The Good Bitch

Chapter 5

Leah’s Point of View

Heto nanaman ako, nakatanga sa kama ko.

Kailangan ko na bang bumalik sa dati?

Nagpagulong-gulong ako sa kama ko.

Haaah! Yes? No? Yes. No! Waah! I’m getting crazy!

“Aww! Shit!”

Bigla akong nahulog sa kama nang magbukas ang pinto ng kwarto ko. Aww! Ang sakit sa pwet!

Tinignan ko ang pumasok sa kwarto ko. Si kuya lang pala. But, maybe I should ask him?

“Kapatid, wala ka bang balak sagutin ang tawag mo?”

Hindi ko pinansin ang sinabi niya. “Kuya, do you think kailangan kong bumalik sa dating ako?”

Tinignan lang niya ako for seconds before he answers.

“Yes, but not totally. Maybe you just need to stop playing with guys and learn to love again. ‘Coz you are a coward if you don’t want to love again just because of your past experiences.”

Dumating naman si Ate Trisha at ipinabuhat ang 3-year old na lalaking pamangkin kong si Riri kay kuya. Oo, kasal na din sila. Buntis pa nga ulit si Ate Trisha for 4 months eh.

“Tama ang kuya mo, Leah. ‘Wag mong patigasin ang puso mo. Kasi malay mo nasa harap lang pala ang “The One” mo, hindi mo lang alam dahil parang bato ‘yang puso mo. Or, baka si Clark naman pala iyon. Kasi kung talagang para sayo ang isang tao, mawala man siya sayo ng mahabang panahon magkikita pa rin kayo kapag tama na ang mali at kapag pwede na ang di dapat.”

Si Clark nanaman? Bakit ba si Clark ang gusto nila para sa ‘kin?

***

I made a survey. Haha. And over 20 people I asked, 14 ang yes, and 6 ang no. So, I will stop playing with guys and I will open my heart again. I know I am ready to waste the 1 year I use to change into what I am now.

Kesha’s Point of View

John, can you please tour me around the city?

Message Sent.

Gosh, I’m nervous! What if he doesn’t want to be with me? What if—

The vibration of my phone cut me off.

From: John
Sure. I’ll pick you up.

My heart jumped as I read his reply. Oh my gosh! He just agreed like what I planned!

***

Leah’s Point of View

Bandang alas-kwatro ng hapon na nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. Agad akong tumayo sa kama ko at binuksan ang pinto.

Bumungad sa akin si Kesha na may bitbit na mga maleta. Nakayuko siya at natatakpan ng buhok niya ang kanyang mukha.

“Where are you going?”

“Leah, I...” Unti-unti niyang inangat ang ulo niya. Oh my! Why does she have puffy red eyes?! Did she cry?!

“… will go back to Japan.” Kasabay nun ang pagtulo ng mga luha niya. Ngayon ko lang siya nakitang ganito!

“Why? Do you have a problem?” natataranta kong tanong sa kanya. Eh kasi naman! Hindi ako sanay na ganto siya!

“Leah... it just so painful...” Itinuro niya ang kanyang left chest. “... here.”