STYLES | H.S

STYLES | 27

15.10.16
1 yıl
Hepinize bugüne kadar ki destekleriniz için teşekkür ederim. ❤️

Bir yıl için 85 oy ve 80 yorum istesem çok şey istemiş olur muyum?

lostsoulberry yorumlarını özledim bitch

| | |

Harry;

"Herkes dışarı çıkıp, işinin başına geçsin. Harry ve Heaven'la beni yalnız bırakın."

Babamın sinirlendiği belli olan sert ses tonu kulaklarıma dolduğunda alt dudağımı dişlemiş ve yüzümde oluşan gülümsemeyi bastırmaya çalışmıştım.

Yavaş yavaş odadan çıkan çalışanlarımdan bakışlarımı kaçırıp, yerde oturan Heaven'a çevirdim. Odada oluşan sessizliği onun iç çekişi böldüğünde gözlerimi devirme isteğimi bastıramadım.

Babam herhangi bir sandalyeye ilerleyip, oturduğunda yanındaki sandalyeleri işaret etmişti kaşları çatık bir şekilde.

Yüzümdeki ufak gülümsemeyi silemezken, babama yapacağım konuşmayı aklımda kurgulamaya çalışıyordum. Ağır adımlarımla işaret ettiği yere oturarak Heaven'nın diğer sandalyeye oturmasını beklemiştik.

Odada delici bir sessizlik oluşurken, parmaklarımı masanın üstünde birleştirerek dudağımın içini dişlemeye başladım.

"Evet? Hanginiz konuşmaya başlayacak?" Babamın sesi kulaklarıma dolduğunda bakışlarımı Heaven'a odakladım ve boğazımı temizledim. Giydiği ceketin kollarını avuç içlerine çekiştirip, bakışlarını masada sabitlemişken konuşmak için dudaklarımı aralamıştım.

"Nerden başlama mı istersin?" Bunu söylememle birlikte Heaven'nın titrek nefesini işitmiştim, fakat ben sözümde duran bir adamdım ve herkesa açıklamasam bile babama söyleyecektim.

"Mesela, toplantı odasında herkesi toplayarak yaptığın saçmalıktan başlayabilirsin."

"Yaptığım saçmalık değildi."

"Harry. Bana Heaven ve seni ilgilendiren meselenin ne olduğunu hemen açıkla. Neden Heaven'nın böyle olduğunu öğrenmek istiyorum." Babamın uyarıcı sesiyle omuzlarımı silktim ve rahat bir tavırla konuşmaya başladım.

"Şirketin kutlama partisinden sonra birlikte olduk.." Durup, bakışlarımı Heaven'a diktim. Sağ elinin avcunu anlına bastırmış, gözleri kapalı bir şekilde duruyordu. "Ve kendisi de inat edip, şirkete bir haftaya yakın bir süre gelmedi. Benim bu konuda ne kadar hassas olduğumu da biliyorsun, fakat boşverip, şirkete geri dönmesini şstedim, yine umursamadı. En son çaremde buydu."

Babam, bakışlarını sessiz bir şekilde duran Heaven'a çevirdi ve derin bir nefes aldı.

Heaven'nın tepkisizliğine karşı gözlerini benim gözlerime dikti. Sesli bir şekilde gülmeye başladığında ise kaşlarımı çatmıştım.

Bunu komik mi buluyordu?

"Çocuklar, çocuklar.." Birkaç saniye durup, gözlerini Heaven'a dikti. "Bunu bu kadar dert edecek ne var? Heaven? Siz gençsiniz ve böyle şeyler tabi ki olacak. Senin, asistanının patronu veya senin, patronunun asistanı olman hiçbir şeyi değiştirmiyor. İkinizde normal gençlersiniz."

Babamın bu sözlerine karşı ağzım aralanırken kaşlarım daha da çatılmıştı.

İki genç olmamız patron-asistan ilişkimizin olmasını değiştirmiyordu.