Renkli Rüyalar

Yeni bir gün

Multimedya da ki bayan hikayemizin baş kahramanı Nil. Hikayeyi o kendi ağzından anlatacak. Hepinize keyifli okumalar :)

---------------

ARALIK 2013 

“Seni anlamıyorum” dedim açıkça. Güldü. Ne kadar gençti.. İntikam uğruna ki artık kızamıyorum ama hapse girecekti şu yaşta. Değmezdi. Kimse için değmezdi. 

“Şöyle ki.. bu paketin içindekiler elime ulaşınca seni öldürmekten vazgeçtim. Ve ne kadar şaşırdığımı tahmin edemezsin.Benim bir şey yapmama gerek kalmadan o kendi ipini çekti.Belki bilerek belki bilmeyerek... Ama sonunu o hazırladı. Al, bakmak istersin diye düşündüm.” 

Paketi bana fırlattı sertçe. Ama onu yakalayamayıp yere düşürdüğüm için hemen eğilip aldıktan sonra ona bakmak adına başımı kaldırdım, yoktu. Mutfak kapısı açılmış ve salon karanlık görünüyordu.

Gitmişti.

***

4 AY ÖNCE - EYLÜL 2013

Bu sabah içimde farklı bir hisle uyandım.Yeni bir gün,yeni bir iş ve belki de aşk diye düşündüm tıpkı o şarkı da da denildiği gibi.

Saate baktığımda altı buçuk olduğunu görüp huysuzlandım.Heyecan da yok neden erken kalktım bilmiyorum.Ama İstanbul’un felaket trafiği yüzünden erken uyanıp erken yola çıksam iyi olurdu. Tabi ben böyle daha fazla düşünürsem geç kalacaktım orası ayrı. Banyoya gidip yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa indim. Daha Şule bile gelmemişti.Pekala,bu kadar erken kalkmama yok mu bir alkış ?

Ve erken konuştun. Bir şeyi söylemeyi atladım. İç ses hep haklı çıkar. Kapı kilidinin açılma sesi geldi bile.Ben bunları düşünürken Şule mutfağa girip beni görünce sıçradı, ne o alışık bu sabah ki gibi bir duruma ne de ben. Gülümsedim.

“Gü-günaydın Nil hanım.Ben şey özür dilerim sizi görmeyi..yani bu saatte mutfakta görmeyi beklemiyordum “ Gülerek “Önemli değil.ben de şaşırdım kendime “ deyip omuz silktim.

Sonra da fazla sohbet etmedik.Yukarı çıkıp kısa bir duşun ardından dün geceden hazırladığım kıyafetleri üzerime geçirdim.Ayakkabı da sıkıntı vardı.Stilettolar şık fakat rahat değiller.Ama bu kıyafete stiletto gider diye düşünürken yanıma yedek ayakkabı almaya karar verdim. Oldukça düz ve şekil alamayan saçlarıma şekil vermeye çalışırken telefonum çaldı.Gözlerimi devirerek açtım.

Çok sevimli baş belası kız kardeşim,“Abla duymaktan bıktın biliyorum ama ben Türkiye’ye dönüyorum.Ve lütfen itiraz etme artık.Ben,ben yoruldum ”deyince tekrar gözlerimi devirdim ve sıkıntıyla devam ettim. “Gene ne oldu Tuğçe? Hayır anlamıyorum neyi paylaşamıyorsunuz ?”

“Neyi mi ?Sana her seferinde söylüyorum ben boğuluyorum burada.Annemin tavrından bıktım babam desen annemi destekliyor.Özgürlüğüm kısıtlandı.Çok sıkıldım buradan, geri dönüyorum ben.”dedi çatallaşmış bir sesle.Tamam içim cız etmedi değil. Zaten onu benim yanıma almadığıma az da olsa pişmanım.

Ama olmazdı,o orada daha iyi durumdayken yanıma alamazdım onu. Derin bir nefes alıp “Hayatım lütfen böyle düşünme.Seni seviyorlar incinmeni istemediklerinden, biliyorsun sende.” dedim her seferinde söylediğim gibi. 

“Bak ne diyeceğim kapatıyorum .” dedikten sonra yaptı,telefonu suratıma kapattı. Tamam o halinden sonra bunlar kabul edilebilir ama gene de can sıkıcıydı. Gerçekten can sıkıcı!

