Junko's
Hindi ako makatulog nang gabing iyon. Sa kabila ng kapagurang nararamdaman ko ay hindi ako nakaramdam ng antok. Maybe because I was scared that this might fade, that tomorrow morning when I open my eyes, Hunter will be gone or worse, it's all a part of a dream. I don't want this to be a dream. Gusto kong maging totoo ang lahat nang ito. Ayoko na ulit maging malungkot at nag-iisa.
Bahagyang gumalaw si Hunter. Humigpit ang yakap niya sa baywang ko. He even pulled me closer and bury his face between my neck and my shoulder.
"Close your eyes, baby. I won't be going anywhere. Sleep. You'll need energy later." Bulong niya sa akin. Mainit ang hininga ni Hunter at nararamdaman koi yon sa aking balat. I smiled at tried closing my eyes. Napapagod ako – he was insatiable at ang taas talaga ng enerhiya niya but I loved it – every touch of his skin against mine – lahat iyon nakakatuwa para sa akin.
Hindi ko namalayan ang oras. Nakatulog nga ako at nang muli akong magmulat nang mga mata ay tirik na tirik na ang araw. Napabalikwas ako nang bangon nang makita kong nag-iisa lang ako sa napakalaking kama na iyon.
"Hunter?" Tinawag ko siya pero walang sumasagot. Tumayo ako pero napangiwi dahil naramdaman kong medyo masakit ang balakang ko, ang baywang ko pati na rin iyong nasa pagitan ng mga hita ko. Muli akong napaupo.
"Good morning!" Napalingon ako nang marinig ko ang boses ni Hunter Ray. He was smiling, he alos has a tray of food on his hands. May sliced oranges, ham, cheese, and bread, may lemon juice din siyang dala. "What's wrong?" He asked when he noticed that I wasn't smiling.
"Masakit kasi iyong ano ko..." Nakalabing sabi ko.
"Alin? Iyong pempem mo?"
Nanlaki ang mga mata ko. "Ang bastos mo!"
"Walang bastos doon! Iyon kaya iyong tawag ng mga pamangkin ko sa pempem nila kapag iyong mga lalaki temtem nga. Walang bastos doon!" Parang batang tatawa-tawa pa siya. Inilapag niya ang tray sa kama tapos ay inalalayan akong umayos ng pagkakaupo. Kinuha niya ang robe ko at ipinasuot iyon sa akin.
"Kumain ka na. Wait here, okay?" He went to the bathroom and when he got out, may dala siyang basin at white towel. Hindi ko alam kung anong gagawin niya doon, so I just shrugged it off. Kumuha ako ng bread at nilagyan ng cheese. Sumubo na ako at muntik nang mabilaukan nang ibuka ni Hunter ang mga hita ako.
"What the fuck are you doing?!" I exclaimed.
"Lilinisin natin si pempem." Sabi niya na para bang naglalaro lang. Hinagod-hagod nang mainit na towel ang parting iyon ng katawan ko. Napahawak ako sa gilid ng kama because what he's doing to me is sensual and even though he was grinning like a little boy, it feels fucking erotic.
Hinagod niya rin ng towel ang mga binti ko, pati iyong mga paa ko. He was even humming. I didn't know he hums at mukhang hindi niya iyon napapansin.
"Ayan, okay na. Pa-kiss nga kay Pempem."
"Hunter!" I exclaimed again pero huli na dahil naramdaman ko ang labi niya roon. All I could do was sigh. He grinned when he looked at me tapos ay hinalikan ulit ako sa labi. Nag-react na ako.
"Galing iyan doon tapos hahalikan mo ako?!" Hinampas ko siya sa balikat.
"Aba! Masarap naman kaya! Ang sarap-sarap mo kaya! Mamaya blow job mo ako."Nanlaki ang mga mata ko. I have gay friends and I know what that means. Namula ang mukha ko.
"But, I don't know how too..." Mahinang sagot ko.
BINABASA MO ANG
One more night
General FictionMainitin talaga ang ulo ni Hunter Ray Demitri. In his opinion, siya ang nag-iisang pinakamatinong anak ni Yza at Helios Demitri. He spent his whole life trying to do good in his parents' eyes, but one incident made him doubt himself and it involves...