Gece yine saatin bilmem kaçı. Bir kez daha damladın hayal dünyamın en ücra köşelerine. En basitinden gülüşlerin satır satır uzanıyor düşüncelerime. Açılan her şarkı, senin ses tonun gibi geliyor. Esintiyle beraber gelen iğde kokuları seni getiriyor fikirlerime. Yazan kalemim bile kömürü kağıda dökerken senin sevgi dolu gözlerin gibi döküyor. En çokta içime oturan o ömür boyu gitmeyecek olan boşluk gibi döküyor satırlara ve gözlerimden bir damla süzülüyor ıslatıyor yaprağı. Dağılıyor siyahlık daha da çoğalıyor,dertlerim gibi. Bunca derdin kederin arasında birde beni sevmeyişin ekleniyor dert dünyama. Seni anlatacak adam bulamıyorum. Kimse seni benim gözümden gördüğü gibi görmediği için. Anlattığım kimseler seni ya çirkin buluyor yada yaptıklarından dolayı kalpsiz ama sen benim hayal dünyamın prensesisin. Yaptığın hiçbir hatayı görmüyor seni küçük bir çocucuğun parka olan aşkı gibi seviyorum. Şimdi yoksun geceler daha bi yoğun kalemim daha bi dertli. Tek sevinç kaynağım gökyüzü sana benziyor sevgilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavilerin Siyahı
RomanceUfak tefek denemeler yazan bir insanın içindeki siyahın kağıda yansıması