ALERT 📢 έρχονται δυο καινούργιες ιστορίες ❌🆘
''Και αφού μπόρεσες να μου το πεις και τότε , δε θα διστάσεις να μου το πεις και τώρα- τωρα που η δυστυχία υπήρξε η πιο αποδοτική μαθητεία μου κι έχω διδαχθεί να καταλαβαινω τί ήταν η καρδιά σου...", μου ψιθυρίζει απαλά το απόσπασμα ο Edwin.
Μένω με κλειστά τα μάτια να χαϊδεύω τη κοιλιά μου, με το κεφάλι μου στα πόδια του.
"Έχω λυγισει και έχω τσακίσει αλλά- ελπίζω- έχω γίνει καλύτερη πια. Ας είσαι μαζί μου τόσο διακριτικός και τόσο καλός όσο ήσουν κι ας μου πεις πως είμαστε φίλοι!", με κοιτάει μια στιγμή και χαμογελάω.
Συνήθιζε να μου διαβάζει αποσπάσματα από τα αγαπημένα του βιβλία, αυτό ήταν το δικό μου αγαπημένο απόσπασμα από τις Μεγάλες Προσδοκίες του Dikens και στο Λύκειο μετά το τέλος των μαθημάτων χανόμασταν για λίγο στο δικό μας κόσμο της λογοτεχνίας στο δεντρόσπιτο του σπιτιού του.
" 'Είμαστε φίλοι' πήρα το χέρι της στο δικό μου και απομακρυνθήκαμε από το ερειπωμένο μέρος κι όπως σηκωνότανε η πρωινή καταχνιά , χρόνια πριν, ετσι και τωρα , η βραδινή καταχνιά σηκωνότανε.", έπιασε το χέρι μου στη παλάμη του και φίλησε τα δάκτυλά μου.
"Και σ'όλη την ανοικτή απέραντη έκταση που μου έδειχνε , δεν έβλεπα πια πουθενά σκια άλλου χωρισμού μας. '', έκλεισε το βιβλίο και το άφησε δίπλα του κοιτώντας με βαθιά στα μάτια με νόημα.
Όσες φορές και να ακούσω αυτό το απόσπασμα θα παραμείνει το αγαπημένο μου.
Κλείνω τα μάτια μου καθώς χαϊδεύει το μάγουλο μου και ηρεμώ με το άγγιγμα του. "Πρέπει να πάνε κάτω σε λίγο.", λέει γλυκά και χαμογελάω με κλειστά μάτια.
Με βοηθάει να σηκωθώ στα πόδια μου και στρώνω το μαύρο φόρεμα πάνω μου, σηκώνω και ψηλότερα τις μαύρες μου κάλτσες και με βοηθάει να βάλω τις μαύρες μου φλατ μπαλαρίνες.
Πιάνει το χέρι μου μέσα στη παλάμη του και με καθοδηγεί κάτω, στο σαλόνι.
Στο χώρο πλανάται η γνώριμη μυρωδιά που θυμίζει Χριστούγεννα, δε συνηθίζαμε να γιορτάζουμε στο παρελθόν αυτή τη γιορτή, λόγω ότι ο πατερας μου είναι Βρετανος και δούλευε αλλά λόγω το ότι η Denise είναι γέννημα θρέμμα Αμερικανίδα και ο Sam πρέπει να μεγαλώσει με αυτά τα έθιμα, πλέον τη γιορτάζουμε αυτη τη μέρα.
Η Denise φοράει ενα απο τα γελοία φούτερ που κοροϊδεύω, είναι από εκείνα με θέμα την ημέρα των Ευχαριστιών και δε θα μπορούσα παρά να γελάσω, γιατί σχεδόν το ίδιο φοράει και ο πατέρας μου και ο μικρός Sam το ίδιο με δυο κέρατα τάρανδου στο κεφάλι του.
