Destroyed [ The Story of Soumaya ] - Part 1 & 2

15.

'Soumaya, ben je nou nog niet klaar?' Mijn vader klopt op de deur. 

'Bijna', lieg ik. Ik heb mijn kleren nog niet eens aan, dus dat zegt al genoeg. 'Is goed, tien minuten, dan gaan we', laat hij weten. 

Tien minuten?! Dat wordt opschieten.

Het liefst blijf ik nu lekker warm in mijn bedje liggen, maar ik doe dit voor Soufiane. Hij is zo blij, echt waar, die meid laat hem gewoon stralen. 

Snel trek ik een lichtblauwe jurk aan, die tot net boven mijn enkels komt. Ik bewonder de jurk in mijn spiegel. 

De details aan de bovenkant zijn super mooi, oh lord. Snel breng ik wat lichte make-up aan. Wat concealer voor de vette dikke wallen onder mijn ogen, een beetje mascara, en nog een lichtrode kleur lippenstift op mijn lippen. 

Foundation heb ik niet zoveel mee, heb namelijk wel best wel een gezonde huid. 

Waar ik overigens wel een hele routine voor volg. Ik denk dat ik 's avonds meer dan een halfuur bezig was met mijn huid, voor het slapen gaan. 

Maar dat heb ik nu ook al wel laten vallen, de afgelopen periode. Nu maar hopen dat ik niet van die grote pukkels krijg, dat zou echt super kut zijn.

Ik loop mijn kamer uit, en zie Soufiane in de gang heen en weer lopen. Ik pak hem bij zijn schouders vast.

'Relax mateee', zeg ik. 

Ik kijk hem aan. Hij heeft zwarte broek aan en een blouse aan die bijna doorzichtig is joh, hij staat 'm wel mooi tho. 'Ga eens een shirt onder je blouse aantrekken', zeg ik, wijzend naar zijn kamer. 'Hoezo?', vraagt hij. 'Dat ding is doorzichtig' 'Niet erg, kan iedereen mijn mooie six-pack zien', grinnikt hij.

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, en gelijk loopt hij, met zijn hoofd naar beneden gericht als een kind dat straf heeft, naar zijn kamer. 

Ik bekijk hem van achter, en zie een haartje uitsteken. Ik pak zijn gel uit de badkamer, en zorg ervoor dat zijn haar perfect zit. 

'Als je toch bezig bent, knoop gelijk deze das om' Soufiane duwt een blauwe das in mijn handen.

'Kan je dat niet zelf?', zucht ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Kom snel hier a paard', beveel ik, terwijl ik de das om zijn nek knoop. 

'Soufiane! Snel doen!', roept mijn moeder vanaf beneden. We lopen naar beneden, en mijn moeder kijkt ons bewonderend aan. 'Ik ben knap hé?', vraag ik aan mijn moeder. 

Ze knikt snel, en wijst me dan de cadeautjes aan, die ik mee moet nemen. 

We stappen in mijn vader zijn auto. Gelukkig, is het niet zo ver van hier. Als ik Soufiane moet geloven tenminste. Tien minuten rijden, denk ik? 

Als we zijn aangekomen stappen we uit, en volgen we Soufiane. Hij weet dus waar het is hea? Zeker vaker geweest hier, die ezel.

Mijn moeder belt aan, en gelijk wordt er opengedaan. 'Kom binnen!', zegt de moeder van het meisje enthousiast. 

Onze ouders hebben elkaar al één keer ontmoet. Ze waren ergens uiteten gegaan samen, of zo iets in die richting. En mijn moeder kan het geweldig vinden met haar moeder, dus die klik zat er zoiezo al.

Ik loop als laatst naar binnen, achter Soufiane aan. We lopen de woonkamer in, en ik zie zijn vader daar al zitten. Ik groet hem netjes, en neem vervolgens plaats naast Soufiane, die weer naast mijn vader zit.

Mijn moeder neemt plaats naast de moeder van Sarah, oftewel Fatima, Tante Fatima voor mij.

Niet veel later loopt haar dochter de woonkamer binnen. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.