Leila:
Ik probeer Chemss al de hele tijd te bereiken sinds hij weg is uit ons huis, maar hij antwoord op geen enkele bericht. Ik heb zelfs mijn broer moeten smeken om Chemss duuizenden berichten te sturen, maar zelfs daar antwoord hij niet op. Waarom gebeurt dit bij mij? Waarom kan ik gewoon geen normale jongen ontmoeten die niet abnormaal is en niet tegen me liegt. Eerst zei hij dat hij Mounir heette, dan zei hij dat hij mijn naam door mijn broer weet, en hoe zit het met die cheque voor school? Hoe wist hij van die computerdiefstal?? "Waarom neemt hij niet op?"vraagt Salima als ze ziet dat ik aan het ijsberen ben op de speelplaats. "WEET IK VEEL! DIE STOMME VUILE KOE", roep ik uit. Als hij me berichten stuurt, negeer ik hem ook, maar vindt hij het echt nodig om ook mijn broers te negeren? "Misschien moet je langs zijn huis", zegt Nona. "Ik weet niet waar hij woont", zeg ik snel. "Pff, ik heb nog nooit een persoon als hem ontmoet", mompel ik zacht. "Een jongen die lief is?"vraagt Salima. "Een jongen die knap is?"vraagt Manal. "Oh, een jongen die jou leuk vindt?"vraagt Nona. Ik kijk de meisjes vernietigend aan. "Nee, een jongen die... agh!!! geen idee!! Een jongen die ik vanaf vandaag haat", zeg ik. "Hé, is hij dat?"vraagt Salima die naar de poort wijst. Enthousiast sta ik op om te kijken, maar zucht dan uiteindelijk. "Nee, dat is... Hamid?"vraag ik alsof ik er niet zeker van ben.
Ik loop naar Hamid toe. "Wat doe jij hier?"vraag ik. "Ik kom jou halen", antwoordt hij droog. Ik lach spottend. "Mij halen?" "Jaa, je wilt toch weten wat er met Chemss is?"vraagt Hamid. Mijn ogen worden groter. "Chemss? Wat is er met hem? Wat heb je met hem gedaan??"vraag ik. "Ik? Niks, hij heeft een ongeluk gehad en ligt nu in het ziekenhuis", vertelt Hamid. "Oh ja? Hoe weet jij dat dan?"vraag ik wantrouwend. Hamid zucht. "Geloof me dan niet, maar hier is zijn kamer, mocht je hem willen zien", zegt Hamid. Hij geeft me het papiertjes en rijdt weg op zijn scooter. Een scooter? Sinds wanneer heeft hij een scooter? Het is in ieder geval een lelijke scooter.
Bij de meisjes aangekomen, zie ik dat ze nieuwsgierig zijn naar wat Hamid me heeft vertelt. "En???"vragen ze haast allemaal tegelijk. "Hij is op zijn hoofd gevallen", zeg ik slechts terwijl ik dat stomme papiertjes in mijn zak prop. "Laten we naar de les gaan", stel ik voor aangezien het al bijna tijd is.
Tijdens de les kan ik niet stoppen met aan Hamid te denken. Hoe weet hij van Chemss? Oh shit, ze zijn echt vrienden... . Ik probeerde dat juist te vermijden. Misschien dat Chemss daarom de school terug had betaald, omdat hij zich schuldig voelde om wat Hamid had gedaan. Of... hij is net als Hamid en zit ook in die wereldje. Ik had moeten weten dat hij te mooi was om waar te zijn. "Leila?"vraagt Manal. "Wat?" "Ik wilde gewoon even zeggen dat wat Hamid ook heeft gezegd, ik denk dat het wel waar is", zegt Manal. Ik heb de meisjes niks gezegd over Hamid en Chemss, maar ik kijk Manal wantrouwend aan. "Hamid is niet te vertrouwen", zeg ik slechts. "En ik wil het er niet over hebben."
