Mavilerin Siyahı

UZAKLAR

      Üzgünüm meleğim. Seni sürekli uzaktan izlediğim için üzgünüm. Sürekli yazıp da sana yazamadığım için üzgünüm. Sürekli seni üzenleri görüp müdahale edemediğim için üzgünüm. Soruyorlar "neden konuşmuyorsun onunla?" korkuyorum, sonuna kadar korkuyorum. Ya ağlayan bir melek daha beni üzerse, ya benim onu gördüğüm gibi beni görmezse. Bahar gözlüm, meleğim, ben seni mükemmel olan ne varsa öyle görüyorum. Meleğim, yüzüne söyleyemediklerimi sayfalara bağırıyorum. Gel bak ikimizin şarkısı bile hazır. Her yazdığımı o şarkının eşliğinde yazıyorum. O şarkıda, sesindeki haziranı arıyorum karaçalı misali. Şu sıralarda sesindeki yalnızlığı çıkardı o şarkıcı. Sesimdeki yalnızlık değil gözlerimin önündeki gökyüzüm ol meleğim. Sana sürekli meleğim diyorum çünkü binlerce insanın içinde sen bitanesin. Okuduğum hiçbir masalda senin gibi bir melek yok çünkü sen benim hayal dünyamın meleğisin. Bir gün beni göremeye başlar, bir gün bu yazılarımı okursan, bil ki sana sevgim hiç bitmeyecek, bil ki sen benim sonsuzluğum, sen benim meleğim olarak kalacaksın.