Wet The Bed 1: Nicholas Heochlin

CHAPTER 25

Time fly fast. Hindi niya namalayan ng malapit ng lumubog ang araw. Parang kakapasok niya palang at kakatapos niya palang maki pag bangayan sa boss niya.

Nanghihina siyang naupo sa sahig sa loob ng ER. Hindi pa siya kumakain simula ng dumaan ang tanghalian. Nihindi na nga siya lumalabas ng ER dahil sa dami ng pinapagawa sa kanya.

Alam niyang bago lang siyang doktor at alam niya ang mga ginagawa nito pero hindi niya alam kung bakit parang lahat ng pasyente ay napupunta sa kanya, samantalang marami rin siyang kasamahan sa loob. And not to mention na private ang ospital na to'.

" Napagod ka? " Mabilis siyang napatingala at bagsak ang mga mata na tumingin sa kasamahan niyang doktor din. " Hi! I'm Vicky Montero. " Anito at naupo sa tabi niya.

" Pasensya ka na ha, pero kasi napansin ko lang na parang lahat ng pasyente sayo napupunta. Ngayon lang kami naging bakante dahil sayo lahat ibinibigay. " Saad nito. Nag tataka siyang tumingin dito.

" What do you mean by that? " Tanong niya.

" Dapat kasi hindi ako ang nagsasabi sayo nito pero kasi nagi-guilty ako. Nakita kita kanina kung paano ka mag madali sa lahat ng ginagawa mo. Si Sir Heochlin kasi ang nag bilin na pahirapan ka daw muna namin ngayon sa first day mo. I'm sorry. " Paliwanag nito.

Kumuyom ang kamao niya dahil sa nalaman. Kaya naman pala parang lahat ay sa kanya binabato dahil binilin pala na pahirapan siya. Ganun nalang ba ang kasalanan niya dito para gawin ito sa kanya.

Dahil siguro ito sa sinagot niya kanina. Tinawag siya nitong ' Wife ' bago siya lumabas ng opisina. Parang tumalon ang puso niya ng marining iyon pero pinigilan niya lang ang sarili na mag padala sa simpling kagaguhan ng binata kaya naman sinagot niya ito ng hindi kaaya-aya.

" Anyway. Kailangan ko ng umalis. Maiwan na kita. " Nakangiti itong naglakad patungo sa labas ng ER.

Bagsak ang balikat na tumayo. Kailangan niya ng kumain. Simula kaninang tanghali ay hindi pa siya kumakain at parang mahihimatay na siya sa gutom.

Hawak niya ang tiyan habang palabas siya ng ospital. Hindi niya pa alam ang mga pasikot sikot dito. Sa sobrang laki mg ospital baka maligaw pa siya, mahanap lang ang canteen.

Nangmakalabas siya ng ospital, hinubad niya ang suot na puting gown at isinukbit iyon sa balikat niya. Hinilamos niya ang mukha gamit ang kamay. Fuck! Gusto niya ng mahiga sa kama niya at matulog mag damag. Di niya na kaya.

Maglalakad na siya para mag hanao ng makakainan ng mahagip ng mata niya ang mata ni Nick. Nakatitig lang iti sa kanya habang naka sandal ito sa harao ng sasakyan. Suddenly her heart beats become louder calling for his name to enter pero hindi iyon puwede.

Napako nag mga mata niya rito, halos di niya na nga napansin na nakalapit na pala ito sa harap niya.

" Are you okay? Parang pagod na pagod ka? " Parang may panunuksong tanong nito. Marahas siyang napabuntong hininga at pinagkrus ang kamay sa harap niya.

" Sus! Ako pagod? Di ah. " Natatawang sagot niya pero ang totoo, parang mahihimatay na siya sa gutom. " Iwan na kita Sir, may kailangan pa akong hanapin. " Dagdag niya. Hahanap lang naman siya ng makakainan.

Akmang hahakbang na siya ng bigla siyang hawakan ni Nick sa kamay.

" Wait. " Bulong nito. " I know that you're tired, come with me. " Nangaakit ang mga mata nitong nakatingin sa kanya.

" Bakit naman ako sasama sayo? Atsaka hindi ako pagod. " Palusot niya ulit. Kailangan niya ng kumain. Gutom na siya. Gutom na! Gutom!

" Whatever Mad! Just come with me. " Anito at walang sereseremonyang hinatak ang kamay niya. Malalaki ang hakbang na nagtungo silang dalawa sa sasakyan nito.

