aksel gözünü başka yerlere kaydırarak sakin kalmaya çalışıyor.Bu halinden beni kıskandığını anlıyorum ve gülümsüyorum.Barış bana sarılmayı bırakıyor ve yüzümü avuçluyor.
"Senin kadar güçlü bir kız gördüğümü hatırlamıyorum Melis.Şu haline bak! Gerçekten,hala çok güzelsin. "
"Teşekkür ederim Barış." diyorum en içten gülümsememi Barış'a yollarken.Barış'ta sanki benden büyülenmiş gibi bana bakarak yanaklarımı okşuyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf mü Kader mi?
Romantizm"Seni sevmek istiyorum Aksel,seni gerçekten sevmek istiyorum.Sana güvenmek istiyorum.Seni hissetmek istiyorum.Ama nasıl yapacağı mı bilmiyorum." Aksel gülümseyerek bana karşı bir adım attı.Öne gelen saçımı kulağımın arkasına attırdıktan sonra yanağ...
