STYLES | H.S

STYLES | 32

Arctic Monkeys - Do I Wanna Know

PAYLAŞTIĞIM NOTTA KALEMLERDEN ALACAK OLANLAR BANA BİLDİRİRSE SEVİNECEĞİM!!🐣

|  |  |

Heaven

"Aylar ne çabuk geçti öyle... Gidiyorsun." Mırıldanarak dudak büktüğümde kollarımı Dabria'ya daha sıkı sarmıştım.

Yarın stajı bitiyordu ve bu yüzden de içimde garip bir hüzün vardı. Şirkette en yakın olduğum oydu. Benden küçük olmasına rağmen bana akıl verebiliyordu. Ama şimdi gidecekti ve şirkette dertleşip, gülebileceğim birisi olmayacaktı.

"Evet... Buraya geldiğimde ilk seninle iyi anlaşmıştım ve Bay Styles'ın arkasından baya konuşmuştuk. Sinirli zamanlarında bu şirkete gelip normale döndüğü zaman gitmek içimi burkuyor." Başını göğsüme yasladığım Dabria'nın sesi boğuk çıkarken onu kendimden uzaklaştırmıştım.

"Yani bizden ayrıldığın için değil de Bay Styles'ın iyi olduğu bir zamanda gideceğin için üzülüyorsun öyle mi?" Abby alaylı sorusu ve kıstığı gözleri ile Dabria'ya bakmaya başladı.

Dabria ellerini iki yana sallayıp, "Tabi ki hayır." diyerek sesini yükseltti. Abby ve ben bu tepkisine kıkırdadığımızda kollarını belime sarmıştı.

Durumu dramatize ederek Dabria'nın saçlarını okşamaya başladım. "Ah, Tanrım... Seni çocuğum gibi seviyorum Dabria." Yapmacık bir şekilde burnumu çektiğimde "Çocuğum yok ama öyle seviyorum işte." diye devam etmiştim konuşmama drama katarak.

Beline uzanan saçlarını okşamaya devam ediyorken Dabria başını kaldırdı ve ağzı açık bir şekilde anlamayan bakışlarla bana baktı. Gülmemeye çalışarak başını daha da göğsüme bastırdım.

"Aaa!" Abby'nin acırmışçasına bir ses çıkarıp kollarını ikimizin etrafına sardı. Birbirimize fazla alışmıştık. Hani böyle okulda en yakın arkadaşınız olur, ama o başka okula gidecektir, onunla oluşan hüzün ve acı hissini yaşıyordum şuan. Ellerimi yüzüme kapatıp, başımı masaya gömerek ağlamak istiyordum.

Yani...

Biraz da abartmış olabilirim.

Fakat öyle bir his işte.

Berbat.

"Ihm... Günaydın bayanlar." Bay Styles'ın boğuk sesi kulaklarıma dolduğunda kızlar kollarını etrafımdan çekmiş ve Bay Styles'a dönmüşlerdi. Bakışlarımı ona odaklayarak dudaklarımı dişlemeye başladım. Giydiklerini hızlıca süzüp yüzüne baktığımda saçlarının biraz da olsa kısaldığını fark etmiştim. Artık omuzlarına değmek yerine çenesinin biraz altına geliyordu. Daha mı küçük görünüyordu ne?

Giydiğim gömleğin düğmeleriyle oynayarak "Günaydın Bay Styles." dedim. Yüzünde ufak bir gülümseme oluşup üçümüzde de gözlerini gezdirdi. "İyi misiniz?"

"Evet?" Dabria, Bay Styles'a karşılık verdi. "Bir duygusallık sezdim sanki."

"Bay Styles bugün Dabria'nın şirketteki son günü." Ona açıklama yaptığımda kaşları havaya kalkmıştı. "Cidden mi?"

"Evet, unuttunuz mu?" Mırıldanarak sorusuna soruyla karşılık verdim. "Tamamen aklımdan çıkmış."

Dudaklarımı büzerek ona cevap vermediğimde kısa bir sessizlik oluşmuştu. Gözlerini yere dikmiş, öyle dururken kendimi onu süzmekten alamıyordum. Kısa saçları kemikli yüzünü daha fazla ortaya çıkarmıştı, kusursuz gibiydi. Gözlerim onun üstünden çekilmiyordu.