When plan Meets destiny.

17.

A/n: ayan may keyboard na ako. kaso, hindi naman nag-aautocapitalize at bold at italize. Anyway, enjoyin niyo na tong chapter na to. exciting to. hahahaha! don't forget to vooooooote.

A/N#2: Kahapon pa dapat to. Pero inedit ko pa muna yung mga dapat naka bold at italize. Pasensya na. Salamat. Enjoy reaaaading. May mga typos dito. Next time ko na ieedit. GAME!!!

.

.

Patricia's POV:

Ang saya na ng nararamdaman ko dahil successful na opening program namin eh nauwi lahat sa pagkadilim ng mundo ko simula nung makita kong kaparehas ko ng gown si lara. Hindi ko alam kung paano, kung bakit kasi napakaimposible ng mga pangyayari. Naguguluhan ako sa totoo lang. Hindi ko siya pinagbibintangan pero may nararamdaman akong kakaiba sa likod ng ngiting ipinapakita niya sa buong campus.

.

.

.

.

.

.

Girl, tignan mo pareho sila ng gown ni patricia.

Oo nga no.

Hala baka nanggaya lang si patricia.

Oo nga. Tignan mo naman.

Ano ba yan.

Nakakahiya.

.

.

.

.

.

.

Bulung-bulungan ng mga kapwa ko first year. Ganito na ba talaga ka-t*nga mga tao ngayon? Hindi ba nila alam na bumili pa ako ng bagong damit para lang walang makapareho ng damit sa party na to? Nangingilid na ang mga luha sa mga mata ko. Alam kong bakas na rin sa mukha ko ang matinding pagkalungkot sa nangyayari ngayon.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Naiinis ako pero wala naman akong magawa.

.

.

.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at..

.

.

.

.

Patricia! Korus na sabi nila pero hindi ko na sila nagawang pakinggan.

Tumakbo ako palabas ng hall. Kasabay ng pagpatak ng mga luha ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero gusto kong umalis at wag ng bumalik pa. Ngunit bago ako makalabas ay.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.