2.BÖLÜM (ANA KUCAĞI)

27.2K 826 104
                                    




           

Gülce yatağına oturmuş, suratı sapsarı mütemadiyen az önce yaşadıklarını düşünüyordu. Birden Ayşem ablasını getirdi aklına. Oda gelin oluyordu, acaba onada mı bu şekilde olmuştu, kızlar neden bu kadar normal karşılamıştı, yoksa bu işler hep böyle mi oluyordu, peki neden ağlıyordu Ayşem ablası, evlenmek istemiyorsa neden itiraz etmiyordu, evlenince ne olacaktı nasıl olacaktı, Gülce o minik kafasında yüzen bu düşüncelerle yüzleşirken annesi bir hışımla odaya girdi. Kadın bitmiş görünüyordu, bir şey diyecek gibi oldu sonra küçük Gülceyi kollarının arasına alıp sımsıkı sarıldı. Gülce bir anlam veremedi annesinin o hareketine çünkü o küçük aklı olana bitene bi türlü ermiyordu. Ne oluyordu şuan yada ne olacaktı? Bunları bi kenara koyup annesine oda sımsıkı sarıldı korkuyordu ne olacağından korkuyordu. Merakta ediyordu bir yandan kanınca annesi istemiyordu bu izdivacı. Kendisi istiyor muydu sanki oda istemiyordu. Neden o sıra babasına kızıp odadan kaçmadığını düşünüyor  ve akşam olduğunda babasına bu evliliği tasdiklemediğini söylemek istiyordu ve söyleyecektide. Annesine ''ben herşeyi halledeceğim'' dercesine iyice sarıldı.

Akşam Zülfikar bey pek keyifliydi. Karısından çay isteyip yerdeki minderi altına aldı güzelce, arkasınıda yaslayıp:

'' Yaşadık hatun yaşadık, hem kızımızın geleceği hemde bizim bu maddi durumumuz refaha kavuşacak inşallah. ''

Karısı ses vermedi suratı asıktı çayını Zülfikar beyin önüne hakaret edercesine koyup odadan çıktı. O sıra Gülce bütün cesaretini toplamış babasının yanına geldi babasına ters bir bakış atarak, ''Ben bu izdivacı tasdiklemiyorum, okuluma gitmek istiyorum o abiyle evlenmek istemiyorum'' dedi. Babası onu duymazdan gelerek çayını içmeye devam etti, Gülce birşeyler demesini bekliyordu ama babası istifini hiç bozmadı keyfinide kimse bozamazdı. Çünkü varlıklı Niyazi beyin oğlu Ferhat'la evlendiriyordu kızını. Bu izdivaçtan oda payını alacaktı kimsede bozamayacaktı bu izdivacı, kararlıydı. Gülce hala babasına ters ters bakıyor cevap istiyordu. Bu sefer babasının önüne dikildi. ''Güzel kızım kocaman kız oldun, artık evlilik yaşın geldi. Bundan sonra ip atlamak yok,  inek güdmek yok, bu pis koku içinde böyle evlerde oturmak yok. Evinin hanımı Ferhat'ın eşi olacaksın. Çok şanslısın sen, bende öyle'' diyerek pis pis sırıttı.

'' Ben Ferhat abiyle evlenmek istemiyorum, hem Ayşem ablada evleniyor ağlıyordu bugün güzel bir şey olsa ağlamazdı. İstemiyorum babacığım istemiyorum.''

Zülfikar bey kaşlarını çattı ve yaslandığı yerden doğrularak Gülce'nin kolunu kaptı.

''Kız ne abisi, bir daha duymayayım kocan o senin sakın bir daha ona abi diye seslenme.''

''Banane ya banane evlenmiycem ben.'' diyip ağlayarak odadan çıktı. Odalarda annesini arıyordu gözleri. Mutfağa girip annesinin burda olup olmadığını teğit etti ama annesi yoktu birkaç kez seslendi fakat yanıt alamadı. Aşağı indiğinde annesinin hıçkırık sesini duydu, bir yandan gözünü siliyor bi yandan sigarasını çekiyordu. Gülce'nin geldiğini görünce sigarasını fırlatıp:

''Ne işin var burada çıksana yukarı.'' diye azarladı.

''Anne ben gerçekten evlenecek miyim?'' Zeliha hanımın dudağı titriyordu, tüm gün ağlamasını tutmuş çeneleri artık ağrıyordu. Kızının kendinden 8 yaş büyük biriyle evlenmesini istemiyordu. Yaş farkınıda bir yana bırakıp kızını bu yaşta evlendirmek ve hiç tanımadığı bir adam karılık yapmasını istemiyordu. Kendiside görücülü usulü evlenmiş, kaynana ve görümce tasası çekmiş,  yeri gelip kocasının dayağına bile mağruz kalmıştı. Minicik kırmızı yanaklı Gülce'si daha çok küçüktü okumasını istiyordu onun, kendisi gibi bir hayat sürmesini istemiyordu. Ama Zülfikar dediğim dedikti bu izdivaçtan caymayacaktı.

Kızına bir müddet baktıktan sonra sualine diyecek bir şey bulamadı. Gözlerini sildi derin bir nefes alıp, '' Evleneceksin kızım, köyde bu hep böyledir. Kızlar belirli bir çağa geldiklerinde evlenmek zorundadır.'' Kızını avutmaya çalışıyordu, ona göre bu yaştaki izdivaçlar korkunç geliyordu. Kızına belli etmek istemedi:

''Hem sen çok güzel gelin olacaksın, o saçlarını beline kadar indireceksin sallaya sallaya geleceksin. Gelinliğinide gider en güzelini seçeriz.'' Bunları söylerken bir ara kendinden tiksindi. Gülce annesinden bu sözleri beklemiyordu kendisinin arkasında duracağını düşünüyordu. Madem anneside böyle de düşünüyor, o zaman bu izdivaca boyun eğmekten başka çaresi yoktu.

Gülce #Wattsy2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin