Het zelfmoordbos

Hoofdstuk 14

Zo snel als ik kon, zonder met mijn voeten in het glas te trappen, rende ik een beetje dichter bij de gewonde. Om niet uit te glijden in het bloed dat mijn ontvoerder had verloren, hield ik me vast aan bomen. Als een zielig hoopje lag hij onder aan de trap.
Hij leefde nog. Ik kon hem zachtjes horen kreunen terwijl hij langzaam ademhaalde.
'Fien!' Brulde ik. 'Fien, kom snel naar hier! Hij leeft nog. Pak zijn telefoon en bel het alarmnummer!'
'Er is verdomme geen bereik! Schreeuwde Fien terug, terwijl ze zat te ijsberen.
'Saar,' fluisterde de man. Mijn hart stond stil. Toen hij vanuit zijn van pijn vertrokken houding zijn hoofd ophief, wist ik het. Ik wist het. Ik wist het.
Dat moment staat me nog haarscherp voor de geest.
'Leon?' Het was Fien die het als eerste zei, niet ik. Ze gleed door een takje uit en lande naast ons, waarna ze voorzichtig aan zijn pols voelde. Met een schorre stem vroeg ze:'Leon? Ben jij onze ontvoerder, verdomme? Mijn god!' Ze stond op het punt van huilen, maar haar handen deden automatisch wat ze moesten doen: zoeken naar de plek waar het bloed vandaan kwam en de polsslag controleren.
'Leon, praat tegen me, zei ze. 'Sarah, houd hem aan de praat. Zorg dat hij niet wegvalt.'
'Leon...' Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik had hem al zo lang niet meer gesproken.'Leon, O mijn god, Leon... Waarom? Hoe?' 'Wa...' begon hij, waarna hij moest hoesten en er bloed op zijn lippen kwam. 'Saar?'
Het klonk als een vraag, maar ik wist niet wat hij bedoelde. Waar? Saar? Ik schudde mijn hoofd. Er was ook zoveel bloed. Fien had zijn jas opengeritst en was bezig om met een schaar die ze ergens had gevonden in stukken te knippen. Ik kon het bijna niet verdragen om zijn lichaam te zien, zijn huid die ik had gekust en aangeraakt, waarvan ik elke centimeter kende, is nu met bloed bespat.
Ik weet niet meer wat ik moet denken. Ik zit hier nu al 5 jaar in dit rare bos waar mensen ingaan en er nooit meer uitkomen. Niet omdat ze het niet willen, maar omdat de bomen bewegen en de uitgang versperren. Ik zit hier nu al 5 jaar en geloof niet dat Leon mijn ontvoerder is, maar wie is het dan?
Ja Sarah wat een domme vraag die persoon met de zaklamp natuurlijk. Maar waar is hij?