Mist En Regen | Spin Off Huiswaarts

20

Geniet lekker van het mooie weer vandaag! ;)

Hoofdstuk 20 (door x_michellex ):

"Heb je de logeerkamer al klaar gemaakt Milou?"

Milou knikte. "Pap?"

"Ja meisje?"

"Wil je alsjeblieft niet over Pernille beginnen en haar deze week gewoon niet opzoeken?"

Viktor zuchtte even. "Is goed" zei hij uiteindelijk.

Over een klein halfuurtje zou Ezra op de stoep staan. Dan zouden ze twee weken non stop aan elkaar vast zitten. Milou hoopte dat het niet ongemakkelijk zou worden en haar vader de naam Pernille deze week verzweeg.

"Is het eigenlijk een beetje een normale jongen?" Vragend keek Viktor zijn dochter aan.

"Zover ik weet wel."

"Gelukkig."

De bel klonk. Dit was het moment van de waarheid. Ergens was Milou wel zenuwachtig. Een week lang, 24/7 met Ezra én haar vader. Daarna zou ze zijn familie ontmoeten. Dat vond Milou nog veel spannender.

"Hey, kom binnen" glimlachte Milou.

"Kan ik m'n scooter daar laten staan?"

"Je kan hem wel aan de zijkant van het huis zetten."

Ezra knikte en liep weer naar buiten om zijn scooter te verplaatsen.

"Ik heb er zin in" glimlachte Ezra toen hij weer binnen was.

"Ik ook" knikte Milou. "Kom, dan laat ik je het huis zien."

Achtervolgt door Ezra liep Milou de gang door richting de woonkamer met open keuken. Haar vader had zich gezeteld aan de eettafel.

"Pap, dit is Ezra. Ezra, dit is mijn vader."

De twee 'mannen' gaven elkaar een stevige handdruk.

"Hallo meneer" glimlachte Ezra beleefd.

"Hallo Ezra, ik ben Viktor."

"Laten we de rest van het huis bekijken" voordat iemand ertegenin kon gaan liep Milou weer richting de gang om de trap op te gaan.

"Je lijkt niet veel op je vader."

Bovenaan de trap bleef Milou even staan en sloot haar ogen. Deze opmerking had ze kunnen verwachten. "Klopt, ik lijk enorm veel op m'n moeder."

"Als dat zo is snap ik je vader wel. Zo'n mooie meid laat je niet lopen."

"Dan is dit jouw badkamer" praatte Milou eroverheen. "Met een aangrenzende slaapkamer."

"Doe maar luxe, jullie hebben echt een mooi huis."

"Dankjewel, dit is vooral omdat m'n familie uit Denemarken één keer in de zoveel tijd naar Nederland komt. Dan kunnen ze lekker hun eigen gang gaan."

Ezra knikte, het was duidelijk dat hij onder de indruk was van het grote huis.

"En dan is dit mijn slaapkamer" Milou deed haar deur open en liep naar binnen. Opeens was ze zich bewust van de vele foto's van haar moeder die er overal stonden of hingen.

"Ik weet dat je niet graag over je moeder praat. Maar zou je eens wat meer over haar willen vertellen? Over wat voor werk ze deed bijvoorbeeld."

"Zullen we dat gedurende week doen? Dan vertel ik elke dag wel iets. Ik vind het een beetje moeilijk om alles in één keer te vertellen."

"Ja tuurlijk" knikte Ezra vol begrip. "Alles op z'n tijd" glimlachte hij nog.

"Ze was trainer, bij Groningen en daarna Napoli. Tijdens haar eerste seizoen daar werd ze ziek."

"Hoe heeft ze je vader leren kennen dan? En hoe ben jij op de wereld gekomen?"

"Toen m'n moeder bij Groningen werkte. Mijn vader was speler bij Ajax. Tijdens een akkefietje in de gang kwam hij en een Groningen speler in het ziekenhuis terecht. Ze ging bij hem langs. Het duurde enorm lang voordat ze eindelijk een relatie kregen. Ze werkte toen al bij Napoli. Toen ze uit de coma ontwaakte vroeg hij het haar gewoon."

"Heftig en bijzonder."

Milou knikte even. "Uiteindelijk werd mijn moeder 'schoon' verklaard. Bijna twee jaar later kwam ik op de wereld. Drie jaar later kwam ze erachter dat ze weer ziek was. Nog heftiger dan de vorige keer. Haar leven kon alleen gerekt worden met een halfjaar. Ze overleed toen ik bijna 4 was."

Milou keek naar een foto van haar en haar moeder. Zo onbezorgd hoe ze er beide uitzagen. Soms verlangde Milou terug naar dat gevoel. Gewoon onbezorgd leven.

"En familie van je moeder? Die zie ik op geen één foto. Tenminste, de mensen op deze foto lijken op je vader."

Milou schrok van deze vraag. Hier had ze het nooit uitgebreid over gehad met haar vader. Alleen dat haar opa overleed toen Rachel ook nog klein was. De rest was te ingewikkeld. Had haar moeder überhaupt nog wel familie?

"Milou?" Ezra haalde haar uit gedachten door weer te praten.

"Daar wil ik het niet over hebben. Niet nu in ieder geval" hervatte Milou zich snel.