Mist En Regen | Spin Off Huiswaarts

17

Hoofdstuk 17 (door Wendy):

Milou verwachtte dat haar vader ieder moment naar boven zou komen. Hij zou woedend zijn, al had hij er wel vanuit kunnen gaan dat dit zou gaan gebeuren. Pernille was nog altijd bij hun thuis en het irriteerde Milou dat hij haar nog niet had weggestuurd.

Haar tranen waren ondertussen wel gedroogd, dus scrolde ze doelloos door haar telefoon heen. Een heel sociaal leven leed ze niet. Ze had liever een paar goede vrienden dan talloze nep-vrienden. Ze zag een berichtje van Ezra binnenkomen - een video - beter gezegd. Ze klikte erop en zag hem te voorschijn komen. Eerst zag ze alleen zijn gezicht, tot hij naar achteren stapte en plaats nam achter zijn piano. Milou herkende het stuk: ze luisterde er vaak naar. Comptine d'un autre été, l'après midi speelde hij. Eveneens een haar vaders favoriete stukken.

Ezra 19:47:
Aan niemand vertellen hè ;)

Ezra 19:48:
Niet op m'n gezicht letten :/ Ik moest wel zeker weten dat hij opnam

Ezra 19:48:
Nu moet je mij wel meer over jezelf gaan vertellen

Ezra 19:48:
No worries, we hebben twee weken ;)

Milou 19:50:
IK BEN VERLIEFD

Ezra 19:51:
slijmbal

Milou voelde weer een klein glimlachje opspelen. Ezra maakte haar ongemerkt vrolijk. Misschien omdat hij haar vertrouwde, of mede doordat er allebei iets met hun moeder was. Het schepte een soort band. Heel eerlijk: ze kon niet wachten tot die twee weken zouden beginnen.

Maar nu had ze iets anders aan haar hoofd. Milou hoorde de deur dichtslaan en wist dat Pernille was vertrokken. Het zou een kwestie van minuten zijn voor haar vader recht voor haar neus zou staan. Natuurlijk kon ze de deur op slot doen, maar dat zou kinderachtig overkomen. Ze kon de confrontatie wel aan.

De traptreden kraakten onder zijn voeten. Hij zou nu over de overloop lopen en de deurklink in zijn grote handen nemen. Langzaam zou hij naar beneden gaan en zou hij binnenkomen. Milou kon het al voorspellen. Ze trok zichzelf omhoog en ging rechtop in bed zitten. Zoals verwacht kwam hij binnen.

Lusteloos plofte hij neer op haar bed en liet zijn handen zijn hoofd tillen.

'Zeg maar wat je wil zeggen,' blies Milou uit naar haar vader. Ze kon er vreselijk slecht tegen als iemand niet gewoon zei waar het op stond. Blijf dan ook uit m'n zicht.

'Ik weet niet meer wat ik moet zeggen Milou. Behalve dat je mij zwaar teleurgesteld hebt.'

'Wat had je dan verwacht? Dat ik doodleuk ging spelen alsof ik haar aardig vind!?'

'Je hebt haar niet de kans gegeven. Leer haar kennen, dan is ze een stuk leuker dan je zou verwachten. Het is voor haar ook niet makkelijk.'

'Nee, natuurlijk niet!,' zei ze sarcastisch terug. 'Zij heeft het hier echt het zwaarst van allemaal.'

'Dat heb ik niet gezegd.'

'Je hebt het echt niet door, of wel soms!?,' schreeuwde ze, de tranen stromend over haar wangen. 'Je kunt mama niet vervangen en ik wil het ook niet!'

Viktor stond op en liep naar Milou toe. 'Kijk me aan.'

'Nee,' spartelde ze. 'Ik haat je!'

'Milou! Kijk me aan!'

Het duurde even voordat ze rustig werd en hem aankeek. Hij nam plaats in bed en keek haar recht in haar ogen aan. 'Ik zou mama nooit vervangen.'

Ze snikte luidruchtig door. 'Mama is niet te vervangen. Voor jou niet, maar ook voor mij niet. Als het kon zou ik haar terughalen, maar het gaat niet.'

Milou liet zich tegen zijn borst vallen en liet toe hoe haar vader zijn armen om haar heen sloeg. 'Ik hou zoveel van jou lieverd. Zonder mama had ik jou nooit gehad en alleen daarom zou ik haar nooit vergeten.'

'Het spijt me dat ze op haar plaats zat,' snifte Viktor, terwijl ook bij hem de tranen vielen. 'Soms hoop ik dat het gemis ooit ophoud, alleen word het elke dag erger. Ik zie hoe moeilijk je het er mee hebt.'

'Ik ben gewoon bang,' snikte ze.

'Waarvoor lieverd? Ik zou er toch altijd zijn?'

'Voor alles.'

Haar vader blies zijn adem uit en trok haar zo dicht mogelijk tegen zich aan. Hij liet zich onderuit schuiven tot hij lag. 'Zullen we zo maar een film kijken?'

Milou reageerde niet: ze was in slaap gevallen. Hij maakte het zo comfortabel mogelijk voor zichzelf en sloot zelf ook zijn ogen. Hij had dit gemist. Zijn meisje waar ze veilig was. Zo dicht mogelijk bij hem.