Death's Head Causus || fairy tail

Rozdział 17

W jednej sekundzie znalazł się w niebezpiecznej odległości od magów Fairy Tail. Natsu miał dość szybką reakcję. Niemalże od razu odskoczył parę metrów dalej. On nadal stał i się uśmiechał. Magowie pomyśleli, że to kolejne złudzenie, że przecież on nie może przed nimi stać.

Natsu delikatnie odstawił Lucy na ziemię, oczywiście na jej prośbę.

- Jesteś prawdziwym Zerefem? - Kiedy wydostali się z korytarzy myśleli, że już nic nie może pójść źle.

– Naturalnie, a ty jesteś Natsu, prawda? - Zeref zrobił jeden krok do przodu. Natsu zdziwił się, że ktoś taki jak Zeref pamięta go...

- Zmierzasz z nami walczyć? - Spytał Natsu spokojnie. Chociaż tak samo jak Lucy bał się, Zeref jest strasznym magiem, tak opisywały go wszelakie legendy i podania.

- Nie zmierzam z wami walczyć, chciałem cię tylko zobaczyć Natsu... - Sposób w jaki wypowiadał jego imie był niepokojący. Dlaczego Zeref miałby chcieć zobaczyć się z magiem Fairy Tail?

- Chcesz zrobić ze mną to samo co z moimi rodzicami, prawda? Nie pozwolę ci się dotknąć i Lucy też. - Wesoły uśmieszek Zerefa zastąpiła nieco rozczarowana mina. Posmutniał.

- Dlaczego miałbym ci zrobić coś złego? Nie mógłbym... - Zabrzmiał trochę jak ktoś bliski dla chłopaka.

Powoli ruszył. Kiedy przeszedł obok Natsu i Lucy ci nawet nie odważyli się odwrócić. Dopiero po paru minutach obejrzeli się za siebie, ale jego już nie było. Tak, jakby rozpłynął się w powietrzu.

Delikatny wiatr targał ich włosami. Przez chwile myśleli, że to tylko jego szum, ale to był ludzki głos. Głos głęboki, delikatny i pełny nadziei. Głos Zerefa mówiący jedno zdanie rozchodzące się cichym echem razem z wiatrem.

- Mam nadzieję, że jeszcze cię kiedyś zobaczę braciszku...

_______________________________________

No to tak... Rozdział bardzo krótki a do tego ostatni. Mam nadzieję, że wszystkim się podobało. Nie chcę się tu rozpisywać, gdyż jeszcze epilog i podziękowania.

Do następnego i niestety ostatniego rozdziału.

EDIT

Byłam pewna, że opublikowałam :') Wybaczcie ;-;