31.

40 5 0
                                    

Maya

Ik draaide me om om de ambrozijn uit mijn tas te pakken voor Lauren.
Toen ik omkeek steunde ze op Thomas.  Wat ze ook had gedaan, het had haar veel energie gekost.
Ik gaf haar de ambrozijn en we besloten maar even te stoppen.
Ik zag dat de anderen ook best moe waren.

‘Mensen leer fietsen.’ Zei ik lachend.

We gingen zitten bij een park tegenover een winkelcentrum.
James en Jaiden gingen eten halen bij de Mac Donalds die aan de overkant van de straat stond en de andere bespraken wat er gebeurd was.

‘Dus je hebt sinds we op kamp halfbloed zijn gesprekken gehad met een titaan en je hebt mij niks verteld?’ Riep ik iets te hard.

‘Je hebt ONS niks verteld bedoel je.’ Zei Thomas.

Lauren sloeg haar ogen neer en ik zag dat ze zich er ongemakkelijk bij voelde. Ze zuchtte en keek ons allemaal een voor een aan.
‘Sorry…’ Zei ze. ‘Sorry dat ik niks gezegd heb. Ik wilde jullie niet van streek maken.’

Ik knikte meelevend en wreef over haar rug heen. ‘Het is oké Lau.’ Zei ik.

Ze knikte, maar ik kon zien dat ze zichzelf de schuld gaf .

‘Wat zei hij allemaal?’ Vroeg Tony nieuwsgierig. 

Ze vertelde de gesprekken en liet niks achterwege. Deze keer niet. 

Toen ze klaar was met vertellen, snapte ik heel goed waarom ze dit voor haar zelf hield. Ik denk dat ik dat ook gedaan zou hebben. Ik zag dat ze zich opgelucht voelde, nu ze het verteld had. Alsof er een blok van haar been af was. 

‘Heftig.’ Zei Tony.

‘Jeez kind waarom heb je niks verteld?’ Vroeg ik. 

Ze gaf geen antwoord, maar het was oké.

Jaiden en James waren terug met een tas vol Mac Donalds voedsel. Terwijl ik mijn kipnuggets aan het eten was, vertelde Tony Jaiden en James over wat er allemaal gebeurd was. Terwijl hij dat uitlegde, keek ik naar Lauren, die zo stil mogelijk haar ice-tea aan het opdrinken was. Ze had nog steeds spijt kon ik zien. Het is ook een grote last, om zoiets voor je te houden.

‘Hey, het is oké kind. We zijn niet boos.’ Zei ik zacht tegen Lauren.

Ze knikte en keek naar haar schoenen. ‘Ik word alleen boos als je alle koekjes op gegeten had.’ Zei ik ten slotte.

Ze lachte en ik keek terug naar de anderen.

‘Dus wat gaan we nu doen?’ Vroeg Jaiden die net was bijgepraat over wat er aan de hand was.

Ik keek de groep rond. ‘Simpel.’ Zei ik. ‘We doen het onverwachte.’

The New Heroes Of Olympus ~ The Creater of mankind Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu