Α/Ν:
Εδώ είμαι πάλι, μετακόμισα Αγγλία για δουλειά και δεν έχω χρόνο. Μόλις έκανα ένα από τα μεγαλύτερα βήματα στη ζωή μου.
~~~~
Ξύπνησα τρομοκρατημένη από τον μεσημεριανό μου ύπνο, αυτό οφειλόταν στην ηχορύπανση που υπήρχε στο χώρο.
Το κλάμα του μικρού αντηχούσε παντού, το κουδούνι χτυπούσε ανελέητα.
Τί στο καλό συμβαίνει εδώ;
Σηκώνομαι αποτομα από το κρεβάτι και βάζω τις παντόφλες μου πριν οδηγηθώ στο δωμάτιο του μικρού.
Ο χώρος ήταν σκοτεινός και ο μικρός ήταν μόνος στο δωμάτιο μέσα στη κούνια με το αρκουδάκι του στο παρκέ.
Τον παίρνω στην αγκαλιά μου και προσπαθώ να τον ησυχάσω βάζοντας του την πιπίλα που κρέμεται από τη φόρμα του και σταματάει μετά από λίγο.
Εξακολουθώ να τον έχω αγκαλιά όσο κατεβαίνω τις σκάλες να δω ποιος χτυπάει το κουδούνι ανελέητα.
Κατεβαίνω αργά τη σκάλα να μη ρίξω τον μικρό που κλαψουριζει στην αγκαλιά μου.
"Έρχομαι!", φωνάζω στη πόρτα καθώς φτάνω τρία βήματα.
Κοιτώ πρώτα από το ματάκι πριν ανοίξω τη πόρτα στη Denise. "Τί συμβαίνει;", μπαίνει μέσα αλαφιασμένη με κομμένη την ανάσα και ένα σωρό σακούλες με πράγματα στα πόδια της.
"Πήγα για μερικές δουλειές στο κέντρο και για τα ψώνια της εβδομάδας, ξέχασα τα κλειδιά του σπιτιού. Συγγνώμη που σε ξύπνησα, γλυκιά μου.", μου εξηγεί καθώς περνάει μέσα βάζοντας τις σακούλες μέσα στο διάδρομο.
Εγώ και ο μικρός τη κοιτάμε, φαίνεται πολύ περίεργη σήμερα. Αρκετά αγχωμενη θα έλεγα.
Βάζω τον μικρό στο πάρκο του και την ακολουθώ στη κουζίνα να τη βοηθήσω να τακτοποιήσει τα ψώνια.
"Αύριο ο πατέρας σου κανόνισε επαγγελματικό δείπνο στο σπίτι και δε με ειδοποίησε νωρίτερα.", λέει αγχωμενη και αρχίζει βγάζει πράγματα στον πάγκο πρωινού.
Πάω να σκύψω να πάρω τη σακούλα με τα είδη ψυγείου και με τρομάζει βγάζοντας ένα επιφώνημα.
"Τί συμβαίνει;", "Σε παρακαλώ πολύ μη σκύβεις στη κατάστασή σου.", σηκώνω τα χέρια ψηλά και μου δείχνει τι να τακτοποιήσω.
Όσο γεμίζω το ψυγείο με λαχανικά και φρούτα παραμιλαει για το τι να φτιάξει αύριο.
Μόλις τελειώνουμε βγάζω τα συμπληρώματα διατροφής και ξεκινάω να φτιάχνω το τσάι μου.
