Chapter 21
" Morgan just texted me, she know some bars na pwede mong pasukan! " Sagot ni Victoria sa kabilang linya. Sakto ang pag tawag nito dahil san damakmak na ang dyaryo sa lamesa niya at wala parin siyang makitang pwedeng pasukan na trabaho
" Bar? Are you crazy? I don't know how to work with that place Victoria and you know that! Wala bang iba na konektado sa pagiging doktor? " Kinagat niya ang pang ibabang labi atsaka pinag krus ang mga binte.
" Madison! Wag kang maging maarte , Gusto mo ng trabho diba? Go for it! Yan lang ang alam naming pwedeng mong pasukan ngayon. Kulang sila ng barista kaya mag aral kana king paano mag----- "
" Thanks for your offer but i don't need that. I will look for another job, i don't like bars victoria. " Hindi nakakapag salita ang kausap sa kabilang linya ay pinatay niya na agad ang tawag.
She hates bars. She hates it. Simula nung may nangyari sa kanila ni Nick ay hindi na siya pumupunta sa mga bars. Like she's traumatized.
Tumayo siya sa pag kakaupo at naglakad patungo sa kusina. Kailangan niyang kumain. Kanina kasi pag kagising niya ay hindi na siya nakapag almusal dahil naging busy siya sa pag hahanap ng trabaho.
Nakasalalay ang pagkain at pang bayad ng mga bills sa kanya kaya kailangan niyang maka hanap agad ng trabaho.
Nagluto lang siya adobo tutal ay may naluto na siyang kanin. Ilang minuti ang ginugol niya sa pagluluto ng ulam niya. Halos painom inom siya ng tubig dahil todo ang reklamo ng kalamnan niya.
Pag katapos maluto ay mabilis na inilagay sa island counter at naupo sa mataas na stool. Habang kumakain ay bigla nalang nag ring ang telepono na nasa sala.
" Fuck! " She hissed. Dahil sa tinatamad ay hindi na siya tumayo at patuloy lang sa pagkain. Patuloy lang sa pag ring ang telepono, hindi niya parin ito pinapansin dahil ayaw niyang maistorbo sa pagkain. Siguro napagod narin ang tumatawag dahil tumigil na ito sa pag tunog.
Akmang kukuha pa siya ng kanin ng tumunong ulit ang telepono. Inis na tumayo at nagpalakad patungo sa sala. Sasagutin niya na sana ito ng may kumatok sa pinto. Napatingin siya sa gawi ng pintuan na naka kunit ang nuo.
Hindi niya ito pinansin at sinagot ang tawag.
" Madison speak------ "
" OPEN THE DOOR!! " Sigaw ng tao sa kabilang linya at narinig niya rin ito sa labas ng pinto niya. Wtf?
Dahan dahan siyang nag lakad patungo sa pinto atsaka ito binuksan. Ganun nalang ang gulat niya ng makita ang lalaki na nakatayo sa harap niya.
Akmang mag sasalita na siya ng unahan siya nito.
" Bakit ganyan ang suot mo? " Tanong nito habang mag kasalubong ang dalawang kilay at ang mga mata ay naka tingin sa katawan niya.
She's wearing a black dress that almost showing her ass and her cleavage then her perfect curves that every boy wants to touch.
" Why are wearing that kind of dress, mad? " Pag uulit nito. Hindi niya alam kung maiinis o kikiligan siya sa pag tawag nito sa short cut niya pangalan.
" Why do you care? " Tanong niya at pinagkrus ang dalawang kamay. " Ako naman ang mag susuot hindi ik----- "
" Why do i care? I do care because you are mine , remember? So don't fucking wear this kind of dress anymore! " Nagtatagais ang bagang nito habang hawak ang laylayan ng suot niyang blusa. " Go upstairs and change! " Utos nito.
Naguguluhan siyang napatango. Hindi niya alam kung bakit ba siya sumunod sa gusto nito. Sobrang gulo ng utak niya. Kikiligan ba siya sa sinabi nitong pag mamay-ari siya nito. I'm fucking insane!

BINABASA MO ANG
Wet The Bed 1: Nicholas Heochlin
RomanceWARNING: SPG /R- 18| " You're Mine madison. Simula pa lang sakin kana! Ayokong umaalis ka sa tabi ko kasi sakin ka! Mababaliw ako pag hindi ka nakikita, Oo na! Sabihin mong baliw na talaga and that's because of you, I'm obsess with you, for god sake...