*Mr. Abs *
*part 1*
[Naomi’s POV]
“best sure kang ok ka na ha?”
“oo naman best. Ako pa!”
Hinawakan ni Kryzel ang kamay ko “kung alam ko lang sana na ganito ang kahahantungan ng lahat, hindi na
sana kita pinilit dati. Best sorry talaga, sorry”
“ano ka ba! Kung hindi mo ginawa to siguro matagal ng pugot ang ulo ni Stephen”
Medyo natawa si Kryzel “kung sabagay.. yung isa rin naman kasi na yun eh, napaka babaero”
Oo nga pala, alam narin ni Kryzel yung about sa mafia thingy. Sinabi na namin nila Yannie sa kanila and medyo
gumaan din ang pakiramdam ko nun kasi kahit papaano alam kong wala na kong nililihim kay Kryzel.
Sinabi din niya saakin na may nararamdaman pa siya kay Stephen, but I do not need to worry kasi lately parang
nawawala narin yung nararamdaman niya kay Stephen, sa di daw malaman na kadahilanan.
Si best talaga, may pagkamanhid. Sana maidentify niya na na yung ‘hindi malamang kadahilanan’ na yun ay si
Rence. Pagka talagang nagkatuluyan ang dalawang yan mag papaparty ako! Itaga niyo yan sa tyan ng crocodile!
“oo nga pala best, magiingat ka doon sa mga babaeng yun ha? kinakabahan talaga ako sa sitwasyon niyo ni
Stephen”
“ano ka ba best! Masamang damo kami, lalo na si Stephen. Di kami agad agad mamamatay. Tsaka sabi rin
naman ni Yannie na marunong tumupad sa kasunduan ang mga yun. Pinapahalagahan nila ang pangako.
We’ll be fine”
“sana mainlove ka na kay Stephen”
“naku ewan ko lang best” we both laughed then nag paalam narin saakin si Kryzel
“see you later Naomi! Ingat”
“same here!”
She waved then naglakad narin doon sa opposite way. Ako naman dumiretso sa locker room para kunin yung chef’s
uniform ko.
*sigh*
Nakakaasar naman na puso ito oh. Hanggang ngayon ayaw parin tumigil sa pagsakit. Parang may naglalagare sa
puso ko eh. Alam niyo yung unti-unting nahahati sa dalawa?
Inaamin ko hanggang ngayon masakit parin. Sino ba naman ang makakapag move on lang within overnight? Wala
naman di ba? Inaamin ko na nanghihinayang din ako para saamin dalawa. Mahal ko si Drew, pero alam ko hanggang
doon na lang yun.
Medyo gumaan kahapon nung naiiyak ko lahat ng sama ng loob ko kina Kryzel. Pero nung napagisa ako ulit, bumalik
na naman lahat ng sakit. Ang hirap pala ng ganito. Sa totoo lang kung may magagawa nga lang ako para hindi
bitawan si Drew ginawa ko na. Kaso alam ko kailangan ko na siyang pakawalan.
But if second chance was given to the two of us…
“Naomi” lumingon ako sa tumawag saakin and saw Jeanell
“Jeanell” I smiled at her
“Naomi,” bigla bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko at nagulat ako nung makitang paiyak na siya “k-kung
ano man yung nangyari sa inyo ni Drew please, I am begging you, kalimutan mo na”
“ha? ano ibig mong sabihin?”
“k-kung may nagawa siyang hindi maganda, patawarin mo na siya. He’s in pain right now and alam kong
ikaw lang ang makakapagpasaya sa kanya. Naomi please balikan mo si Drew, I am begging you” she looked
at me with an eyes full of tears
