Kan izleri duvarda,
Resmetmek istemedim çocukluğumu ama
Ellerde morluk, kan izleri duvarda.
Özür dileme imkanı bulamadım dördünden ve ikisinden.
Öptüm ikisini, boyadım dördünü.
Ne fark etti?
Fark yok!
Yine kan dördü,
Yine mosmor ikisi.
Özür dilerim çocukluğum,
Kırmızıyı ve moru sevmeye mecbur kaldın,
Özür dilerim.
Yamalanmış duvarlar, yarabandı eller.
Bir çığlık içimde çocukluğum.
Uçurum kenarı, kesici alet önü, yanıbaşımda bir iğne
Koskoca bir çığlık çocukluğum.
Bir intihar değil, yüzlerce şiir çocukluğum
Özür dilerim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavilerin Siyahı
RomantizmUfak tefek denemeler yazan bir insanın içindeki siyahın kağıda yansıması