Chapter 16

410 18 0
                                    

16: Urgent

Leah’s Point of View

Pagkatapos namin kumain, binalik namin lahat ng utensils sa picnic basket. Tapos humilata kami sa tela.  Gabi na rin kasi, kaya magii-stargazing kami. Hihihi.

Clark intertwined my fingers with his, holding my hand up to his lips and kissed the back of my palm.

Mahal na mahal kita, Leah.”

Napatingin ako sa kanya. Nakatingin din pala siya sa akin.

“Hindi ko alam kung makakayanan ko pa kapag nawala ka pa ulit sa akin.”

Nginitian ko siya. “Hindi na ako mawawala sa piling mo pwera na lang kung pinabayaan mo ako.”

“Hindi ko hahayaang mawala ka sa ‘kin kasi papakasalan pa kita.”

Tumawa ako. “So, kapag napakasalan mo na ako, okey lang na mawala na ako sayo?” pabiro kong sabi.

“It’s not like that, Leah.”

Tumawa ulit ako. Alam ko. I was just joking.”

Pinisil naman niya ang pisngi ko. Ang cute mo, babe.” Tapos siya naman ang tumawa.

Nag-pout ako. “Hindi ako aso.”

Tumawa ulit siya. “I know. Because you’re my babe.” Tumingin siya sa langit. Ganun din ako. Sakto namang may dumaang shooting star. Pumikit ako agad at nag-wish.

“Sana hindi na kami magkahiwalay ni Clark.”

Dumilat ako at tinignan ko siya. “Nag-wish ka?” tanong ko. He shook his head. Bakit naman?”

Wala na akong hihilingin pa kasi nasa akin ka na.”

I roll my eyes jokingly and pinch his cheeks. Ang corny mo.”

Mahal mo naman ako.” he said, flashing that cute grin of his. “Well, I love you, too, baby.”

Naputol ang moment namin dahil sa pagtunog ng ringtone niya. Bwisit ‘yang taong tumatawag na ‘yan! Ang ganda na ng moment namin oh!

We sit up. He pulled out his phone and answered the call while I played with his fingers.

“Yes, manager? ... I’m at the riverside with my girl.” He glanced at me, winking.

Ipaglandakan daw bang may girlfriend siya. Proud much? Haha.

Kinikilig ka naman.” sabi ng isip ko.

“Can’t we do that, tomorrow? It’s night already. ... Ugh. Fine.”

The Good BitchTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon