CHAPTER 27

6.5K 68 0
                                    

" So? What happened? Bakit ganyan ang mukha mo? " Tanong sa kanya ni Vicky habang naka kumakain sila sa canteen. Lunch nila at sa awa ng diyos ay hindi na siya trip ng may-ari ng ospital

" Nothing. " Tipid na sagot niya. Gusto niyang kutusan ang sarili dahil hindi matanggal tanggal sa utak niya ang nangyari sa kanila ni Nick isang linggo na ang nakakalipas. Kung paano siya umungol, kung paano niya ibuka ang mga hita niya para sa lalaki, kung gaano siya kadespirada na maramdaman ang pagkalalaki nito sa loob niya.

Fuck! Akala niya mapapabuti ang pag sama niya sa lalaking yun, hindi pala. Kaya pala siya nito niyaya ay may kailangan ito sa kanya.

Halos gabi gabi hindi siya makatulog. Pagkatapos ng nangyari ay hindi ito nag papakita sa kanya. Hindi na rin niya ito nakikita masyado na pumapasok sa opisina.

" Bakit mo ba siya hinahanap? " Tanong niya sa sarili. Oo nga. Bakit niya nga ito hinahanap? Bakit lagi niya itong hinihintay na pumasok. Reminder, Siya ang umayaw sa lalaki. Una palang, pinagtatabuyan niya na ito at ang nangyari sa kanila sa kotse ay  isang plain sex. Nothing involve but a sex. Pleasure. Nakuha niya na ang gusto niya sayo kaya hindi kana ulit niya lalapitan.

" Earth to Madison? " Pukaw ni Vicky sa kanya. Napa kurap kurap siya at tinignan ang kasama. " What? " Wala sa sariling tanong niya.

" Kanina kapa wala sa sarili, ayos ka lang ba talaga? " May pag aalalang tanong ng dalaga sa kanya. Wala siya naisagot kundi ang pag tango.

" Ayos lang ako. Wala na akong gana kumain, mabuti pa mag leave muna ako ng maaga, sabihin mo nalang na masama pakiramdam ko, baka sakaling hanapin ako ni Sir Nick. " Sabi niya at tumayo.

" Sige. Mag iingat ka. " Paalala naman ni Vicky sa kanya.

Kinuha niya ang gamit sa opisina nilang mga doktor at lumabas ng ospital. Wala siyang gana magtrabaho dahil medyo sumasakit ang ulo niya. Netong nakaraang linggo panay ang suka niya tuwing umaga.

Pagsakay niya ng sasakyan at mabilis na pinaharurut iyon pauwi sa bahay niya. She need to rest.

Pagdating niya sa labas ng bahay niya ay agad siyang pumasok sa loob at dumiresto sa kwarto. Buong linggo ay wala siyang ginawa kundi ang magtrabaho. Halos lahat nandun nakatuon ang atensyon niya. Sa tuwing nagigising siya sa umaga ay parang hinahalukay ang tiyan niya at panay ang duwal niya. Sumasakit din minsang ang ulo niya.

Ipipikit niya na sana ang mata niya ng makarinig siya ng ungol ng babae ss kabilang bahay. Dumako ang tingin niya sa bahay ng Nick na ilang lakad lang ang layo sa bahay niya. Nakabukas ang bintana nito at ang kurtina. Umalis siya sa kama at naglakad palapit sa bintana niya kung saan katapat iyon ng binata ni Nick.

" Oohhh Nick.... .Harder... " Halos manlambot ang mga tuhod niya dahil sa narinig na ungol ng babae. Parang may tumusok sa puso niya na isang matulis na bagay dahilan ng pag kirot nito.

" Aaahh... I'm coming Nick.. " Ungol ulit nito. Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan niya. Kaya pala hindi ito pumapasok sa opisina dahil may iba na itong pinapasukan. May iba na itong pinagkakaabalahan. Parang nadudurog ang puso niya. Isa rin ba siya sa mga babae nito.

Akmang aalis na siya sa puwesto ng biglang tumapat si Nick sa bintana.

" Madison? " Sambit nito sa pangalan niya. Halata ang gulat sa pananalita nito. Halos mabuwal siya sa pag kakatayo ng tumabi ang babae kay Nick at hinalik halikan nito ang leeg ng binata.

" Madison. " Banggit ulit nito sa pangalan niya. Hindi niya kinaya ang nakikita kaya naman mabilis niyang isinara ang bintana. Hindi niya alam kung tama ba na masaktan siya na tama ba na umiyak siya sa nakita niya. Tama ba madurog ang puso niya.

Sapo sapo ang dibdib habang nakaupo sa sahig at tahimik na umiiyak. Hindi niya dapat nararamdaman ito, hindi siya dapat nasasaktan sa nangyari. Hindi siya dapat nakakaramdaman ng kirot sa puso pero hindi e. Minahal niya si Nick.



NAgising nalang si Madison na nakahiga na siya sa kama niya. Hindi niya alam kung paano siya napunta sa kama. Ang huli niyang naalala ay ------ ayaw niya ng banggitin pa dahil masasaktan lang siya.

Tatayo na sana siya ng may bumukas ng pinto at pumasok duon ang isang bulto ng lalaki. Agad nanubig ang mata niya ng makita si Peter. Lakad-takbo iting lumapit sa kanya at mabilis siyang niyakap.

" Peter.. " Garalgal ang boses niya sa pag sambit ng pangalan nito

" Yes? I'm here babe.. Shhh don't worry. " Sabi nito habang hinahagod ang likod niya.

" Hindi ko na kaya. Akala ko pag pinalayo ko siya magiging maayos ang lahat pero hindi. Lalo lang akong nahulog sa kanya. Dapat hindi ko maramdaman to pero hindi ko kaya. Nang marinig ko silang nagmemake out ng kasama niya parang nadurong yung puso ko.. Peter ang sakit e, alam mo yun? Yung sobrang sakit na parang gusto mo ng maging manhid nalang. " Sabi niya habang umiiyak. Kumalas ng pagkakayakap si Peter ang sinapo ang mukha niya.

" Si Nick ba ito? Is he the reason why you crying? " Nagtatagis ang bagang nitong tanong sa kanya. Patuloy lang ang iyak niya at hindi sinagot ang tanong ng kasama.

Yumakap ulit siya dito at patuloy lang sa pag iyak. Kailangan niya lang siguro ng masasandalan ngayon at yun ay si Peter. Mabuti nalang at nandito ito para iyakan niya at labasan ng sama ng loob. Naramdaman niyang humigpit ang yakap sa kanya ni Peter at hinalikan siya sa ulo.

" Tulog kana ulit. " Bulong niyo at tumango naman siya. Nahiga ulit siya at kinumutan naman siya ng kaibigan. " Bukas na tayo mag usap ulit. " Sabi nito. Akmang aalis na ito sa harap niya ng pigilan niya ito.

" Stay. I don't want to be alone here. " Aniya. Tumango lang ang kaibigan at nahiga sa tabi niya. Niyakap niya ito at isiniksik ang ulo sa dibdib nito. Mahigpit din siyang niyakao ng kaibigan at hinalikan siya sa noo. " Have a good night sleep, babe. " Anito. She smiled. She really love this man. Lagi itong malambing pag dating sa kanya.

" Thank you. " Bulong niya at ipinikit ang mga mata.

Sana bukas okay na. Sana hindi na gaano masakit. Sana





Hope you like this update. If you have some questions or some thoughts about this just leave a comments. Thanks

-Missy

Wet The Bed 1: Nicholas HeochlinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon