STYLES | H.S

STYLES | 47

Harry Styles - Two Ghots

120 OY 100 YORUM👀

|  |  |

Heaven

Kalp atışlarım hızlıydı.

Normalden... Olması gerekenden daha da hızlıydı.

Ellerimin titremesini kontrol edemiyor, adımlarımı zar zor ilerletiyordum.

Benim için zor günlerdi, zor bir haftaydı.

Belki bir şeyler değişmişti ama aynı his yine içimde vardı.

İstemiyordum.

Onları bir türlü kabul edemiyordum ama artık doktorlarla uğraşmaktan yorulmuştum.

Tek istediğim hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam etmekti.

İstasyondan çıkarak tanıdık sokakta gözlerimi gezdirdim. Karşıda görünen büyük binaya karşı derin bir nefes aldım ve adımlarımı yaya geçidine doğru ilerlettim.

İnsanlar işine yetişmek için koşuştururken oldukça sakindim.

Yaya geçidinden yavaşça geçtim ve şirketin önüne vararak içeriye girdim. Çalışanlara kısık sesle günaydınlarımı iletip asansöre bindim. Gözlerimi camdan dışarıya dikerek sokaktan geçen insanları izledim.

Belki de yüzlerce insan vardı kaldırımda.

Bazıları ellerindeki kahvelerle yürürken, diğerleri gülüşüp kendi hallerinde ilerliyorlardı ama ben?

Buraya gelmek benim için bir cehennem azabı gibiydi. Buraya gelmesem de vicdan azabı çekiyordum.

Kendimi anlayamıyordum.

Asansör durduğuna dair ses çıkardığında gözlerimi dışarıdan çektim ve koridora çıktım.

Adımlarımı koridorda ilerleterek Abby'le göz göze gelmemeye çalıştım ama o beni çoktan fark etmişti. Yanıma gelerek ofisimin kapısında durduk.

"Nerelerdeydin?" Ellerini kollarıma yerleştirerek beni süzdü. "Annem Amerika'dan gelmişti, izin aldım."

Gülümsedi.

"Bay Styles toplantıları iptal ettirdi. Pek şirkette değildi zaten." Dudaklarını büzdü.

"Bensiz hiçbir şey yapamıyor." Dalga geçerek konuştuğumda kıkırdamıştı.

"Bayanlar günaydın."

Harry...

Sesi kulaklarıma doldu.

Bakışlarımı ona doğru çeviremedim.

Abby'nin elleri üstümden çekilmiş, birkaç adım gerilemiş ve arkama bakmıştı fakat ben hiçbir tepki vermiyordum.

Dudaklarımı aralayıp günaydın bile diyemeyecek gibiydim.

"Günaydın, Bay Styles."

Abby gülümseyerek konuştuğunda yerine geçmişti.

Başımı çevirip ona baktığımda elleri cebinde bana baktığını görmüştüm.

Yutkunmamak için kendimi zor tutarken gözleriyle ofisimi işaret etti. Gözlerimi kırpıştırarak önüme döndüm ve ofisimi açarak içeriye girdim.

Çantamı masama bırakarak üstümdeki kabanı çıkardım ve ince hırkamla kaldım. Ellerimi göğsümde birleştirip Harry'nin içeriye girişini ve kapıyı arkasından kapatmasını izledim.