Opgepakt

237 21 2
                                    

Leila:

"Manal, hou erover op! Chemss heeft me letterlijk vertelt dat hij gaat verhuizen voor een jaar omdat hij me wilt vergeten!"zeg ik. "Maar als hij je wilt vergeten, betekent het dat hij je leuk vindt... Ik zou gewoon met hem gaan praten als ik jou was", zegt ze. Ik schud mijn hoofd en open mijn fysica handboek. "Les gaat zo beginnen", zeg ik. Manal pakt mijn fysica handboek af en zegt:"Ga vanavond bij hun langs! Je gaat met hem praten, oké?" Ik rol met mijn ogen, maar stiekem ben ik blij dat ze me dwingt. "Goed", zeg ik zacht. 

Tijdens de pauze probeer ik te zien of Chemss iets geplaatst heeft op insta. Manal probeert ook op mijn telefoon mee te kijken. "Wie stalk je?"vraagt ze. "Chemss", antwoord ik. "Oh, en?"wilt ze weten. Ik kijk verbaasd naar de laatste foto dat hij heeft geplaatst. Ik zie dat hij het twee uur geleden heeft geplaatst. "Oh shit, hij is al vertrokken denk ik", zeg ik en laat haar de foto zien met zijn bagage. "Wyww, wat nu?"vraagt Manal. Ik haal mijn schouders op en leg me erbij neer. "Blijkbaar was het niet voorbestemd", zeg ik. Bij die woorden, krijg ik een klap van Manal. "Ga naar hem toe ofzo", zegt ze. Ik schud mijn hoofd. "Wat gaat hij wel niet van me denken! Of zijn moeder!" "Goed, ik heb je in ieder geval proberen te helpen", zegt Manal. 

Bij de grote pauze, neem ik afscheid van de rest met de smoes dat ik even ergens heen moet. In feite neem ik de bus naar het huis van Chemss. Gelukkig woont hij niet zo ver. In de bus zie ik een auto geparkeerd staan en agenten die er rond staan. Wat is daar aan de hand? Als de bus voorbij passeert, kan ik zien wie er in de auto zit. Met grote ogen kijk ik naar Hamid! Hij is aan het bellen met iemand terwijl de agenten zijn spullen doorzoeken. Hoe hard ik hem haat, dit gun ik hem ook niet. Ik glimlach, nu heb ik ten minste een smoes om Chemss te bezoeken. 

Bij zijn huis aangekomen, wil ik snel de andere kant op rennen, want ik durf niet aan te bellen. Ik haal diep adem en bel toch aan. Niet veel later wordt de deur geopend door de moeder van Chemss die me naar binnen vraagt. Daar tref ik Chemss aan. Hij is aan het praten met iemand. Als hij ophangt, kijkt hij me verbaasd aan. "Wat kom jij hier doen?"vraagt hij. Ik kan nu liegen en zeggen dat ik ben gekomen om die toestand met Hamid, maar toch voelt het verkeerd aan. "Ik... ik heb gehoord van Hamid en die agenten", zeg ik snel. Liegen voelt verkeerd aan, maar is het enige dat ik op dit moment durf. "Ja pff, die klootzak ook! Dankje voor het langskomen. Nu moet ik gaan en hem uit de problemen redden", zegt hij. Samen lopen we naar buiten. "Chemss..", zeg ik. Hij kijkt me vragend aan...

Het was Alles of niksWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu