-18.BÖLÜM- "Ne yapıyoruz biz?"

902 31 4
                                    

"Seni çok iyi anlıyorum Aksel.Çok iyi anlıyorum.Ama ne biliyor musun?Bana aşık olmandan korkuyorum demekte çok geç kaldın." Söylediğimin etkisiyle gözlerimi bir kaç kez kırpıyorum.Ben daha demin Aksel'e ona aşık olduğumu söyledim.Aksel'e..ona..aşık..olduğumu..söyledim..Hayır,hayır.Şaka! Ağzımdan kaçtı sadece,ani bir sinirle söyledim canım! Yok öyle bir şey..

"S-sen ne dedin?"

"Ne dedim?"

"Sen demin önce ban-"

"Ne dediğimi anladın kapa çeneni." diyerek önüme dönüyorum ve olayın şokunu atlatmaya çalışıyorum.Aksel'de yanımda aptal aptal gülümsüyor.Ara da bana bakıyor mu diye kaçamak bakışlar atıyorum ama tek yapığtı şey gülmek.

"Neye gülüyorsun?" diye soruyorum.

"Çünkü sen bana-"

"Ya bak,ağzımdan kaçtı öyle bir şey yok ."

"Melis,bana yalan söyleme. Sana bana aşıksın diye tabi ki baskı yapmayacağım.Bana,sadece doğruyu söylemeni istiyorum." dediğinde gözlerimi açıyorum.Derin derin nefesler alıyorum.Ne diyeceğimi düşünürken Aksel'in bana dik dik baktığını görüyorum.Üstüme gelmeyeceğini biliyorum,ama ne cevap vereceğimi bilmiyorum.Hayır dersem onu tamamen kaybedeceğimden korkuyorum.Evet dersem- düşüncelerimi bölüp konuşmaya başlıyorum.

"Çok saçma.Sen daha demin biz birlikte olamayız deyip duruyordun.Bu yüzden evet desem ne değişecek hayır desem?"

"Hayır dersen..Hayatından çıkarım.Evet dersen..Akışını bırakırız.Ne olucaksa."

"Öyle akışına bırakamam ben." diyorum resmen cevap vermemek için lafı uzatırken.

"Tamam o zaman.Cevabın ne?"

Canım ben konuyu uzatmaya çalışıyorum ve hemen soruyorsun ya.

Seni seviyorum de kurtul salak!

Ne??Hey! Sen kimsin?Bir saniye..İç sesim..

Seni seviyorum demek bu kadar zor mu?

Öylece seni seviyorum denmez gerizekalı.Kapa çeneni.

"Hey? Daldın?" diyor Aksel ve iç sesimle kavgayı bitiriyoruz.

"B-Ben..Seni sevmiyorum Aksel." diyorum aniden.

"Sevmiyorsun?"

"Evet sevmiyorum.Hatta nefret ediyorum.Sen,öyle üstüme gelince ne diyeceğimi şaşırdım tamam mı?" diyorum ve arabadan iniyorum.Arabanın önüne geçip biraz deniz sesini dinlerken Aksel'de arabadan iniyor ve yanıma geliyor.

"Sana inanmıyorum." diye ekliyor.

"Umrumda değil." diyorum denizi izleyerek.

"Melis bana bak." diyor biraz sesini yükselterek.Bakmıyorum,duymamış gibi yapıyorum.Ne kadar Aksel'i sevsem de..Neden onu sevmiyorum dediğimi hiç bilmiyorum.Kendimi aptalmış gibi hissediyorum.Ama gerçekten,bir ilişki istemiyorum.Şuan sadece,kafamı dinleyip..Kararlar vermek istiyorum.

"Melis bana bak dedim!" diyerek kolumdan tutup beni kendini çeviriyor.Kolumu hemen elinden kurtarıyorum.

"Ne var!" diye bağırıyorum hemen.

"Neden böyle davranıyorsun?"

"Çünkü üstüme geliyorsun!"

"Çünkü yalan söylüyosun!"

"Hayır!"

"O zaman kanıtla."

"Neyi kanıtlayım?"

"Beni sevmediğini."

"Nasıl kanıtlayayım ya?Seni sevmiyorum diyorum."

"Ben de kanıtla diyorum."

"Aptalsın sen." diyerek tekrar yüzümü denize çeviriyorum. 

"Sen de yüzüme bakamayacak kadar korkaksın." diye eklediğinde dudaklarımı yalıyorum ve Aksel'e bakıyorum.

"Baktım bak?" diyorum.Aksel bana bir adım yaklaşıyor.Bende bir adım geri gidiyorum.

"Benden kaçıyorsun."

"Kaçmıyorum." diyorum.Tekrar bir adım atıyor,tekrar bir adım geri gidiyorum.

"Bir adım daha atarsan geberip gideceksin."

"Sen de bir adım daha gelme o zaman."

"Sen de kaçma."

"Kaçmıyorum." derken bir adım atıyor. Önce arkama bakıyorum,adıım geri atarsam bana gelmeyeceğini biliyorum. Sağ ayağımı kaldırıp geriye atarken konuşuyor.

