23.Bölüm Wori&Mark

21 4 5
                                    

Wori

Mark beni dinlemiyordu. Dinlese ölecek zaten beyfendi.

"Woriciğim...Çok kötüsün biliyorum ama annen arıyor." dedi Gri Na. Hızla telefonu elinden aldım ve açtım.

"Alo anne."

"Ne yaptın sen be kızım. Yıktın bizi. Ne yaptığının farkında mısın sen!"

"Özür dilerim annee...Ama ben sana demiştim birgün. Sen ciddiye almamıştın. Bak ciddiymişim değil mi?"

Telefon birden kapanınca sakince yatağa koydum ve ağlamaya başladım. Tüm üyeler benim yanımdaydı.

"Hepsi benim suçum.Hem size iyi bir lider olamadım,hem de ailenizle aranızın bozulmasını sağladım."

"Saçmalama Wori. Birkere habersiz kaçma fikri benımdi. Ayrıca sen bizim biricik lidomuzsun." dedi DanBİ. 

"DanBi haklı. Hem ne dedik biz... "BİZ BİZE YETERİZ..."  dedi Miso ve hepimiz birbirimize sarıldık.

                                                                                 ***

 Mark'ı çok özlemiştim. Umarım şimdi -şirketteler- görürüm de özlemim gider. Zaten moralim sıfırdı...

"Hoşgeldiniz kızlar."dedi Kim Eun Ji ve bizde ona selam verdik. Kızlar pratik için bize ait olan odaya geçerken, bende lavaboya gidiyordum. Tam lavaboya girecekken karşı çaprazda ki kayıt odasına takıldı gözüm. Mark oradaydı. Tek başınaydı. Biraz daha yaklaşınca yanında bir kızın daha olduğunu gördüm. Birbirlerine gülümseyerek şarkıyı söylüyorlardı. Sorun şu ki, kızın kim olduğuna dair hiçbir fikrim yok... Camın tam önüne geldim ve dolu dolu olan gözlerimle onları izlemeye başladım. O kadar mutluydular ki...Bir an kızı öldürecesine kıskandım. Tam "yeter artık gidiyom ben ya havasındayken" kız elini Mark'ın yanağına koydu. Bittin kızım sen! Hızla kayıt odasına girdim ve kızın saçına yapıştım. İdol olmasam müebbet yerdim herhalde.

"Hangi elinle dokundun! Söyle de kesip münasip bir yerine sokayım!" dedim bağırırken.

"Tamam.Bırak." dedi Mark ve odadan çıkarttı beni. 

"Ne yaptın şimdi? Cool olduğunu mu sanıyorsun. Bak ben sana söyleyeyim, böyle yaparak kendini küçük düşürüyorsun.Yapma. Bari eski sevgilim olduğun için rezil olmayayım." dedi ve gitti. Ego kastımı senin yavrum?

"Asıl sen bu egonla yaşadığın sürece hep ezileceksin pislik!" Neler diyordum ben?! Yürek yemiştim galiba...Tam arkamı döndüm gidecekken kolumdan sıkıca tuttu ve şirketten çıktık.

"Ya bırak ya! İnsan kolu bu. Senin gibi uzaylı kolu değil!"diye bağırdım arabaya binerken. Daha sonra oda bindi hızla sürmeye başladı.

"Uzaylıların kolu olmaz gerizekalı."

"OZOYLOLORON KOLO OLMOZ GOROZOKOLO. Sensin o gerizekalı." dedim ve birdaha hiç konuşmadık.

                                                                           ***

   Yaklaşık iki saat sonra uçurumun bir kenarında durduk. Mark arabadan inince bende korkarak indim. Uçurumun dibine, yanında durdum.

"Bir evlilik teklifini kabul etmedim diye benden vazgeçtiğsen, bana hakaret ediyorsan...Sen beni gerçekten sevmiyorsun demektir. Seven insan çabalar,peşinden koşar. Senin gibi kızlarla oynaşmaz."

"Oynaşmadım. O dokundu." sinirle ona döndüm ve bağırmaya başladım.

"Oynaşmadın ama dokunmasına izin verdin. Hoşuna gitti. Söylesene! Yetemedim sana değil mi? İstediğin o şeyi veremedim sana değil mi? Eğer derdin oysa...Şimdi, şu anda yap istediğini! Yap!"

"Derdim o mu sanıyorsun sen? Bana hayır dedin sen. Beni istemediğini söyledin."

"Dinlemedin salak. Öküz. Boğa. Kurt.Kartal.Tilki. Dinlemedin yalak!"

"Sözlerine dikkat et."

"Sinirliyken nasıl dikkat edebilirim?"

"Ahh! Söyle...Dinliyorum. Şimdi söyle hadi!"

"Erken olduğu için hayır dedim. Ama şu an desen kabul ederim biliyor musun*"

"Cidden mi?" dedi ve bana yaklaştı. Sanırım evlilik teklifi geliyordu...

"SALAK." dedi ve arabaya binip hızla uzaklaştı. SALAK demişti. Bitti. Asla acındırmayacaktım ona karşı kendimi. Ama ilk önce delicesine ağlamam lazımdı...

Baya bir ağladıktan sonra telefonuma uzandım ve arabası olan birini, JB'i aradım.

"JB...Uçurumdayım...Hani Mark hep gelir ya..." dedim ve telefon elimden düştü. JB bağırdıktan sonra telefon kapandı. Gökgürleyince bacaklarımı kendimi çektim ve JB'iyi beklemeye başladım.

                                                                                  ***

 JB beni bıraktıktan sonra hızla yurda girdim. DanBi deli gibi bağırıyordu. Hemen salona gittim. Miso yerde ağlıyordu. Eybi boş boş duvara bakıyordu. Gri Na ağlıyordu. DanBi ağlayaral ayakta çılgınca bağırıyordu.

"Neler oluyor?"dedim.

"W-wori..." dedi Gri Na ve bana sarıldı. Bende ona sarıldım ve sinirleninve ayrıldım.

"HEMEN NE OLDUĞUNU BİRİ AÇIKLASIN!"

"Miso kanser."

L.M.LHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin