POSITIVE ( + )

Type ko sya

Mark Tuan's POV

'bes pucha positive!'

Paulit ulit yang nga katagang iyan sa utak ko. Nastress ako, nababawasan ang kagwapohan ko dahil dyan!

Sa dinamidami ba naman kasing pwedeng mabuntis bakit si Park Haneul pa! Type ko pa man din yung estudyante na yun, iba kasi sya sa mga estudyante na umaaligid aligid sakin. Hindi sya yung sipsip, pabebe, maharot, basta iba sya. Kaya nga type ko sya.

"Stop!" Sabi ko sa babae na humalik sakin. Yeah she've been kissing me but i was insisting, and not responding. Kasi hindi ko naman sya gusto.

"Pasang awa kana. You may leave." Sabi ko at tinayo sya mula sa pag kakaupo sa mga binti ko.

Inayos nya naman ang sarili nya, bago tuluyang lumabas ng office ko. Inihatid ko naman sya palabas ng office.

Umupo ako ulit sa suivel chair ko. Hindi ko alam, pero simula nung makilala ko si Haneul, at natuwa ako sa ugali meron sya inihinto kona ang pag hahanap sa mga 100% virgin na mga estudyante. Yes I am using them. So what? Ginusto nila yun, hindi ko gusto yun. Gusto nilang pumasa so, gagamitin nila yung katawan nila para pumasa sila. Akala nyo ba gusto ko yun? Kahit na ganto ako 100% virgin ako noh! Malakas makabakla pero VIRGIN ako! Wag kayong ano dyan, i'm handsome, hot, sexy, and a millionare. Pero hindi ako yung lalakeng ipamimigay ang virginity sa iba. Oo tama kayo ulit, katulad ng mga lalake nabbyun din ako! Kaya nga nakikipag make out ako. Pero hanggang dun lang yun.

Tinulak ko yung suivel chair ko para makita ang garden sa likod ng office ko. Sa 5th floor ng college ang office ko, sa likod ng office ko eh ang garden ko. Libre tumambay ang mga estudyante doon, pero may bagong tambay sa garden ko.

"Haneul." Nabulalas ko, ng wala sa sarili.

"Bakit ba hindi ka nag lalaway sa kagwapohan ko?"

'bes! Pucha Positive!'

Ay tangina! Oo na kasi buntis sya, may iba syang gusto! Pambihirang buhay. Nag babasa sya ng libro, lumabas ako ng office. Pero dumaan muna ako ng cafeteria at bumili ng steralized milk para sakanya. Alam ko kasing hindi sya nag aalmusal pag umaalis sakanila, hindi naman makakabuti sakanya ang hindi pagkain lalo pa't dalawa sila. Pano ko nalaman? Sabihin na lang natin na i have my own ways...

Nung makarating ako sa garden, umupo ako sa tabi nya. Pero mukhang hindi nya naramdaman ang coolness ko.

"Hm..." Sabi ko, tsaka iniabot sakanya yung binili kona steralized milk.

Tinitigan nya lang naman toh. Akala mo naman maiinom nya pag tinitigan nya.

"Inomin mo yan, wag mong titigan." Sabi ko sakanya. Kumurap kurap naman sya, hindi ko alam kung gawa ba ng lightnings ng green grass kaya mukha syang maganda ngayon, o talagang maganda sya?

"Salamat." Sabi nya tsaka kinuha yun, at nag basa na ulit ng libro. Tinitigan ko lang naman sya.

May mahabang buhok, pero dry yung dulo. May mga panakanakang, pimples. My god, seriously babae ba ang isang ito? Pero maganda yung mga mata nya agad masasabi ng kahit sino kung masaya ba sya o malungkot.

"Aalis na ako." Sabi nya tsaka tumayo sinundan ko naman sya. Habang nag lalakad sya, kamuntikan na syang matamaan ng bola ng basket ball mabuti at na blocked ko ito. Nagulat pa sya sa ginawa ko, pero halata din naman sa itsura nya yung takot.