"Tama gelmiyorum koy şu ayağını geri." diyor ben de gülümsüyorum."Sana bir şey anlatmak istiyorum."  diye ekliyor sonradan.Geri gidip banka oturuyor. Önce tereddür ediyorum ama sonra yavaş adımlarla banka doğru gidip yanına gidiyorum.

"Hani bir keresin de,Barış'lara gitmiştik.Seni evine bırakmıştım.Araba da konuşmuştuk."

"Evet."

"Orada sana bir kızdan bahsetmiştim."

"Evet,ne olmuş?" derin bir nefes alıyor.

"Sana onun kişilik özellikleri yüzünden bıraktım dedim.O da var,ama olayın başı var tabi..Yeni gelmişti okula.Çok güzeldi bir kızdı ve bütün erkekler onunla ilgileniyordu.Önceleri hiç sevmemiştim tabi.Kötü davrandım biraz,tüm erkeklerin ona iyi davranmasınnın aksine.Sonra hep ona kötü davranırken ondan hoşlandığımı fark ettim.Ama bunu asla kendime itiraf edemedim.Sonunda geldi bana.Neden bana bu kadar kötü davranıyorsun dedi.Kötü davrandım.Hep kötü davrandım.Heralde ilkiydi,bir erkeğin ona bu kadar kötü davranması.Çünkü çok güzeldi.Ona kötü davranılması güzelliğine hakaretti.Sonra bağıra çağıra kavga ettik o gün. En sonunda kendimi tutamayı ona Seni seviyorum diye bağırdığımı hatırlıyorum.Gülümsemişti.Gerçekten bir gülümsemeydi.Beni öptü.Yaklaşık bir ay beraber olduk.Yani ben sadece onla beraber oldum,ama o benle beraber 3 erkekle daha.Hiç fark etmedim.O günlerde de kötüydüm.Ama sonra aşkla tanışınca yani tanıştığımı sanınca saf aptal bir çocuk oldum. Sonra o hergün bana seni asla bırakmayacağım derdi.Ama sonra gitti. Kaçtı yani.O gittikten sonra öğrendim o 3 kişiyi de. Sonra bir daha aşık olmayacağım diye yemin ettim tabi. Sonra tekrar kötü oldum.Şu ana kadar kötüydüm.Şunu hiç unutma Melis.Bir kişi kötüyse,ama cidden kötüyse.Geçmişte gerçekten kötü şeyler yaşamıştır..Neyse,sonra senle tanıştım.Yeminimi bozmaya sebepsin.Cehenneme gideceksin." diyerek gülümsedi.Ben de gülümsedim."Şimdi..Seni sevmiyorum diyorsun.Yani,sen de gidiyorsun.Dimi?" diye sorduğun da boğazım düğümleniyor ve konuşamıyorum..'Hayır aptal! Hiçbir yere gitmiyorum' diye bağırmak istiyorum ama birşey buna engel oluyor.Tabi böyle bir kaç dakika geçmiş oluyor. "Peki." diyerek ayağa kalkıyor Aksel.Arabasına doğru ilerlemeye balıyor.Ben şise hala orda saf saf oturuyorum.Aptal Melis,konuşamıyorsan bir şey yap bari!

Ayğaa kalkıyorum ve tam arabasının kapısını açarken sesleniyorum. "Aksel." diyerek yanına doğru ilerlemeye başlıyorum. 'Gitmiyorum,seni seviyorum' demeye cesaretim olmadığından başka bir şey yapmayı planlıyorum. 

Aksel'in yanına geliyorum.Önce tereddüt etsem de kararımdan dönmüyorum.Derin bir nefes alıp Aksel'e daha çok yaklaştığım da Aksel hala bana bakıyor.Aramızda yaklaşık bir santim kaldığında gözlerimi kapatarak dudaklarımı Aksel'in dudaklarına bastırıyorum.Aksel'in dudaklarını hissettiğim de içimi garip bir his kaplıyor. Aksel önce şaşırsa da bana karşılık vermeye başlıyor. Resmen dudakları,dudaklarımı tamamlıyor. Kalbim yerimden çıkacak gibi hissediyorum.İçimden kalbimin ritmini duymaması için dua ederken ellerim refleks olarak Aksel'in yanaklarına gidiyor. Aksel elini belime koyup beni kendine daha çok yakınlaştırıyor.Daha ne kadar yakınlaşacağımızı bilmiyorum,ama dudakları dudaklarımın üstünde olması gerçekten çok iyi hissediyor.Ne yaptığımızı hala anlayam- BIR SANIYE,NE YAPIYORUZ BİZ?!

Öpüşüyorsunuz aptal!

CIDDEN BOLUMUN UZUN OLMASI İÇİN UĞRAŞTIM AMA YİNEDE KISA OLDU SANIRIM :D:DD UZUN OLMASI İÇİN BİRAZ SAÇMALAMADIM :O  UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR :)))))))

Tesadüf mü Kader mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin