When plan Meets destiny.

08.

A/N: Hi! This one is for you. Thank you for adding this story to your reading list. Thanks din sa dedication. Na-appreciate ko po talaga siya. Salamat po! God Bless Us po :) Enjoy Readinggg! :D

Patricia's POV

Matapos yung madugong recitation quiz kanina sa history at yung mahirap na quiz sa mapeh. Buti na lang, nakasurvive ako. Nasalba ko pa si epal. Tsk. Siya nagsabi saking mag-aral ako pero siya hindi pala nag-aral. Napakatamad. Porke sila anak ng may-ari ng school sobrang tamad na. Tsk tsk.

Nakita kong bumaba na yung epal pero halata sa mukha niyang parang may dinadamdan siya. Sobrang lungkot ng mukha niya. Kahit bago pa lang kami magkakilala, feeling ko kailangang kailangan niya ng kaibigan ngayon. Ewan ko ba! Basta sumunod na lang ako sakanya.

Umupo siya sa isang bench. Pero bossy pa rin talaga. Inupuan ba naman yung sandalan ng bench at inapakan yung dapat na inuupuan. Tsk tsk. Bakas sa mukha niya na malalim ang iniisip niya. Sobrang lungkot ng mata niya. Akalain mong ganito rin pala 'tong isang 'to? Napakayabang sa labas, pero nagdadamdam din pala.

Sayang hindi ko siya pwedeng asarin ngayon kasi hindi maganda ang mood niya baka mamaya hindi ako matantsa nito at kung ano pa ang magawa sakin.

Lumapit ako sakanya pero mukhang hindi niya ko napansin. Nakatingin pa rin siya sa baba at parang lungkot na lungkot.

You look sad. What's the matter? Usal ko at halata sa mukha niyang gulat na nakita ako dun. Para ka namang nakakita ng patay. Gulat na gulat lang? Pagpapatawa ko sakanya pero wala akong napala.

Pwede bang iwan mo muna ako? Gusto ko kasing mapag-isa. Sabi niya. I knew it, may problema nga siya.

Sorry, pero di kita mapagbibigyan. Sabi ko at nabigla naman siya. You really need someone to dwell with. At sa nakikita ko, hindi ko kayang makita kang ganyan. Usal ko, sh*t! Ano ba tong mga pinagsasabi ko?!

Okay. Tipid na sagot niya.

Can I ask why? Tanong ko at ngumisi naman siya. Crazy. Psh.

And why? Are you concern? Impossible! Sabi niya at nahiya naman ako.

I'm just asking. Baka makatulong. Sabi ko at ngumisi na naman siya.

Ms. Patricia, can you stop pretending like you care if in the first place you really don't? Hindi ako sanay makipagpekean. This is not a scripted life. It is real. Sabi niya at napapahiyang tumitig naman ako sakanya.

Bakit ba ang dami mong sinasabi? I'm just asking okay? Chill! Inis na sabi ko sakanya. Napakasama ng ugali talaga nitong isang 'to. Siya na nga yung inaalala, napakasungit pa. Tsk.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why. Nagulat at nabigla naman ako sa sinabi niyang yun

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagalit sakin mga kaibigan ko. And I don't know why.

Nagpaulit-ulit yun sa utak ko. Para kong pinompiyang sa ulo ng marinig kong sabihin niya yun. I mean, hindi ko naman kasi ineexpect na magoopen siya sakin knowing na galit siya sakin at hindi ganun kaganda ang first impression niya sakin.