The Good Bitch

Chapter 28

28: Ferris Wheel

Third Person's Point of View

Pagkalabas nila Leah at Clark ng cafe ay gabi na. Madilim na ang langit pero nanatiling maliwanag amg buong amusement park dahil sa mga light post.

Lumakad na ang magkasintahan papunta sa Ferris Wheel. Kinakabahan pa ang dalaga habang papunta duon.

Hinawakan ni Clark ang kamay ni Leah. It made her look up and she received a smile from Clark. That reassuring smile made her sigh.

"Are you okay? If you want, we could just go home now."

"No, no, no." sunod-sunod na sagot ni Leah.

Kinakabahan siya sa sasabihin ni Clark, ngunit kahit ganun pa man, hindi niya maitatangging excited siya.

At ayun na nga, narating na nila ang Ferris Wheel. Nakapila na sila. Tahimik sila at walang umiimik hanggang sila na ang sasakay.

Inalalayan ni Clark ang babae para makasakay sa cabin. Umupo siya sa tabi ni Leah at nagsimula nang umakyat ang cabin.

Muling hinawakan ni Clark ang kamay ni Leah. He gently squeezed it.

Tumingin si Leah kay Clark. "Ano pala 'yung gusto mong sabihin?" tanong ni Leah.

Hindi sumagot si Clark. She grimaced and gazed at the window.

Saka lang sumagot si Clark nung nasa 1/4 na sila ng ride. "Leah, I–"

'Yon palang ang sinasabi ng binata pero bumilis na ang pintig ng puso ng dalaga. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman. Masama ang kutob niya sa sasabihin ng lalaking minamahal.

"–I have a fiancé." pagtutuloy niya.

Nanlaki ang mata ni Leah. Gulat ay bakas sa kanyang magandang mukha.

"Y-You can't be serious." was all she managed to say.

"I'm serious."

Her breath hitched. Unti-unti siyang lumayo kay Clark at palapit sa corner ng cabin.

"I'm having a secret relationship with another woman's fiancé." bulong ni Leah sa sarili.

Hindi niya alam na akala lang pala niya iyon. She is actually having a secret relationship with her own fiancé. Who would have thought that is possible?

"You should have told me earlier!" she shouted. "But it's too late. I had already fallen for you big time. I love you badly."

"That's good then." sambit ni Clark.

Confusion was etched on her face. "Why? So that I would also be hurt badly?!"

"No, but because you are the one I am talking about..., you are my fiance." Kasabay nun ang pagputok ng fireworks.

Hindi siya maintindihan ng modelo. Pero isang bagay ang napagtanto niya: "You are just playing with me, me and my feelings!"

Linapitan siya ng bokalista. "No, Leah. I love you, I really do. Believe me, Leah."

"Clark... I love you. But after hearing every single shit you said, it made me doubt myself."

Bigla na lang nakaramdam si Leah ng pagsakit ng ulo. She cursed under her breath. 

"Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Clark.

Hindi nakasagot si Leah. Napasinghap siya sa sakit ng ulo at ang kanyang paningin ay nagsisimukang manlabo. Hanggang sa bigla na lang siyang nahimatay. Mabuti na lang at nasalo siya agad ni Clark. Pero ang masama ay isa pang kwarter bago sila tuluyang makakababa sa ride.

"Shit."

Nilabas ni Clark ang cellphone at tinawagan ang kuya ng fiancé.

[Hello, Clark? Bakit? May problema ba?]

"Onii, Leah passed out."

[What? What the hell happened?!]

"Basta, mahabang kwento. Pero kuya, ang masama lang, nakasakay pa kami sa Ferris Wheel."

Nagmura si Larry. [Pagkababa niyo ng ride na 'yan, itakbo mo agad siya sa ospital. Papunta na ako.]

Saktong bababa na siya nang binaba niya ang tawag. Nagmamadaling bumaba si Clark buhat ang fiancé at saka tumakbo palabas ng Amusement Park.

Binuksan niya ang pinto ng front seat saka pinaupo duon si Leah at saka inayos ang seatbelt. Umikot siya sa kotse at binuksan ang pinto ng driver's seat. Agad siyang sumakay saka pinaandar ang kotse.

I surprised her. Dammit. I should have waited for the right time.

Hindi agad nakarating ang lalaki sa ospital dahil sa traffic jam. Tsk. Ngayon pa nakisabay 'tong bwiset na traffic na 'to kung kelan nagmamadali ako.

Dinaanan na ni Clark lahat ng shortcuts para makarating nang mabilis sa ospital. Ngunit nakarating lamang siya matapos ang 45 minutes.

Agad nilang inasikaso si Leah nang makitang siya ang sikat na modelo at nang makita nilang ang nagdala sa kanya ay walang iba kundi ang bokalista ng isang sikat na grupo.

Bias nga naman.

Matapos ang ilang minutong paghihintay ni Clark, lumabas ang doktor mula sa kwartong pinagdalhan kay Leah.

"The patient is now stable. Kailangan na lang siguro niya ng pahinga. Hindi pa siya nagigising pero maaari mo na siyang iuwi."

"Thank you po."

Matapos nun ay umalis na ang doktor at dumating naman ang kuya ni Leah.

"Kamusta ang kapatid ko?" tanong niya.

"Okay na daw siya kuya. Pwede na siyang iuwi kahit hindi pa siya nagising."

"Ah sige. Gusto mo bang sumama sa bahay?"

"'Wag na muna siguro kuya. Magpapahinga muna ako. Pupunta na lang ako bukas."

"Sigurado ka?" Tumango lang ang binata sa kanya. "Sige. Ikaw bahala."

Ngumiti si Clark saka nagpaalam, "I'm going."

"Mag-iingat ka."

Tumango ang bokalista saka tumalikod at lumakad palayo. Pumasok si Larry sa kwarto at pinagmasdan ang mukha ng walang malay na dalaga.

Kelan mo kaya maaalala ang kahapon niyo ni Clark?

Nagulat ang lalaki nang gumalaw ang daliri ng dalaga. Lumapit si Larry para makumpirma kung namamalikmata lang ba siya o totoo ang nakikita niya.

Pero mas nagulat pa siya nang unti-unting bumukas ang mga mata Leah. Naupo sa gilid niya si Larry at kinausap siya.

"Are you okay?"

May luhang tumulo sa mata ni Leah. Bumukas ang bunganga ng modelo at lumabas mula roon ang mga salitang mas lalong nagpagulat pa kay Larry.

"Why did you not tell me about him?"