Πηγαίνοντας στη γυναικολόγο συμφωνήσαμε ο Harry να παραμείνει στο πάρκινγκ και μην εμφανιστεί.
Εκτός ότι δεν τον συγχώρησα ακόμη, θα ήταν μεγάλο ρίσκο να μας δουν μαζί.
Στον γυναικολόγο.
Συμφωνήσαμε όμως πως θα έχω φωτογραφία του μικρού μας σπόρου, αν δε μπορεί να ακούσει τη καρδιά του ας το αντικρίσει.
Περίμενα ανυπόμονη στις άβολες καρέκλες του γραφείου της γυναικολόγου δρ. Frickerald.
Ευτυχώς ήμουν η επόμενη και δε θα έπαιρνε πάνω από δέκα λεπτά ακόμη η αναμονή μου σε αυτή τη θέση.
Χρειαζόμουν επειγόντως μετά από αυτούς τους δύσκολους μήνες μία καλή φυσικοθεραπεία για τη μέση μου.
"Amanda May Guzman, είσαι η επόμενη.", ανακοινώνει η νοσοκόμα μπροστά στο γραφείο και σηκώνομαι από τη θέση μου για να πλησιάσω προς τα εκεί.
Δίνω τα χαρτιά που χρειάζεται από τις προηγούμενες εξετάσεις που έκανα στο πρώτο τρίμηνο και μου δίνει ένα χαρτί και το υπογράφω αφού το έχω διαβάσει στα πρόχειρα.
"Πέρασε.", μου δείχνει τη πόρτα και με ακολουθεί από πίσω.
"Η δόκτωρ θα είναι σε λίγα λεπτά εδώ, θα σου πάρω λίγο τη πίεση και θα ακούσουμε στον παλμογράφο τη καρδιά.", μου χαμογελάει ευγενέστατα.
Μου δείχνει που να αφήσω τα πράγματά μου και κάθομαι στο στρώμα που βρίσκεται διπλα. Σηκώνω το μανίκι μου και περνάει το πιεσόμετρο στο πύχη μου.
"Όλα εντάξει.", Βγάζει τα ακουστικά από τα αυτιά της και βγάζει το πιεσόμετρο.
Καταγράφει τα αρχεία σε ένα φύλλο κι έπειτα μου λέει να ξαπλώσω και να σηκώσω τη μπλούζα για να φανεί η κοιλιά μου.
Ανοίγει ένα μηχάνημα πάνω από το κεφάλι μου κάνοντας έναν εκκωφαντικό ήχο ενοχλώντας τα αυτιά μου.
"Έτοιμη;", λέει χαμογελώντας πλατιά.
Γνέφω κι εκείνη απλώνει ένα υγρό πανω στο στόμιο απο το αντικείμενο.
Πιέζει λίγο χαμηλά τη κοιλιά μου και το ακουμπάει στο πλάι κι έπειτα ψάχνει έναν απαλό ρυθμό που ακούγεται από πίσω.
Ξαφνικά ακούγεται πεντακάθαρα, σαν άλογο που καλπάζει μέσα στο δάσος, σχίζοντας το γρασίδι στο πέρασμά του.
Η καρδούλα του πάλλονταν σαν άλογο που έσκιζε τον αέρα και καλύτερο συναίσθημα από αυτό δεν υπήρχε.
