**Prie's POV**
dahil sa lahat ng narinig ko kanina hindi ako makatulog ngayon...
it's 9:00 in the evening, tulog na yung kambal at tumabi ako sakanila...
I was about to close my eyes to force myself to sleep ng bumukas yung pintuan,
"Sorry kung nagising kita..." bulong niya...I just smile at her and close my eyes again.
"just so you know, I'm not sleeping in your bedroom tonight, pwede kanang lumipat so you can sleep in comfortable way." sabi niya before siyang pumasok dun sa divider papunta sa space niya.
nag dadalwang isip parin ako kung lilipat ako o hindi...
I know it's awkward for my husband to sleep with me...
he keeps on denying me, pero kung makadikit ako feeling mahal niya parin ako...
.
napag desisyunan ko nalang na bumuhat nalang at lumipat ng kwarto, may pasok pa din ako bukas...
I feel a little disappointment inside me when I opened the door and find my husband is not there...
huminga nalang ako ng malalim at tumungo na sa higaan...
gusto kong umiyak...ang bigat ng pakiramdam ko...
I nearly lost my twins and halos mabaliw na ako kakahanap sakanila, then paguwi ko na akala ko pwee akong icomfort ng asawa ko, I will find him having a dinner date with Izzy...
dumapa ako sa higaan, trying to embrace myself para mashort out ko lahat ng nararamdaman ko...
"she's not my wife Izzy...and uuwi din yun."
Yes, narinig ko yun...nasa may hallway na ako ng narinig kong sabi ni Izzy na tawagan niya ako...but he didnt care...
ang bigtan sa pakiramdam...
hindi ko napansin na nakatulog na pala ako kakaisip ng mga bagay na iyon...
ngising nalang ako sa alarm clock ko..
wala na siya sa tabi ko...or baka hindi naman siya dito na tulog...
i just walk down the stairs to prepare breakfast...
dapat laging kong uunahan magising si Izzy to prepare breakfast, kung hindi mahabang usapan at sigaw nanaman ang makukuha ko kay Gello...
nandun parin yung mga ginamit nila kagabi sa dinning table kaya niligpit ko muna...
ang sakit makita na yung mga hinihingi ko sknya noon, nabibigay niya sa kabit niya ngayon.
dati noon ito lang naman an gusto ko, simplng dinner na siya yung nagluto...
pero ayaw niya, gusto niya lagi sa labas kami kakain kung mag da-date kami...
pumikit nalang ako to control my tears para wag silang lumabas...hindi ko alam kung bakit ako nagkaka-ganto, kung tutuusin kasalanan ko kung bkit harap-harapan ko silang nakikitang nag mmahalan,
Izzy volunteered to move out ng dumating kami, but I invited her to move in again...
kasalanan ko naman, pero bakit masakit parin...
after I finish clearing the table, hindi ko alam kung saan ilalagay yung roses ni Izzy...