-----

Yaklaşık kırk beş dakika sonra evden çıkıp şirket yolunu yarılamıştım. İstanbul trafiği neden şanına yakışır davranmadı anlamadım. Şirkete geldiğimde otoparka arabamı bırakıp içeri girdim. Binanın içi beyaz ve siyah mermerlerle kaplıydı ve göze çarpan ilk şey tam karşınızdaki bir tabloydu. Ressamı kimdi bilmiyorum ama çok güzel bir iş çıkardığı kesindi. Gözlerimi biraz daha şirketin içinde gezdirdim. Giriş katında çok insan ve eşya yoktu  ve dolayısıyla incelenecek bir şey de yoktu. O yüzden adımlarımı hızlandırıp görevlinin yanına gittim ve en üst kata çıkmam gerektiğini öğrenip asansöre bindim.Sekizinci kata çıktığımda Halit beyi görünce kibar bir şekilde onu selamladım.

Toplantı odasına girdiğimizde bana bakan -evet bana bakan- on kişi gördüm.Topluca kısa bir bakış attıktan sonra yerime geçip Halit beyin kendisini ve beni tanıtmasını dinledim. Halit Bey'den sonra da oldukça hoş, esmer bir adam kendisini bana tanıttı. Kırk beş-elli yaş aralığında olduğu kesindi. Sonra diğerleri tanıttı bana kendilerini.

Toplantı tam yarım saat sürdü.Bitince birkaç iş için geriye beş kişi kaldık. Ben, Halit Bey, şirket sahibi Hakan Bey ve oğulları. Bakın ben hiçbir zaman erkeklere öyle güzel,hayranlık dolu bakışlar atmadım,salyalar akıtmadım ve  iltifatlar etmedim ama karşımdakilerin hakkını yemeyeceğim.  Çünkü karşımda iki yakışıklı insan değil de Zeusun oğulları vardı sanki. Biri esmer yeşil gözlü, diğeriyse kumral mavi gözlüydü. Ufak bir not..Feci seksiler...

Kısa sohbetimizden öğrendiğim kadarıyla esmer olan daha büyükmüş yani Eren.. Küçüğü yani kumral olansa Mert.. Üzerinde fazla düşünülmeyen,klasik isimler diye düşündüm. O sırada da kumral olan adam,Mert bana gülerek cümleye başlarken babasının kopyası diye geçirdim aklımdan.

 “Çalışmalarınızı daha önceden görmüştük,oldukça başarılı bir mimarsınız Nil Hanım. Yeni mezun olmanıza rağmen güzel bir iş çıkarmışsınız”  Güzel itirafının hoşuma gittiğini söyleyebilirim sanırım. Hafifçe kızardığımı da itiraf edebilirim.

Ona sıcak bir gülümseme bahşedip, kısaca teşekkür ettim. Sonrasında da işlerden biraz daha bahsederek toplantıyı bitirdik. Beni şirketlerini tercih ettiğim için teşekkür ederek bugünlük bu kadar dediklerinde içimdeki sevinç yüzünden ölebilirdim. Kapıdan çıktığımda gözüme çarpan kızılımsı saçlar,aslında sadece benim değil herkesin dikkatini çekecek türdendi.

Yeni sekreterim sevimli -ve kendi kendini bastıran seksiliğiyle-, güzel kızıl bana odamı gösterince Halit Beyi de odama davet ettim. Onunla da biraz  iş hakkında sohbet ettik.Bana bu şirketi tercih ettiğime ve başvurduğuma dair pişmanlık yaşamayacağımın garantisini verirken ona güvenmek istedim. Umarım dediği gibi olurdu. Sessiz sakin hayatıma,kaos getirmeyi istemiyordum.

Aradan geçen bir yarım saatin ardından Halit Bey gidince yanlız kaldım ve nihayet odama odaklandım.Arrından işimin ilk gününde kollarımı sıvayarak hem odamın şekline hem de önüme getirilen ilk projeye odaklandım.

Umarım,yeni başlangıçlar yaptığım bugünü diğer günlerde sorunsuz bir şekilde takip ederdi..

--------

Merhaba! Bu benim ilk hikayem arkadaşlar. Umarım beğenir ve okursunuz. Hepinize şimdiden teşekkür ederim :)