"Sorry sir." Sigaw nung isang lalake, estudyante ko yun sa political science.

"Minus 50 ka sa prelims!" Sigaw ko sakanya. Sabay pasa sa bola.

"Omo. Salamat." Sabi nya ulit tsaka tumakbo.

Sinundan ko pa rin sya, nag punta sya sa library. Nakita kona isang katerbang libro ang dala nya, akala mo naman mababasa nya lahat yun. Kinuha ko yung mga libro na dala nya, pero mukhang hindi man lang kinilig.

"Babasahin mo ba lahat yan?" Tanong ko sakanya.

"Hindi. May hinahanap lang ako, salamat ulit dito. Pero pwede bang iwan mo muna ako?" Sabi nya sakin.

"Bakit naman? Hindi naman ako nakakagulo sayo." Sabi ko sakanya, wait baka na didistract sya.

"Nadidistract ba kita?" Tanong ko.

"Oo." Limitado nyang sagot.

"Nang kagwapohan ko?" Pabulong kong sabi.

"Ewan ko sayo." Tatayo na sya sana kaso inupo ko sya ulit dun.

"Aalis na." Sabi ko sakanya.

Sinilip kona lang sya sa glass window ng library. May naramdaman akong nambatok sakin, nasalo ko naman yung ulo.

"Masakit!" Singhal ko.

"The fuck Pia!" Sabi ko, si Pia pala yung nambatok sakin. "What are you doing here?" Iritable kong tanong.

"Wait, i think. i should be the one asking THAT. What are you doing here? SIR." Sarkastiko nyang sabi sa Sir. Mas matanda kasi sakin si Pia, pinsan ko sya sa kasamaang palad. Napakamot ako sa batok ko at napakagat sa labi.

"Ha? Passing by? Lang?" Shit! Bat puro rising intunation ang sagot ko?

"Passing by? Na naka silip at feeling mo college student ka din na nang stalk sa crush mo? Ano ipapa university files kona ba ito?" Nang aasar nya na tanong. Kumunot yung noo ko, teka superior pala ako dito.

"Excuse me miss Sopia, pero where is the respect? Professor mo a-- ouch!" Singhal ko ulit, kasi pinitik nya yung noo ko.

"Shit! Wag yung magandang mukha ko please. Destroy my life but not my face." Sabi ko sakanya.

"Tinatanaw mo ba si Haneul?" Tanong nya.

Nasamid ata ako sa laway ko kaya napaubo ako sa tanong nya.

"Ano bang tanong yan?" Sabi ko sakanya.

"Professor ako ng school, ako din may ari ng school! So as a good teacher or a mentor it's my obligation to looked for my students." Sagot ko sakanya. Tsaka sya iniwanan doon at baka ano pang itanong sakin nun.

Pag balik ko sa office ko, hindi ko maiwasang hindi sya maisip. Gawa nga kasi na type ko tapos nabuntis na sya. Sino kaya ang gagong ama na nauna sakin?!

Pag uwi ko hindi pa rin maalis sa isipan ko si Haneul, kaya nag punta ako sa bahay nila Pia.

"Sinong ama ng bata?" Diretsahan kong tanong sakanya.

"Bangag kaba?" Tanong nya sakin na naka kunot ang noo.

"I'm asking you again. Sino ang ama ng bata?" Tanong ko ulit, despirado na akong malaman kung sino ang tatay ng batang dinadala nya!

"Hindi ako buntis. Sira ulo." Sabi nya. Aishhh may pag ka slow din ang isang toh!

"Hindi ikaw! Si Haneul!" Sabi ko. Nashock naman sya sinabi ko.

"O bakit gulat ka?" Tanong ko.

"Buntis sya?" Tsaka lumabas ng bahay.

"Sagotin ba naman ako ng isa pang tanong?" Sabi ko. Iniwanan nya akong nakatunganga dun. Aisssshhh!