Öyle gözlerin var ki meleğim sayfalara yazarken kalemim kağıdım seni kıskanır. Öyle bir tenin var ki meleğim çiçeklere anlatsam kıskancından solacağına eminim. Öyle bir gülüşün var ki meleğim inciler dişlerini kıskanır. Bunca güzelliğin varken sen yanımda yoksun meleğim. Gidişine bir hoşçakal diyemediğim meleğim, sen hoşça kalıyor musun? Ben hiç hoşça kalamıyorum senin gidişinin ardından. Kuşlara anlatıyorum sevgimi, dertlerimi. Onlar anlatıyorlar mı sana ? ne kadar sevdiğimi. Sahi neden sevmedin beni meleğim. Bırak seni üzmek istemedim gibi sözleri. Ben zaten senin gidişinin ardından üzülüyorum meleğim. Seni üzmediğim için mi sevmedin beni? Ardından onca laf etmediğim için mi ? Bence bunca soruyu yüzüne soracak cesareti bulmadığım için sevmedin. Yazdıklarımı okuyor musun? Sen okumayı çok iyi bilirsin. Çoğu kez canıma okuduğun gibi...
![](https://img.wattpad.com/cover/93461402-288-k132905.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavilerin Siyahı
RomanceUfak tefek denemeler yazan bir insanın içindeki siyahın kağıda yansıması