One more night

02. What I am supposed to be

Hunt's

I keep on knocking on the door. It's kinda frantic – so frantic na naglabasan ang ibang mga guest sa floor na iyon. I muttered things that God in Heaven will curse me for. Bakit ba kasi ang tagal magbukas ng pintuan. Finally, the doorknob moved and not a moment later, Junko Nagao was standing before me. She was wearing a pink silk robe and was eyeing me with those chinky eyes.

Hinawakan ko siya sa braso at pumasok sa suite niya. She was just eyeing me. Hindi ako nakatulog kagabi dahil sa sinabi niya sa akin. I am uneasy. Knowing that she was raped – I couldn't even imagine how hard it was for her. Ang sabi niya ay walang nakakaalam sa pamilya niya noong nangyari sa kanya – mas lalo akong hindi nakatulog dahil doon.

"What, Hunter Ray? People are trying to get some sleep." Malamig na wika niya.

"You should file a case, Junko."

Noon siya napatitig sa akin.

"Huh?"

"About your rapist. He should go to jail. Dapat itama ang mga mali. Kailangan niyang makulong. You deserve justice."

"Are you freaking kidding me? It's six am and you came here from your cabin, wake me up just to tell me that? Well, it's too late, Hunter Ray. Ayokong magsampa ng kaso. Kung gusto ko, sana noon pa. I just need to stay away as far as I can from him para naman hindi na ako mabagabag. I want things they are, isa pa, napakarami ko nang iniisip and filing a lawsuit against him, makakadagdag lang siya sa akin, okay? Now, can you just let me sleep?"

Bumalik siya sa kama at nahiga na. Nagtalukbong pa siya ng comforter at hindi na nagsalita. Ako naman ay hindi mapakali. Nasabunutan ko pa ang sarili ko. Umalis din ako agad. Sakay ng motorbike ko, nag-drive ako pabalik ng Metro na ang iniisip ay si Junko.

I wonder if Hyron knows about this. Kung alam niya ang sama ng ugalu niya para pabayaan na lang si Junko but then, come to think of it, Junko is just someone he fucks. Wala siyang pakialam dito dahil may inuuwian siyang babae sa gabi at nag-sneak lang sila ni Junko.

Putang ina siya.

After hours of being on the road, nakarating ako sa hospital. Naroon ang lahat dahil kapapanganak lang ni Lualhati kahapon. Kaninang umaga ay tinanong ko kay Heath kung anong room number ni Hati at pagpasok ko roon, naroon si Daddy at si Mama kasama si Haley at Theo. Si Hyron ay nakahawak sa kamay ni Hati. Si Daddy naman ay karga ang bago niyang apo.

"He has green eyes." Natatawang sabi ni Dad. "Ang gwapo ng apo ko! Welcome to the family Coeus!"

"Hunter!" Napatayo si Mama nang makita ako. "Mahabagin! Ano na naman iyang hitsura mo. Helios, tingnan mo iyong anak mo."

"Hi Ma, Hello Dad. Haley, Theo – don't call me Kuya. I haven't punched you yet." Binalingan ko si Hyron. "Can we talk, Dude?" I never call Hyron kuya. Hindi ko pa rin tanggap ang pagbabalik niya. Muntik nang maghiwalay si Mama at Daddy noon dahil sa fake death niya. I mwan, who does that? Fuck him.

Nang makalabas kami ng room ni Hati ay dumiretso kami sa family lounge. Doon ko siya hinarap.

"What is it, Hunter?"

"Did you know? About Junko's past? That she was raped?" Hindi siya sumagot. I'm guessing that he knows and yet he didn't do anything. "Ang gago mo, Hyron! Hindi mo man lang siya tinulungan! She could've filed a case! Dapat sa mga rapist nakukulong!" Galit na galit na sigaw ko. Ang ikinaiinis ko ay iyong constipated calm look face ni Hyron. Parang wala siyang pakialam. Nakatitig lang siya sa akin. Kinuwelyuhan ko siya.

"Alam mo ba kung sinong gumahasa sa kanya?" Tanong niya sa akin.

"Hindi niya sinabi."

Dahan-dahan akong itinulak noong kapatid ko.