Mist En Regen | Spin Off Huiswaarts

30

Hoofdstuk 30 (door x_michellex ):

"Welkom thuis" glimlachte Viktor breed toen hij de deur voor zijn dochter opende.

"Dankje" gniffelde Milou en omhelsde haar vader. "Hoe was het hier?"

"Rustig. Te rustig als je het mij vraagt. Hoe was het bij jou?"

"Leuk" glimlachte ze en hing haar jas, die ze ondertussen had uitgedaan, op aan de kapstok.

"Mooi. Zou ik haar tas van je aanpakken Ezra?"

"Oh, ja is goed" knikte hij en gaf haar tas aan Viktor.

Milou draaide zich om en keek Ezra recht in zijn ogen aan. "Bedankt voor het thuisbrengen" glimlachte ze.

"Graag gedaan hoor" hij gaf een gelikte knipoog. "Ik zie je op school wel weer."

Milou knikte ongemakkelijk. Niet wetend wat ze moest doen aangezien Viktor nog steeds bij hun in de gang stond.

"Ik ga even bij het eten kijken. Dag Ezra."

"Dag" glimlachte Ezra en wachtte tot hij de gang uit was. "Alsof hij m'n gedachtes kon lezen" gniffelde hij daarna.

"Of die van mij" gniffelde Milou mee. "Dus..."

"Dus wat?" Uitdagend keek Ezra toe.

"M'n vader heeft het alleen maar ongemakkelijker gemaakt."

"Klopt" lachte hij. "Hey eh ik zie je wel weer" hij zette een stap naar voren en drukte een kus op haar voorhoofd.

"Dag Ezra" glimlachte ze.

"Dag Milou." Hij zette zijn helm weer op en stapte op zijn brommer. Voordat hij wegreed zwaaide hij nog even snel.

Nadat hij was weggereden sloot Milou de deur. Ze draaide zich om en zag Viktor net wegduiken achter het hoekje.

"Pap, doe normaal." Snel liep Milou door naar de woonkamer.

"Wat is er dan?"

"Doe nou niet alsof je niet weet waar het over gaat. Ik zag je wel wegduiken achter het hoekje. Heb je ons in de gaten gehouden?"

"Heb je wat te verbergen dan?" Viktor trok een wenkbrauw op.

"Nee, maar ik heb liever niet dat je me in de gaten houd."

"Maar ik ben je vader" glimlachte hij liefelijk. "Ik ga verder met het eten."

"Doe maar, ik heb enorme trek."

"Wat heb je allemaal gedaan?"

"Geloof het of niet, maar ik heb gesport. Veel gesport."

"Niet? Dat had ik willen zien" gniffelde hij.

Milou schudde haar hoofd en nam plaats op het keuken aanrecht. "Alsof ik nog nooit gesport heb."

"Welke sport heb je gedaan?"

"Kickboks" Milou jatte een stukje paprika van de snijplank. Snel stopte ze het stukje in haar mond.

"Snoeperd, was het wel leuk?"

Milou knikte glimlachend. "Ik ben wel gemarteld, maar het was leuk. Zijn trainer zei dat ik talent heb."

"Laat me raden, je wilt op kickboks?"

"Weet ik niet. Ik ga erover nadenken."

Viktor knikte. Het laatste stukje paprika gaf hij aan Milou. Een grootte glimlach ontstond op haar gezicht.

"Most beautiful smile I have ever seen."

"En die van mama?"

"Jullie hebben dezelfde glimlach" knipoogde hij. "Ondanks we soms wat onenigheid hebben, ben je, samen met mama, het beste wat mij is overkomen."

"Slijmbal" knipoogde ze. "Ik hou van je."

"Ik ook van jou. Enorm veel. Je weet dat je me alles kan vertellen toch?"

Milou knikte. "Natuurlijk weet ik dat."

"Dan is het goed."

Viktor gooide alle paprika in de pan. Milou, die nog steeds op het aanrechtblad zat, keek glimlachend toe.

"Zullen we vanavond samen een filmpje kijken?"

Verbaasd keek Viktor op. De laatste keer dat ze samen een film hadden gekeken was al heel lang geleden. "Heb je niet al genoeg films gekeken de afgelopen twee weken?"

"Deze ene avond kan er ook wel bij. Gewoon wij tweeën."

"Gelijk na het avondeten beginnen dan?"

"Graag" glimlachte Milou. "Kan ik je ergens mee helpen?"

"Je kan de tafel wel dekken als je wilt."

"Of we eten op de bank" smekend keek Milou haar vader aan.

Viktor zuchtte even diep. "Voor deze ene keer dan."

Vrolijk sprong Milou van het aanrechtblad af. "Leg wel even onderzetters op de tafel dan."

Fluitend pakte Milou de onderzetters, borden en het bestek en liep daarmee naar de salontafel.

"Over die brieven die jullie elkaar moeten schrijven eh?"

"Ja?" Milou kwam terug de keuken in voor twee glazen water.

"Zou ik die brieven ook mogen lezen?"

"Misschien, ligt eraan of er gevoelige informatie in komt. Of gewoon info die jij niet hoeft te weten" glimlachte Milou uitdagend.