The New Heroes Of Olympus ~ The Creater of mankind

3.

Maya

We wisselden een blik en ik keek een beetje paniekerig. We waren hier amper een half uur en we hebben nu al vijanden gemaakt. Sarah had een spreuk opgezegd, maar er was niks gebeurd. Ik was nog steeds een beetje bang dat de spreuk wel iets gedaan had, maar ik zou niet weten wat.

Het meisje tegenover ons stond op en liep onze richting uit. Ze nam plaats in de stoel rechts van mij en zuchtte.
‘Let maar niet op Sarah, ze zit hier al een tijdje te wachten.’ Zei ze. ‘Ik ben Jaiden, aangenaam kennis te maken.’

‘Ook leuk om jou te ontmoeten.’ Zei ik.

‘Beter dan een persoon die je gelijk zit te vervloeken als je een opmerking maakt.’ Zei Lauren en Jaiden moest lachen.

‘Hoelang zit jij hier al te wachten dan?’ vroeg ik nieuwsgierig omdat ik dit half uur al lang vond.

‘Euhmm… Ik denk wel iets van 2 uur. De tweeling was hier een half uur later, maar die werd eerder meegenomen.’

‘O jezus’ Zei Lauren verbaasd.

‘Christus’ Zei ik grinnikend. ‘Maar wat gaan ze nu eigenlijk doen dan? Als je wordt meegenomen.’

Jaiden keek naar de balie, die nu leeg was. ‘Ik heb geen idee. Misschien naar Kamp Halfbloed?’

‘Waarom zouden ze dat kamp naast Olympus zetten dan?’ Vroeg Lauren.

‘Misschien zit het kamp hier ook niet. Ik heb geen idee hoe ze het nu gedaan hebben nadat Olympus is verhuisd naar Londen.’

‘Misschien is dit een direct portaal naar de onderwereld.’ Grapte ik en Jaiden moest lachen.

‘Dat zou wat zijn zeg.’

‘Wie zijn al deze mensen eigenlijk?’ vroeg ik.

‘Halfbloeden denk ik. Nou ja… De meesten dan.’

‘En de volwassenen dan?’

‘Dat zouden misschien ook halfbloeden kunnen zijn. Of andere wezens zoals saters of gewoon mensen die door de mist heen kunnen kijken. Ik denk in opdracht van de goden.’

Ik kreeg rillingen. Wat als deze mensen monsters zijn? Of slechte goden? Of mensen die niet van koekjes houden… Dat is het ergste van allemaal denk ik.

‘Na vandaag ben ik wel wat gewend hoor.’ Ze keek naar haar gescheurde shirt. ‘Ik hoop dat ik mag douchen en nieuwe kleren krijg. Deze zijn helemaal gescheurd.’

‘Wat is er eigenlijk gebeurd?’ Vroeg Lauren nieuwsgierig.

Ze zuchtte en ik kon zien dat ze niet echt blij was met wat er gebeurd is.
‘Nou, ik was met mijn vriendinnen naar de stad gegaan..’

Haar verhaal werd onderbroken door de deur die openzwaaide. Deze keer kwam er een vrouw uit, die er niet zo vriendelijk uit zag als de man die de tweeling op had gehaald.

‘Sarah Parker’ Zei ze.

Sarah schrok van het horen van haar naam en verstijfde. Ze zuchtte en liep richting de deur. De vrouw liet haar voor en deed daarna de deur dicht.

Nu Sarah weg was, had James niemand meer om mee te praten. Hij pakte een stoel en kwam bij ons zitten. Het jongetje, die al die tijd in de hoek had gezeten kwam ook bij ons zitten.

‘Hallo ik ben Alex. Waarom zijn we hier eigenlijk? Ik wil het weten.’ Zei het jongetje. Het kind ging met zijn handen door zijn blonde haar en keek ons verwachtingsvol aan met zijn blauwe ogen.

James keek hem even met gefronste wenkbrauwen aan en wendde toen zijn blik af naar ons drieën.
‘Oké, mensen weten jullie wat er allemaal aan de hand is?’ Vroeg James.

‘Ik weet maar een ding zeker. Griekse goden bestaan en volgens mij zijn wij allemaal halfbloeden.’ Zei Jaiden.

Bij het horen van die woorden liet ik een klein kreetje van blijdschap vrij. Ik hoopte al sinds ik het eerste boek van de Percy Jackson serie gelezen heb dat Goden bestaan. Dit was een droom die uitkwam.

~Instagram accounts:~
- @thedamnsnackbar_pjo = Lauren
- @i_only_eat_blue_food    = Maya