" Sakay na! " Utos nito sa kanya. Dahil siguro sa gutom at pagod ay sinunod niya ang utos nito. Sumakay siya sa loob ng sasakyan sa tabi ng driver seat which is katabi niya ang lalaki. Parang ito lang din ang nangyari kaninang umaga.

" Saan ba tayo pupunta? " Nanghihinang tanong niya. Nakasandal ang ulo niya sa upuan ng sasakyan at nag simula na itong mag maneho

" It's a secret. " Sagot ng binata.

" Sabihin mo kasi! " Naiirita ng sabi niya.

" Bakit mo ba gustong malaman? "

" Saan mo ba kasi ako dadalhin!? " Pasigaw niyang tanong rito.

" Bakit ba kas---- "

" Cause I'm fucking hungry! Simula kanina hindi pa ako kumakain and that's because of you! You bastard! Sobrang hirap magtrabaho sayo! You're fucking crazy bastard! You----- "

Hindi niya na natapos ang sasabihin ng bigla itong tumawa. Napapantastikohan siyang napatingin sa gawi ng binata. What the hell? Whats funny?

" Ano nakakatawa? Seryoso ako? " Aniya. Mas lalo lang siya nabuiset ng ihinto pa nito ang sasakyan at panay lang ang tawa.

" THE FUCK NICK! WHATS FUNNY!? " Sigaw niya rito. Halos maluha luha na siya dahil parang iniinsulto pa siya nito samantalang seryoso siya sa sinasabi niya. Sobrang pagod na siya simula kania. Himd pa siya kumakain. Nitubig hindi siya umiinom.

" I'm sorry, kasalan---- "

" Oo! Kasalanan mo talaga to! " Bulyaw niya. Inapakan na nito ang selinyador at balik uli ito sa pag mamaneho.

" Kaya nga I'm sorry. Don't worry , kakain tayo! " Sabi nito.

Agad na lumiwanag ang mukha niya ng marinig niya ang sinabi ng binata.

" Thanks! Kanina pa talaga gutom e. " Sbai niya habang nakatingin sa harapan. Wala na siynag pake kahit nasabi niya na ang totoo. Ang tanging nasa isip niya lang ngayon ay ang pagkain

" I know! " Sagot naman nito sakanya

NAG- SASALITA siya habang patuloy lang sa pagkain ang dalagang nasa harao niya. Parang nakunsensya tuloy siya sa ginawa rito. Hindi niya naman kasi alam na maraming pasyente ngayon araw. Halos lahat yata ng pumasok kanina ay sa dalaga napunta.

Seryoso ito kanina habang pinagmamasdan niyang nag gagamot ng mga pasyente. Tagaktak ang pawis nito at halos walang pahinga. Buong mag hapon ay nakamasid lang siya rito. Pinahatiran niya pa ito ng pag kain pero hindi iyon nito tinanggap dahil sa marami pa itong gagawin.

Nung huli niyang bisita rito kanina ay nakaupo ito sa sahig at bagsak ang dalawang balikat habang nakayuko. Halata mo rito ang pagod. Kanain a siya bg kunsensya niya kaya naman pinilit niya itong sumama sa kanya para kumain.

" Aaahhh. " Isang malakas na dighay ang lumabas mula sa bibig ng kasama. Halos lahat ng kumakain ay napatingin sa kanila.

" I'm sorry. " Bulong nito habang naka yuko.

" So? Kaya mong maglakad? " Nanunuksong tanong niya. Tinignan siya nito ng masama.

" Hindi naman marami ang nakain ko ah. " Nakangusong sagot nito sa kanya. Oo. Hindi naman marami. Kaya nga hindi na siya nakakain e.

" It's not obvious , actually. " Sagot niya. Tumayo siya at hinatak na ang dalaga palabas ng Restaurant.

" Get in the back seat. " Utos niya.

" Why? " Nakakunot noo nitong tanong.

" I'm hungry. " Sagot niya.

" Ano connect? "

" I want to eat you. "

" I'm not food. "

" but i can eat you. "

" You can't. "

" Yes! I can. "

Hindi niya na ito pinasagot at mabilss niyang binuksan ang pintuan ng kotse niya at pinapasok ito sa loob, kasunod naman siyang pumasok.

" What ? " Inosenteng tanong nito.

" I want you. " Aniya at mabilis na sinapo ang mukha at siniil ng halik ang labi ng dalaga.

Next chapter nalang------- #Sex-in-a-Backseat.